«Αιφνιδιασμός και παγωμάρα» – Πώς φτάσαμε στην παραίτηση Τσίπρα

 

Ο Αλέξης Τσίπρας έβαλε στον επιταχυντή τις εξελίξεις, αιφνιδιάζοντας τους πάντες

Ήταν μία ημέρα που αιφνιδίασε τους πάντες, ακόμα και το στενό επιτελείο του επί 15 χρόνια προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ. Ο Αλέξης Τσίπρας, όπως ο ίδιος άλλωστε δήλωσε, έλαβε τις αποφάσεις «στο μαξιλάρι του» και οι υπόλοιποι ενημερώθηκαν κατόπιν.

Πληροφορίες της «Κ» αναφέρουν ότι αργά το βράδυ της Τετάρτης έγινε γνωστό στα μέλη του Εκτελεστικού Γραφείου ότι το όργανο θα συνεδριάσει σήμερα το πρωί (29/6).

Επρόκειτο για την πρώτη συνεδρίαση μετά την εκλογική ήττα και υπήρχε η πεποίθηση ότι θα τεθούν επί τάπητος ζητήματα που αφορούν στην επόμενη ημέρα του κόμματος. Ο κ. Τσίπρας, ωστόσο, έβαλε τις εξελίξεις στον επιταχυντή.

Σύμφωνα με πληροφορίες, όταν ο κ. Τσίπρας ενημέρωσε ότι θα κάνει δηλώσεις στο Ζάππειο, στην Κουμουνδούρου υπήρξε αιφνιδιασμός και παγωμάρα. Ουδείς είχε προετοιμαστεί για μία τέτοια εξέλιξη. Ο κ. Τσίπρας φέρεται να είπε στους συνεργάτες του ότι πέρασε τρεις ημέρες στο σπίτι του προκειμένου να σκεφτεί για το ποια θα είναι η επόμενη κίνησή του, λαμβάνοντας υπόψη το κόμμα, το μέλλον της Αριστεράς και το πώς θα μπορούσε ο ίδιος να διευκολύνει τις εξελίξεις. Το κλίμα, δε, στο Εκτελεστικό Γραφείο ήταν συγκινησιακά φορτισμένο.

Κάποια μέλη που συμμετείχαν στη σύσκεψη διαφώνησαν με την απόφαση, ωστόσο ο πρώην -πλέον- πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ εξέφρασε τη σκέψη ότι, ναι μεν υπάρχει ρίσκο, ωστόσο θα δουλέψουν μαζί ώστε να ελαχιστοποιηθεί.

Το χρονικό της παραίτησης Τσίπρα και η επόμενη ημέρα του ΣΥΡΙΖΑ

Η ανακοίνωση του Ζαππείου

Η συντριπτική ήττα στις εκλογές της 25ης Ιουνίου είχε εκ των πραγμάτων βάλει τον ΣΥΡΙΖΑ σε τροχιά εξελίξεων. Ο Αλέξης Τσίπρας, τη νύχτα των εκλογών, είχε δηλώσει ότι «με συντεταγμένες διαδικασίες θα βάλουμε μπροστά τις διεργασίες για οριστικές αποφάσεις. Τα μέλη του κόμματος θα κληθούν να μας κρίνουν όλους και να χαράξουν τη στρατηγική», για να προσθέσει ότι θέτει εαυτόν στην κρίση των μελών του κόμματος.

Τελικά, μετά από τρία 24ωρα, αρχικώς υπέβαλε την παραίτηση του ενώπιον του Εκτελεστικού Γραφείου του κόμματος, και αμέσως μετά -σε μία άδεια αίθουσα στο Ζάππειο Μέγαρο, χωρίς να περιβάλλεται από κάποιον άλλον- γνωστοποίησε την απόφαση του με μία δήλωση προς τον Τύπο.

Σύμφωνα με πληροφορίες της «Κ», ελάχιστοι γνώριζαν τις αποφάσεις του. Πολλοί μάλιστα συνελήφθησαν εξαπίνης. Προκειμένου να διατηρηθεί μυστική η δήλωση στο Ζάππειο, λέγεται ότι ο κ. Τσίπρας ανέθεσε στους άνδρες της προσωπικής του ασφάλειας να μεριμνήσουν για την αίθουσα στο Ζάππειο για λογαριασμό του απερχόμενου προέδρου.

Αλέξης Τσίπρας: Παραιτήθηκε από την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ

Λίγη ώρα προτού προσέλθει στο χώρο της αίθουσας Τύπου, φούντωναν οι πληροφορίες για επικείμενη παραίτηση. Τελικά έφτασε με 45 λεπτά καθυστέρηση –κάθισε στη θέση του στις 13:15– και ανακοίνωσε το τέλος της διαδρομής στην προεδρία του ΣΥΡΙΖΑ, που είχε αρχίσει τον Φεβρουάριο του 2008, στο 5ο Τακτικό Συνέδριο του Συνασπισμού.

«Ήρθε η ώρα να ανοίξουμε ένα νέο κύκλο για τον ΣΥΡΙΖΑ», επισήμανε, τονίζοντας παράλληλα ότι δεν θα είναι υποψήφιος στην εσωκομματική εκλογική διαδικασία, η οποία -όπως είπε- θα γίνει άμεσα. «Ο νέος ΣΥΡΙΖΑ είναι η άμεση προτεραιότητα», υπογράμμισε.

Πλέον, οι διαδικασίες για την επόμενη ημέρα ανοίγουν με τη συνεδρίαση της Πολιτικής Γραμματείας του ΣΥΡΙΖΑ, πιθανότατα το Σάββατο.

Οι διαδικασίες δεν θα είναι ούτε εύκολες, ούτε ανώδυνες καθώς στελέχη του κόμματος ήδη σε κατ’ ιδίαν συνομιλίες τους εκφράζουν προβληματισμό για όσα θα ακολουθήσουν. Η διαβεβαίωση Τσίπρα, ότι θα είναι παρών στις διαδικασίες, εκλαμβάνεται ως μια προσωπική δέσμευση πως δεν θα αφεθεί το κόμμα να παρασυρθεί σε διαμάχες και σε ανταγωνισμούς, που θα μπορούσαν να προκαλέσουν μεγαλύτερη φθορά.

Ωστόσο, όλοι δείχνουν να συμφωνούν ότι η επόμενη μέρα δεν θα είναι εύκολη. Μέσα στο αμέσως επόμενο χρονικά διάστημα, άλλωστε, θα δρομολογηθεί η εκλογή του μεταβατικού προέδρου της κοινοβουλευτικής ομάδας, ρόλο τον οποίο δεν θα αναλάβει ο κ. Τσίπρας.

«Να ανταποκριθούμε στη λαϊκή εντολή»

«Κατανοώ την ανάγκη για ένα νέο κύμα του ΣΥΡΙΖΑ. Και αποφάσισα να παραμερίσω για να περάσει. Έχω εμπιστοσύνη στο ανθρώπινο δυναμικό του κόμματός μας. Στις αστείρευτες δυνάμεις της κοινωνίας και της Αριστεράς. Αποφάσισα λοιπόν να προτείνω την εκλογή νέας ηγεσίας από τα μέλη του Κόμματος, όπως ορίζει το καταστατικό του. Την άμεση προσφυγή στις σχετικές διαδικασίες. Στις οποίες φυσικά δεν θα είμαι υποψήφιος. Θα είμαι όμως παρών πριν, κατά τη διάρκεια, αλλά και μετά από αυτές», είπε ο Αλέξης Τσίπρας στις δηλώσεις του στο Ζάππειο.

Ανέφερε ότι «το εκλογικό σώμα έδωσε στο ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ μια διπλή εντολή. Πρώτον, να ανταποκριθεί στο ρόλο της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Που πάντα και εκ των πραγμάτων είναι ρόλος κόμματος εξουσίας. Και δεύτερον, να αλλάξει δραστικά, αν θέλει να διεκδικήσει εκ νέου με αξιώσεις την κυβέρνηση».

Σημείωσε ότι «οφείλουμε να ανταποκριθούμε στη λαϊκή εντολή. Να αναδιοργανωθούμε άμεσα και χωρίς καμιά χρονοτριβή. Να μην επιτρέψουμε να χαθεί ούτε μια μέρα τόσο στην αντιπαράθεση με την κυβέρνηση της ΝΔ, όσο και στην αντιπαράθεση με τις δικές μας αδυναμίες, παθογένειες και προβλήματα».

Αναλυτικά η τοποθέτηση του Τσίπρα

«Είναι ορισμένες στιγμές που καλείσαι να πάρεις κρίσιμες αποφάσεις. Που καλείσαι να σταθείς απέναντι στην Ιστορία. Απέναντι σε όσους πορευτήκατε μαζί, απέναντι σε όσους σε πίστεψαν και στήριξαν προσδοκίες σε σένα. Απέναντι στον εαυτό σου. Αλλά και απέναντι σε όσους πολέμησες και σε πολέμησαν.

Έχω πια την εμπειρία αυτές τις αποφάσεις να μην τις λαμβάνω εν θερμώ. Να τις παίρνω στο μαξιλάρι μου και να τις βασανίζω. Να αποφασίζω με ψυχραιμία. Και αυτό έκανα για τρία εικοσιτετράωρα. Γιατί ξέρω καλά ότι οι αποφάσεις μου έχουν επιπτώσεις και σε άλλους ανθρώπους. Ξεπερνούν εκ των πραγμάτων τον δικό μου ατομικό ορίζοντα.

Στη δήλωσή μου το βράδυ των εκλογών, είπα ότι ο ΣΥΡΙΖΑ έχει πια κλείσει έναν μεγάλο ιστορικό κύκλο, που πρέπει να τον αποτιμήσουμε με περηφάνια. Και να ανοίξουμε συλλογικά έναν επόμενο κύκλο. Δύσκολο, πρωτόγνωρο, αλλά ακόμη πιο ελπιδοφόρο και δημιουργικό.

Μίλησα επίσης για την ανάγκη δύσκολων και γενναίων αποφάσεων που αφορούν τον ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ. Για την ανάγκη να συναντηθούμε πάλι με τις αξίες μας: Της συλλογικότητας, της ανιδιοτέλειας και της κοινωνικής ευθύνης. Να ανανεώσουμε τολμηρά το στελεχικό μας δυναμικό από πάνω μέχρι κάτω, δείχνοντας εμπιστοσύνη σε νέους ανθρώπους, να βάλουμε τέλος σε νοοτροπίες που μας κόστισαν ακριβά.

Προσθέτω:

Την ανάγκη να εφεύρουμε τον νέο ΣΥΡΙΖΑ, που θα μπορέσει με σεμνότητα και ανοιχτά μάτια να διαβάσει τις νέες αντιθέσεις και τα νέα ρεύματα της κοινωνίας, τις νέες προκλήσεις της εποχής, και να ανταποκριθεί στις προσδοκίες εκείνων που θέλει και έχει ταχθεί να εκπροσωπεί.

Αυτές οι δύσκολες και γενναίες αποφάσεις, που καλούνται να υπηρετήσουν ένα νέο όραμα, αφορούν προφανώς και μένα. Πρώτον μάλιστα εμένα, που υπήρξα ο επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ στον ιστορικό κύκλο που κλείνει.

Παρέλαβα σε ηλικία μόλις 34 ετών ένα μικρό κόμμα της Αριστεράς. Το ταξίδι που κάναμε μαζί ήταν επικίνδυνο, γεμάτο παγίδες, αλλά συναρπαστικό. Από μικρό κόμμα, ο ΣΥΡΙΖΑ έγινε ο κορμός της προοδευτικής Παράταξης στην Ελλάδα. Το πρώτο αριστερό κόμμα στην Ευρώπη που κυβέρνησε και μάλιστα σε ιστορικές στιγμές για την πατρίδα και την Ευρώπη. Σε απίστευτα δύσκολες συνθήκες, με την κοινωνία καταρρακωμένη και την οικονομία χρεοκοπημένη. Και είχα την τύχη και την τιμή, για την οποία χρωστάω ευγνωμοσύνη στον ελληνικό λαό και τους συντρόφους μου, να είμαι ο πρώτος Αριστερός πρωθυπουργός.

Αυτό το ταξίδι ήταν μια πορεία που κάθε μέρα της ήταν μια μέρα μάχης. Αντιμετωπίσαμε μια Ευρώπη καχύποπτη και εχθρική απέναντι στην Ελλάδα και μια συμμαχία δανειστών που θεωρούσε την πατρίδα μας άξια τιμωρίας. Αντιμετωπίσαμε αφόρητες πιέσεις και εκβιασμούς. Που εκπορεύονταν από ισχυρές δυνάμεις έξω από τη χώρα, αλλά έβρισκαν ισχυρούς συμπαραστάτες και μέσα σ’ αυτή.

Δηλώνω και σήμερα, αυτή τη σημαντική μέρα για μένα, περήφανος για όσα πετύχαμε. Για την έξοδο από τα μνημόνια και τη ρύθμιση του χρέους. Για την επούλωση των τραυμάτων της κοινωνίας και της οικονομίας. Για τη διεθνή εικόνα της Ελλάδας που αποκαταστήσαμε. Και βέβαια για την ιστορική Συμφωνία των Πρεσπών. Αυτό το έργο είναι δικό σας και δικό μας. Δεν μπορεί κανείς να μας το πάρει.

Αυτό το δύσκολο ταξίδι όμως είχε και συμβιβασμούς. Είχε και δύσκολες αποφάσεις. Είχε και τραύματα. Είχε και φθορά. Σε κάθε περίπτωση, όμως, ήταν ένα ταξίδι που άφησε αποτύπωμα στην Ιστορία. Οι εμπειρίες του, οι επιτυχίες, τα λάθη του, οι μάχες που κερδίσαμε για λογαριασμό της πατρίδας, αλλά κι εκείνες που χάσαμε, αποτελούν αναντικατάστατη παρακαταθήκη για τον νέο κύκλο του ΣΥΡΙΖΑ. Γιατί ήρθε η ώρα να ανοίξουμε ένα νέο κύκλο.

Όσο κι αν φαίνεται παράδοξο, το αρνητικό εκλογικό αποτέλεσμα μπορεί και πρέπει να γίνει η αρχή του. Το εκλογικό σώμα έδωσε στον ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ μια διπλή εντολή. Πρώτον, να ανταποκριθεί στον ρόλο της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Που πάντα και εκ των πραγμάτων είναι ρόλος κόμματος εξουσίας. Και δεύτερον, να αλλάξει δραστικά, αν θέλει να διεκδικήσει εκ νέου με αξιώσεις την κυβέρνηση.

Οφείλουμε να ανταποκριθούμε στη λαϊκή εντολή. Να αναδιοργανωθούμε άμεσα και χωρίς καμιά χρονοτριβή. Να μην επιτρέψουμε να χαθεί ούτε μια μέρα τόσο στην αντιπαράθεση με την κυβέρνηση της ΝΔ, όσο και στην αντιπαράθεση με τις δικές μας αδυναμίες, παθογένειες και προβλήματα. Μια διαδικασία βαθιάς ανανέωσης και επανίδρυσης, που θα αγκαλιάζει όλα τα μέλη του κόμματος, αλλά και τους φίλους και τις κοινωνικές ομάδες που θέλουμε να εκπροσωπούμε, είναι άμεση προτεραιότητα.

Ο νέος ΣΥΡΙΖΑ είναι άμεση προτεραιότητα. Και δεν αφορά μόνο το κόμμα μας. Αφορά την ποιότητα της Δημοκρατίας μας, τις αντιστάσεις στις πολιτικές της ΝΔ, το μέτωπο στην ακροδεξιά και τον νεοφασισμό που βρήκε θέση στην ελληνική Βουλή.

Αυτή την πεποίθησή μου για την ανάγκη μιας διαδικασίας βαθιάς ανανέωσης και επανίδρυσης θα ήταν υποκριτικό να την προτείνω μόνο με το λόγο μου, αν δεν την υπηρετώ ταυτόχρονα και με τη στάση μου.

Το νέο κύμα στην κοινωνία, την τέχνη, την πολιτική, περνάει είτε με συγκρούσεις. Το πιο συνηθισμένο. Είτε επειδή κάποιοι που κατέχουν θέσεις ευθύνης κατανοούν την αναγκαιότητά του. Κι εγώ κατανοώ την ανάγκη για ένα νέο κύμα του ΣΥΡΙΖΑ. Και αποφάσισα να παραμερίσω για να περάσει. Έχω εμπιστοσύνη στο ανθρώπινο δυναμικό του κόμματός μας. Στις αστείρευτες δυνάμεις της κοινωνίας και της Αριστεράς.

Αποφάσισα λοιπόν να προτείνω την εκλογή νέας ηγεσίας από τα μέλη του Κόμματος, όπως ορίζει το καταστατικό του. Την άμεση προσφυγή στις σχετικές διαδικασίες. Στις οποίες φυσικά δεν θα είμαι υποψήφιος. Θα είμαι όμως παρών πριν, κατά τη διάρκεια, αλλά και μετά από αυτές.

Δεν το κρύβω ότι είμαι συγκινημένος. Ότι αυτή η απόφαση έχει και για μένα ένα στοιχείο οδύνης, όπως θα είχε και για τον καθένα. Έχει όμως και ένα στοιχείο προσωπικής πρόκλησης. Να αποδείξω με τη στάση και το παράδειγμά μου ότι στη ζωή, στην πολιτική, ιδίως στην πολιτική που αναφέρεται σε αξίες, μπορείς να είσαι μάχιμος και δημιουργικός, ίσως σε κάποιες περιπτώσεις ακόμα πιο χρήσιμος, και χωρίς αξιώματα. Να αποδείξω ότι η μάχη για τις ιδέες και η προσφορά δεν ορίζεται από την καρέκλα που κατέχει κανείς.

Θέλω να απευθυνθώ στα χιλιάδες μέλη, τους φίλους και τους ψηφοφόρους του ΣΥΡΙΖΑ, που μαζί τους βρέθηκα και βρεθήκαμε σ’ αυτό το συναρπαστικό ταξίδι. Θα συνεχίσω να είμαι δίπλα σας. Να σας αισθάνομαι δίπλα μου. Το ταξίδι συνεχίζεται. Και η πιο όμορφη θάλασσα είναι αυτή που δεν έχουμε ακόμη ταξιδέψει.

Θέλω όμως να απευθυνθώ και σε όλες τις Ελληνίδες και τους Έλληνες. Μπορεί κάποιοι να χαίρεστε με την απόφασή μου και μπορεί κάποιοι άλλοι να λυπάστε. Αλλά τα επόμενα χρόνια δεν θα είναι εύκολα για κανένα μας. Ό, τι κι αν ψήφισε στις τελευταίες εκλογές.

Ζούμε σε μια περίοδο αλλεπάλληλων κρίσεων, σε ένα ασταθές οικονομικό περιβάλλον, σε μια περίοδο γεωπολιτικών εντάσεων και προκλήσεων. Η πίστη στις αξίες μας, η προσήλωσή μας στη Δημοκρατία και την Ελευθερία, που είναι συνώνυμο της Ελλάδας, η αγάπη για τον άνθρωπο, η αλληλεγγύη, η αγάπη για την πατρίδα, η ενότητα, το εμείς πάνω από το εγώ, είναι ο δρόμος για να ξεπεράσουμε όλες τις δυσκολίες.

Η προοδευτική Παράταξη του τόπου, όπως πάντα στην ιστορία, θα είναι οδηγός σε αυτή τη συλλογική εθνική προσπάθεια. Και ένας νέος ΣΥΡΙΖΑ, που θα την εκφράζει αυτή τη μεγάλη Παράταξη, μπορεί να γίνει ξανά η ελπίδα για ένα καλύτερο αύριο.

Αυτό τον σκοπό υπηρετεί η απόφασή μου. Αυτό τον σκοπό θα υπηρετώ πάντα. Την ελπίδα για ένα καλύτερο αύριο».

Πηγή : https://www.kathimerini.gr

Ιστορικό λάθος των ανοιχτόμυαλων ψηφοφόρων, αν δεν διορθώσουν το 20% της αξιωματικής αντιπολίτευσης

 Γιατί πρέπει να κατευθυνθεί στον Τσίπρα η ψήφος των ανοιχτόμυαλων ψηφοφόρων της Δημοκρατικής παράταξης με τα αντιδεξιά αντανακλαστικά, αλλιώς θα είναι χαμένη ψήφος… 

 

Γράφει ο Γιώργος Λακόπουλος

 Κάνουν λάθος στην κρίση τους τα εκλογικά σώματα; Από κοινοβουλευτική άποψη όχι. «Όταν οι πολλοί έχουν άδικο, οι πολλοί έχουν δίκιο», έλεγε ο Μιραμπό. 

Εδώ και μερικούς αιώνες έχουμε συμφωνήσει ότι στην οργάνωση της κοινωνίας και τη διακυβέρνηση οι πολλοί έχουν τον πρώτο λόγο.

Εξίσου, όμως, έχουμε συμφωνήσει ότι οι κυβερνήσεις που αναδεικνύουν με την ψήφο τους δεν θα είναι εκτός ελέγχου – ούτε θα παίρνουν λευκή επιταγή. Κάποιοι θα τις ελέγχουν.

Στην Αμερικανική Δημοκρατία που είναι η τελειότερη στον κόσμο – όπως και τα ΜΜΕ στις ΗΠΑ – υπάρχουν διαδοχικά θεσμικά αντίβαρα. Αντίστοιχα υπάρχουν και στις ευρωπαϊκές δημοκρατίες.

Στην Ελλάδα, η ανάληψη της κυβέρνησης από τον Κυριάκο Μητσοτάκη το 2019 ανέστειλε τις προβλέψεις που ίσχυαν από το 1974 για τον θεσμικό έλεγχο της διακυβέρνησης, καταλύοντας όλα τα αντίβαρα: Την Προεδρία της Δημοκρατίας, τη Βουλή, τις ανεξάρτητες Αρχές και τη Δικαιοσύνη. Και βέβαια τα ΜΜΕ δια της εξαγοράς τους. Όλα κινούνται κατά τις οδηγίες του και ο ίδιος δεν ελέγχεται από κανέναν.

Η Σακελλαροπούλου, ο Τασούλας, ο Ντογιάκος, ο Κουτρουμάνος και πολλοί εκδότες αποδείχθηκαν και κατώτεροι της αποστολής τους και υιοθέτησαν συμπεριφορά εντολοδόχου.

Αναδείχθηκε περισσότερο όταν ο ακέραιος Χρήστος Ράμμος στάθηκε στο ύψος του και έγινε στόχος του συστήματος Μητσοτάκη.

Η ισοπεδωτική κυριαρχία του πιθανόν εκ νέου πρωθυπουργού από τη Δευτέρα συμπεριλαμβάνει πλέον και την …αντιπολίτευση. Οι ενημερωμένοι γνωρίζουν ότι επιδιώκει να έχει υπό έλεγχο και αντίπαλα κόμματα.

Αποκαλύφθηκε με την παρακολούθηση Ανδρουλάκη και την παράλληλη προώθηση Λοβέρδου στην ηγεσία του ΠΑΣΟΚ. Και ήδη έχει καταφέρει στη νέα Βουλή να επηρεάζει τρία μικρά κόμματα – αν μπει και το τρίτο.

Απέναντι σε αυτή την καθεστωτική μονομέρεια ως αντίβαρο μένει μόνο η αξιωματική αντιπολίτευση. Εν προκειμένω ο Αλέξης Τσίπρας.

Όσα λάθη και αν του χρεωθούν, δεν παύει να είναι η μόνη ελεγκτική δύναμη απέναντι στην οργανωμένη επιχείρηση Μητσοτάκη να επιβάλει στη χώρα ησυχία νεκροταφείου.

Αφού κατέλυσε τη διάκριση των εξουσιών, εξαγόρασε την ενημέρωση και αποδιάρθρωσε τους θεσμούς, θα ελέγχει πλέον τη ροή του χρήματος, τα ΜΜΕ, το κράτος, την κοινοβουλευτική λειτουργία, την καθημερινότητα των ανθρώπων τελικά. Ήδη κάποιους τους παρακολουθούσε δια της ΕΥΠ.

Για να έχει αποτέλεσμα ο έλεγχός του, η αξιωματική αντιπολίτευση πρέπει να πάρει στις εκλογές περισσότερο από το 20% που πήρε τον Μάιο. Αλλιώς θα είναι ανίσχυρη και αναποτελεσματική.

Αν ανατραπούν οι ισορροπίες που προβλέπει το πολιτικό σύστημα της χώρας, δεν θα λειτουργήσει υγιώς η Κοινοβουλευτική Δημοκρατία στη χώρα.

Τον Μάιο, οι ψηφοφόροι πήγαν στην κάλπη και έδωσαν σε κάθε κόμμα ό,τι έκριναν Δεν έχει σημασία πώς και γιατί. Η ετυμηγορία τους είναι σεβαστή. Αλλά δημιουργεί μια ανισότητα.

Την Κυριακή – με τη Βουλή ήδη διαμορφωμένη – οι συνειδητοποιημένοι πολίτες πρέπει να διορθώσουν το λάθος και να διαμορφώσουν στη χώρα ισχυρή αξιωματική αντιπολίτευση. Αυτό μπορεί να γίνει από πέντε κατηγορίες ψηφοφόρων.

Πρώτα από όσους έχουν ψηφίσει ΣΥΡΙΖΑ, που οφείλουν να προσέλθουν στην κάλπη. Η κριτική θα γίνει μετά.

Δεύτερο, όσοι ανήκουν στην Δημοκρατική παράταξη αλλά έκριναν ότι δεν πρέπει να επιστρέψει ο ΣΥΡΙΖΑ και απείχαν.

Τρίτο, όσοι προτίμησαν το ΠΑΣΟΚ, είτε για να εκδικηθούν τον ΣΥΡΙΖΑ που πήρε τη θέση του κόμματός τους στον διπολισμό είτε για τους παρότρυνε ο… Τσίπρας όταν μιλούσε για συνεργασία των δυο κομμάτων και τους έδωσε το κίνητρο να ενισχύσουν το μικρότερο, καταργώντας την έννοια της χαμένης ψήφου.

Τέταρτο, οι ψηφοφόροι που αυτοτοποθετούνται στη Δημοκρατική Παράταξη και στην Αριστερά και διεσπάρησαν σε μικρά κόμματα. Τι νόημα έχει να βρίσκονται στη Βουλή η Κωνσταντοπούλου ή ο Βαρουφάκης, αν δεν υπάρχει ισχυρή αξιωματική αντιπολίτευση;

Πέμπτο, οι οπαδοί της Ν.Δ. που ψήφισαν το κόμμα τους χωρίς να αντιλαμβάνονται ότι δεν είναι πλέον κόμμα τους: Ανήκει στην οικογένεια Μητσοτάκη. Θα δώσουν οι Καραμανλικοί την εξουσία στον Μητσοτάκη να εξαφανίσει τον Ιδρυτή, την ιστορία, τις αξίες και τις ιδέες της Ν.Δ.;

Γι' αυτές τις πέντε κατηγορίες είναι θέμα ευθυκρισίας και ευθύνης. Ισχυρή κυβέρνηση θα υπάρχει, εφόσον έτσι αποφάσισε η πλειοψηφία. Πρέπει να υπάρχει και ισχυρή πλειοψηφία. Αλλά πρέπει να υπάρχει και ισχυρή αντιπολίτευσή.

Δεν είναι θέμα Τσίπρα. Αλλά μόνο αυτός ως επικεφαλής του δεύτερου κόμματος μπορεί να την οργανώσει. Συνεπώς σε αυτόν πρέπει να κατευθυνθεί η ψήφος των ανοιχτόμυαλων ψηφοφόρων της Δημοκρατικής Παράταξης με τα αντιδεξιά αντανακλαστικά. Αλλιώς θα είναι χαμένη ψήφος…

Θα ωφεληθεί μόνο ο Μητσοτάκης, που θα καταστεί ανεξέλεγκτος και θα υπερβεί τον ρόλο της Εκτλεστικής Εξουσίας που του ανήκει εφόσον υπερψηφιστεί. Θα είναι μαζί δικαστική, νομοθετική και ενημερωτική εξουσία και η χώρα θα γίνει τσιφλίκι του. Αυτό θέλουμε;..

(Ο Γιώργος Λακόπουλος είναι δημοσιογράφος)

Πηγή : https://www.ieidiseis.gr

Κώστας Καρβουναρίδης: Μάντσεστερ Σίτι – Το σύμβολο της αλλαγής;

 

Η ομάδα του Μάντσεστερ κατέκτησε αγωνιστικά ή απλώς αγόρασε το Τσάμπιονς Λιγκ; Και τί νόημα είχε για τους Σαουδάραβες ιδιοκτήτες να το αγοράσει, αντί να το κατακτήσει;

Κώστας Καρβουναρίδης*

Όταν το 2016 οι Άραβες ιδιοκτήτες της Μάντσεστερ Σίτι προσέλαβαν τον Πεπ Γκουαρντιόλα, είχαν ήδη πάρει τα πρωτεία στην «Πρέμιερ Λιγκ» και στόχευαν στην άμεση κατάκτηση του Τσάμπιονς Λιγκ. Ο Καταλανός προπονητής, μετά από τριετή θητεία στην Μπάγερν Μονάχου, φάνταζε ως ο πιο ικανός να οδηγήσει σε μικρό χρονικό διάστημα την ομάδα τους στην κορυφή της Ευρώπης. Όπως, ακριβώς, είχε κάνει με την Μπαρτσελόνα, ήδη από την πρώτη χρονιά.

Τα πράγματα δεν ήρθαν όπως ακριβώς τα περίμεναν. Ο Γκουαρντιόλα ήταν γέννημα – θρέμμα της Μπαρτσελόνα, ήξερε άριστα το περιβάλλον, τον τρόπο παιχνιδιού της, τη φιλοσοφία της και, κυρίως, είχε και παίκτες που είχαν βγει από τις ακαδημίες της και γνώριζαν τη… δουλειά.

Στο Μάντσεστερ τα πράγματα ήταν εντελώς διαφορετικά. Η «Σίτι», πριν την αγοράσουν οι Άραβες, ήταν μία μικρομεσαία ομάδα. Ο Γκουαρντιόλα έπρεπε να ξεκινήσει από το «μηδέν», να βρει τους ιδανικούς ερμηνευτές του παιχνιδιού του, να τους ταιριάξει και, εν τέλει, να κερδίσει. Έτσι, η πρόσφατη κατάκτηση του Τσάμπιονς Λιγκ, με τη νίκη επί της Ίντερ στον τελικό της Κωνσταντινούπολης καθυστέρησε επτά ολόκληρα χρόνια και αφού χρειάστηκαν «επενδύσεις» που ξεπερνάνε τα δύο δισεκατομμύρια Ευρώ. Μέχρι το τελευταίο σφύριγμα, στον τελικό της Κωνσταντινούπολης, ο πακτωλός χρημάτων που δαπανήθηκε έμοιαζε πεταμένος σε ένα πηγάδι χωρίς πάτο.

Άραγε, άξιζε τον κόπο;

Για τους οπαδούς των «Πολιτών», μικρή σημασία έχει πόσα χρήματα ξόδεψαν οι ιδιοκτήτες της ομάδας τους, για να πάρουν το Τσάμπιονς Λιγκ. Η έννοια του «value for money», μάλλον δεν έχει τόσο μεγάλη σημασία στο τέλος της ημέρας. Για άλλη μία φορά όμως, εγείρεται το ερώτημα: αξίζει τον κόπο αυτή η δαπάνη; Θα μπορούσε η «Σίτι» να πάρει τον τίτλο με λιγότερα χρήματα; Εν τέλει, η ομάδα του Μάντσεστερ κατέκτησε αγωνιστικά ή απλώς αγόρασε το Τσάμπιονς Λιγκ; Και τί νόημα είχε για τους Σαουδάραβες ιδιοκτήτες να το αγοράσει, αντί να το κατακτήσει;

Στην τελική κρίση, καθένας χρησιμοποιεί τα δικά του κριτήρια, τις ιδέες, την αισθητική και τα βιώματά του, για να εκτιμήσει το μέγεθος ενός αθλητικού επιτεύγματος. Σε κάθε περίπτωση, η αγάπη για το άθλημα, αλλά και τους ανθρώπους που το εκφράζουν, ποδοσφαιριστές, προπονητές, επιστήμονες που κινούνται γύρω από αυτό, επιτάσσει την αναγνώριση και το χειροκρότημα. Το ίδιο ισχύει και για τη νέα κάτοχο του Τσάμπιονς Λιγκ, Μάντσεστερ Σίτι. Δεν μπορεί να μη θαυμάσει κανείς τις τακτικές καινοτομίες του Γκουαρντιόλα, που, κατά τους ειδικούς, έχουν εξελίξει το ποδόσφαιρο. Ούτε, φυσικά, μπορεί να παραγνωρίσει τις ικανότητες των σπουδαίων ποδοσφαιριστών του.

Από την άλλη πλευρά, όμως, η τόσο μεγάλη ανισορροπία ανάμεσα στα ποσά που δαπανώνται και το στόχο, δημιουργεί σοβαρές υποψίες ότι οι επενδυτές κάνουν και δεύτερες σκέψεις. Δεν είναι μόνο η επίδειξη πολιτικής ή οικονομικής δύναμης. Για πολλούς αναλυτές, όπως είναι η Football Benchmark, σε πολλές περιπτώσεις τα ποσά που επενδύονται, επιστρέφουν πίσω.

 Η Football Benchmark (FB) είναι μία εταιρεία με αντικείμενο την καλύτερη δυνατή ανάλυση των οικονομικών στοιχείων στη βιομηχανία του ποδοσφαίρου. Λίγο πριν τον τελικό του Τσάμπιονς Λιγκ, δημοσίευσε μία έκθεση, όπου εμφάνιζε την «επιχειρηματική αξία» των μεγαλύτερων ευρωπαϊκών κλαμπ. Ως «επιχειρηματική αξία», νοείται εκείνος ο δείκτης που λαμβάνει υπόψη το συνολικό τζίρο μίας ομάδας, σε συνδυασμό με το σύνολο των μισθών των ποδοσφαιριστών της, το πόσο δημοφιλής είναι στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, την εμπορική αξία του ρόστερ της, τη διαχείριση των τηλεοπτικών δικαιωμάτων και τα περιουσιακά στοιχεία της (εγκαταστάσεις, γήπεδα κλπ).

Λαμβάνοντας υπόψη τους ισολογισμούς των τριών τελευταίων ετών, λίγο πριν το εναρκτήριο λάκτισμα του τελικού, η Μάντσεστερ Σίτι εμφανιζόταν να έχει τη μεγαλύτερη επιχειρηματική αξία από όλα τα ευρωπαϊκά κλαμπ με 4,073 δισ. Ευρώ. Η αντίπαλός της, στον τελικό Ίντερ καταλάμβανε μόλις την 14η θέση και η επιχειρηματική αξία της ήταν ίση με το 1/3 της αντίστοιχης του αντιπάλου της.

Το τελικό αποτέλεσμα του αγώνα δεν αποτύπωσε παρόμοια διαφορά. Το παιχνίδι, αντί για 3-0 έληξε μόλις 1-0 και οι Ιταλοί αν ήταν πιο εύστοχοι στα τελευταία λεπτά, θα μπορούσαν να το έχουν στείλει στην παράταση.

 Από την άλλη πλευρά, αξίζει η παρατήρηση ότι η φετινή επιχειρηματική πρωτιά της Μάντσεστερ Σίτι συνέπεσε με την αγωνιστική. Όπως επίσης, αξίζει να σημειωθεί ότι στην ειδική κατάταξη της FB βρίσκεται η Ρεάλ Μαδρίτης, που την τελευταία δεκαετία έχει κατακτήσει πέντε φορές το Τσάμπιονς Λιγκ. Όλες οι ομάδες που κατέκτησαν το Τσάμπιονς Λιγκ τα τελευταία δέκα χρόνια συγκαταλέγονται, σύμφωνα με το δείκτη της FB, στις δέκα καλύτερες ποδοσφαιρικές επιχειρήσεις του κόσμου: Λίβερπουλ, Τσέλσι, Μπάγερν, Μπαρτσελόνα και φυσικά, Ρεάλ Μαδρίτης και Μάντσεστερ Σίτι.

Τα οικονομικά στοιχεία που έφερε στη δημοσιότητα η FB δείχνουν ότι η Μάντσεστερ Σίτι, την αγωνιστική περίοδο 2021-2022 αύξησε τα μικτά κέρδη της κατά 56 εκ. Ευρώ. Η σχέση των αμοιβών των ποδοσφαιριστών της με το συνολικό τζίρο ήταν η χαμηλότερη συγκριτικά με τους ανταγωνιστές της: 57%. Οι «Πολίτες» είχαν τα μεγαλύτερα ποσοστά σε όλους τους αναπτυξιακούς οικονομικούς δείκτες από τις 32 μεγαλύτερες ευρωπαϊκές ομάδες. Μοναδικός δείκτης όπου υστερεί είναι τα έσοδα από τα εισιτήρια. Εκεί προηγείται η Ρεάλ, που εκμεταλλεύεται την ανακαίνιση του «Σαντιάγο Μπερναμπέου». Γι’ αυτό, άλλωστε και οι ιδιοκτήτες της Μάντσεστερ Σίτι σκοπεύουν να επενδύσουν στην επέκταση του γηπέδου τους.

Ανάπτυξη μετά την κρίση

Το ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο δείχνει να αφήνει πίσω το οικονομικό πλήγμα που προκάλεσε η πανδημία. Η επιστροφή της κανονικότητας έφερε αύξηση των εσόδων κατά 30%, σε σχέση με την τελευταία χρονιά πριν τον Covid. Όταν ξανάνοιξαν τα γήπεδα για τους φιλάθλους, τα έσοδα από την πώληση των εισιτηρίων αυξήθηκαν. Παράλληλα, μεγιστοποιήθηκαν και τα έσοδα από τα τηλεοπτικά δικαιώματα, καθώς κατά την περίοδο της πανδημίας, αυξήθηκε κατακόρυφα και η τηλεθέαση.

Η ΟΥΕΦΑ έχει τον έλεγχο της πιο εμπορικής ποδοσφαιρικής διοργάνωσης στον Πλανήτη. Ταυτόχρονα, όμως, έχει φροντίσει για την περαιτέρω αύξηση των εσόδων της, χάρη στην ποιοτική αναβάθμιση του Γιουρόπα Λιγκ, αλλά και τη δημιουργία του Κόνφερενς Λιγκ. Αν το Τσάμπιονς Λιγκ είναι εδώ και χρόνια, μία διοργάνωση που αφορά σχεδόν αποκλειστικά τις κορυφαίες ομάδες, οι άλλες δύο διοργανώσεις δίνουν τη δυνατότητα προβολής και ανάδειξης πολλών άλλων. Για τις περισσότερες από τις ομάδες που αγωνίζονται στο Γιουρόπα Λιγκ και το Κόνφερενς Λιγκ, τα μπόνους συμμετοχής καλύπτουν τα έξοδα μίας ή περισσότερων αγωνιστικών περιόδων.

 Ως προς αυτό, οι επιλογές της Ευρωπαϊκής Ομοσπονδίας Ποδοσφαίρου κρίνονται απολύτως επιτυχημένες. Αν μάλιστα, παρέμβαινε με μεγαλύτερη σταθερότητα και αποφασιστικότητα στην τήρηση των κανονισμών του «financial fair-play», επιβάλλοντας τον ορθολογισμό της δαπάνης για μεταγραφές και μισθοδοσία ποδοσφαιριστών, θα προστάτευε ακόμα περισσότερο τη φυσιογνωμία του αθλήματος και θα απέτρεπε τον αθέμιτο ανταγωνισμό.

Προϊόν σε ανάπτυξη

Όπως και να έχει, για άλλη μία φορά, παρά τις κρίσεις, τις αντικειμενικές δυσκολίες, τα πολιτικά και οικονομικά παιχνίδια, το ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο ως εμπορική επιχείρηση ή ως «προϊόν» δείχνει να βρίσκεται, για ακόμα μία φορά σε διαρκή άνοδο. Ετοιμάζεται μάλιστα, για το επόμενο σημαντικό βήμα του: να περάσει δηλαδή στη νέα εποχή του Τσάμπιονς Λιγκ, καθώς από του χρόνου η διοργάνωση θα γίνεται με διαφορετικό σύστημα διεξαγωγής.

Παράλληλα, το παγκόσμιο ποδόσφαιρο δείχνει να αλλάζει σημαντικά προς τούτο: Μέχρι σήμερα, εισέρρεαν στην Ευρώπη ξένα κεφάλαια για να αγοράσουν μεγάλες ευρωπαϊκές ομάδες. Οι ομάδες αυτές δαπανούν τεράστια ποσά, για να επανδρωθούν με τους καλύτερους ποδοσφαιριστές του κόσμου. Σήμερα, τα ίδια κεφάλαια προσπαθούν να δελεάσουν τους παίκτες, όχι για να παίξουν στην Ευρώπη, αλλά για να πάνε να αγωνιστούν στα πλούσια ασιατικά κράτη. Τα ποσά που προσφέρονται δεν αφορούν μόνο μεγάλους σε ηλικία ποδοσφαιριστές που βρίσκονται στη δύση της καριέρας τους, αλλά και άλλους νεότερους που έχουν ακόμα πολλά να προσφέρουν στο άθλημα.

Άραγε, θα μπορούσε αυτό να αποτελέσει μία ουσιώδη μεταβολή, για το ποδόσφαιρο; Πόσο μπορεί να αλλάξει η φυσιογνωμία του ποδοσφαίρου, αν οι καλύτεροι παίκτες αντί να παίζουν στο ευρωπαϊκό Τσάμπιονς Λιγκ ή στο Κόπα Λιμπερταδόρες, μεταφερθούν στο αντίστοιχο ασιατικό;

Άραγε, γεννιέται ένας άτυπος αθέμιτος ανταγωνισμός ανάμεσα στο παραδοσιακό ποδόσφαιρο που παίζεται στην Ευρώπη και τη Λατινική Αμερική και εκείνο που παίζεται στη Σαουδική Αραβία και τα Εμιράτα του Κόλπου; Ακόμα και με όρους καθαρά εμπορικούς, τα ευρωπαϊκά και νοτιοαμερικάνικα «brands» υπερισχύουν των αντίστοιχων ομάδων της Σαουδικής Αραβίας ή των Εμιράτων του Κόλπου. Εξάλλου, ακόμα και στην Ευρώπη, όπου πολλές ευρωπαϊκές ομάδες έχουν κατακτηθεί από πετροδόλαρα, έχει αποδειχθεί ότι τα λεφτά δεν αρκούν…

 Ωστόσο, η απειλή υπάρχει και δεν πρέπει να υποτιμηθεί. Οι εξελίξεις, προς το παρόν, είναι απρόβλεπτες. Γι’ αυτό, και η προστασία του αθλήματος και ο καθορισμός αυστηρών κανόνων οικονομικού ελέγχου σε όλα τα επίπεδα, φαντάζει ως προβάλλει ως υποχρέωση κάθε αρμόδιας αρχής, αλλά και των ίδιων των φιλάθλων.

 *(Ο Κώστας Καρβουναρίδης είναι Δικηγόρος – Διεθνές Μάστερ Αθλητικού Δικαίου και Μάνατζμεντ / Διεθνές Κέντρο Αθλητικών Σπουδών – CIES –FIFA)

Πηγή : https://www.ieidiseis.gr

Εκλογές 2023: Πώς ψηφίζουμε στην κάλπη της Κυριακής – 20 ερωτήσεις και απαντήσεις

 

Οδηγός για τις εκλογές της Κυριακής

Οι εκλογές της 25ης Ιουνίου πλησιάζουν και οι πολίτες θα πρέπει να γνωρίζουν το μέρος που θα ψηφίσουν, τον τρόπο που θα ψηφίσουν αλλά και όλα όσα ισχύουν για τα ψηφοδέλτια και τους σταυρούς.

Το υπουργείο Εσωτερικών, λύνει τις πιο σημαντικές απορίες ενόψει των εκλογών της Κυριακής, απαντώντας στα πιο συνηθισμένα ερωτήματα των πολιτών.

1. Πότε και για ποιες εκλογές ψηφίζουμε;

Οι προσεχείς βουλευτικές εκλογές θα διεξαχθούν την Κυριακή 25 Ιουνίου 2023. Η ψηφοφορία διαρκεί από τις 7:00 το πρωί έως τις 19.00 το απόγευμα.

2. Με ποιο εκλογικό σύστημα ψηφίζουμε;

Οι βουλευτικές εκλογές της 25ης Ιουνίου 2023 θα διεξαχθούν με το σύστημα της ενισχυμένης αναλογικής, εν αντιθέσει με εκείνες της 21ης Μαΐου που διεξήχθησαν με το σύστημα της απλής αναλογικής.

3. Η ψήφος είναι υποχρεωτική;

Η άσκηση του εκλογικού δικαιώματος σύμφωνα με την εκλογική νομοθεσία είναι υποχρεωτική.

4. Ποιοι απαλλάσσονται από την υποχρέωση άσκησης του εκλογικού τους δικαιώματος;

Από την υποχρεωτική άσκηση του εκλογικού δικαιώματος απαλλάσσονται νόμιμα όσοι την ημέρα της ψηφοφορίας θα βρίσκονται στο εξωτερικό και όσοι έχουν υπερβεί το 70ό έτος της ηλικίας τους.

Επίσης οι εκλογείς που έχουν εγγραφεί στους ειδικούς εκλογικούς καταλόγους ετεροδημοτών, αλλά δεν κατέστη δυνατή η σύσταση ειδικού εκλογικού τμήματος ετεροδημοτών, λόγω μη συμπλήρωσης σε όλη την εφετειακή περιφέρεια του αριθμού των σαράντα (40) τουλάχιστον ετεροδημοτών εκλογέων της ίδιας βασικής εκλογικής περιφέρειας (άρθρο 96, παρ. 1 του π.δ. 26/2012).

5. Πώς θα μάθω πού ψηφίζω; Θα είναι το ίδιο εκλογικό τμήμα όπου ψήφισα στις εκλογές της 21ης Μαΐου 2023;

Επειδή είναι πιθανό να υπάρξουν μεταβολές στα εκλογικά τμήματα, συνιστάται ισχυρά σε όλους τους εκλογείς να αναζητήσουν πού ψηφίζουν:

Μέσω της ιστοσελίδας του υπουργείου Εσωτερικών, στην ενότητα «Μάθε πού Ψηφίζεις».

Καλώντας στο Τηλεφωνικό Κέντρο της Διεύθυνσης Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης του Υπουργείου Εσωτερικών και στους αριθμούς 213 136 1500 και 2131313800 καθημερινά από τις 08:00 έως 20:00. Το Σάββατο 24 και την Κυριακή 25 Ιουνίου το τηλεφωνικό κέντρο θα λειτουργήσει σε 24ωρη βάση.

Προσοχή: Για τη διευκόλυνση των εκλογέων, προτείνεται πρώτα η χρήση της διαδικτυακής εφαρμογής στο «Μάθε που ψηφίζεις» και μόνο στην περίπτωση που αντιμετωπίσουν δυσκολία να επικοινωνήσουν τηλεφωνικά με την υπηρεσία ενημέρωσης των πολιτών, ώστε να ενημερωθούν για το εκλογικό τμήμα που ψηφίζουν.

6. Με τι έγγραφα ψηφίζω; Τι κάνω αν έχω χάσει την αστυνομική μου ταυτότητα;

Μπορείτε να ψηφίσετε με την αστυνομική ταυτότητα, το διαβατήριό σας, την άδεια οδήγησης ή το ατομικό βιβλιάριο υγείας όλων των ασφαλιστικών ταμείων που έχουν εκδοθεί από τις αρμόδιες ελληνικές αρχές. Η «κομμένη» ταυτότητα είναι αποδεκτή. Εάν έχουν αλλάξει τα προσωπικά σας στοιχεία (π.χ. μεταβολή επωνύμου λόγω διαζυγίου), θα πρέπει να προσκομίσετε τα σχετικά δικαιολογητικά. Στρατιωτικοί και υπηρετούντες στα σώματα ασφαλείας χρησιμοποιούν την υπηρεσιακή τους ταυτότητα.

7. Μπορώ να ψηφίσω με ψηφιακή ταυτότητα;

Ναι. Η αναγνώριση των εκλογέων μπορεί να γίνει και με χρήση της ψηφιακής ταυτότητας από την εφαρμογή Gov.gr wallet. Εκεί οι επιλογές είναι δυο:

Να πατήσει κανείς το κουμπί quick scan και να επιδείξει τον κωδικό QR στον δικαστικό αντιπρόσωπο,

Να πατήσει κανείς το κουμπί «Προβολή QR κωδικού» και μετά την επίδειξη του κωδικού QR στο δικαστικό αντιπρόσωπο να δώσει και τον πρόσθετο κωδικό που θα έχει λάβει μέσω της εφαρμογής.

Και οι δυο επιλογές είναι ισοδύναμες ως προς την εκλογική διαδικασία, με την πρώτη να θεωρείται ευκολότερη.

8. Είμαι ετεροδημότης. Μπορώ να ψηφίσω στον τόπο διαμονής μου;

Οι ετεροδημότες εκλογείς ασκούν το εκλογικό τους δικαίωμα στον τόπο διαμονής τους, σε ειδικά εκλογικά τμήματα ετεροδημοτών, όπως έχουν καθοριστεί. Για τις εκλογές της 25ης Ιουνίου 2023, μπορούν να ψηφίσουν στον Δήμο διαμονής τους όσοι έχουν υποβάλει αίτηση στον αρμόδιο Δήμο και έχει διεκπεραιωθεί από αυτόν το αργότερο έως και την 30ή Απριλίου 2023. Αίτηση που δεν διεκπεραιώθηκε έως τη συγκεκριμένη ημερομηνία, δε λαμβάνεται υπόψη για την επικείμενη εκλογική διαδικασία.

Σε κάθε περίπτωση, οι εκλογείς μπορούν να μάθουν σε ποιο εκλογικό τμήμα ετεροδημοτών θα ψηφίσουν, μέσω της ιστοσελίδας www.ypes.gr «Μάθε πού Ψηφίζεις».

9. Πώς ψηφίζω βουλευτές;

Οι εκλογές της 25ης Ιουνίου 2023 θα πραγματοποιηθούν με δεσμευμένο συνδυασμό (λίστα) και όχι με σταυρό προτίμησης. Με αυτή τη διαδικασία, οι βουλευτές εκλέγονται βάσει της σειράς κατάταξης τους στο ψηφοδέλτιο κάθε εκλογικής περιφέρειας, η οποία καθορίζεται από τα εκάστοτε κομματικά επιτελεία. Ως εκ τούτου, ΔΕΝ βάζουμε σταυρό στα ψηφοδέλτια των κομμάτων. Εξάλλου, στα παραβάν των εκλογικών τμημάτων που θα δημιουργηθούν δεν θα υπάρχει στιλό.

10. Τα ψηφοδέλτια που χρησιμοποιήθηκαν στις εκλογές της 21ης Μαΐου 2023 παραμένουν σε ισχύ;

Όχι. Οι βουλευτικές εκλογές της 25ης Ιουνίου 2023 θα διεξαχθούν με νέα ψηφοδέλτια, τα οποία θα τυπωθούν βάσει όσων ορίζει ο ισχύων νόμος. Ως εκ τούτου, ψηφοδέλτια που αφορούσαν στις εκλογές της 21ης Μαΐου 2023 και για οποιοδήποτε λόγο παρέμειναν στην κυριότητα των ψηφοφόρων καθίστανται άκυρα και δεν δύνανται να χρησιμοποιηθούν.

11. Τι να κάνω αν δεν βρίσκω το όνομά μου στους εκλογικούς καταλόγους;

Αν δεν βρείτε το όνομά σας στους εκλογικούς καταλόγους απευθυνθείτε στο Δήμο, στα δημοτολόγια του οποίου είστε εγγεγραμμένοι, μέχρι και το πέρας της ψηφοφορίας.

12. Ανακάλυψα ότι είμαι διπλοεγγεγραμμένος. Τι κάνω;

Είστε εγγεγραμμένος στα δημοτολόγια δύο ή περισσοτέρων δήμων. Για τις βουλευτικές εκλογές της 25ης Ιουνίου, οφείλετε να ψηφίσετε στο δήμο της νόμιμης εγγραφής σας η οποία εξακριβώνεται κατόπιν επικοινωνίας σας με τους οικείους δήμους. Ο δικαστικός αντιπρόσωπος θα σας καλέσει να υπογράψετε υπεύθυνη δήλωση ότι γνωρίζετε πως είστε διπλοεγγεγραμμένος και δεν ψηφίσατε ούτε και θα ψηφίσετε αλλού. Αυτές οι δηλώσεις θα συγκεντρωθούν στο Υπουργείο Εσωτερικών και θα διασταυρωθούν. Με αυτήν τη διαδικασία διασφαλίζεται το κύρος των εκλογών.

Ας μην ξεχνάμε ότι η διπλοψηφία απαγορεύεται και τιμωρείται αυστηρά.

13. Υπάρχουν διευκολύνσεις για ψηφοφόρους ΑμεΑ;

Οι ψηφοφόροι με αναπηρία ψηφίζουν κατ’ απόλυτη προτεραιότητα. Επιπλέον προβλέπεται η διαμόρφωση χώρου υποδοχής και υποστήριξης εκλογέων με αναπηρία και μειωμένη κινητικότητα για τα εκλογικά τμήματα που δεν βρίσκονται σε ισόγειο όροφο και δεν πληρούν τα κριτήρια προσβασιμότητας Ατόμων με Αναπηρία (Α.μεΑ.).

Στον χώρο εντός του διαχωριστικού ψηφοφορίας για την επιλογή του ψηφοδελτίου, αποκλειστική πρόσβαση, εφόσον είναι αναγκαίο, εκτός από τον εκλογέα, έχουν:

α) ο δικαστικός αντιπρόσωπος και

β) τυχόν συνοδός του εκλογέα, με την ευθύνη και την παρουσία του δικαστικού αντιπροσώπου.

Ο δικαστικός αντιπρόσωπος βοηθά στην έκφραση της επιθυμίας του εκλογέα με την απαιτούμενη διακριτικότητα και εχεμύθεια για την τήρηση της μυστικότητας της ψήφου. Στο κατάστημα ψηφοφορίας και στον χώρο υποδοχής και υποστήριξης εκλογέων με αναπηρία και μειωμένη κινητικότητα επιτρέπεται η είσοδος σκύλων βοηθείας (οδηγών) ατόμων με αναπηρία.

14. Είμαι Έλληνας που διαμένει ή θα βρίσκεται στο εξωτερικό την Κυριακή 25 Ιουνίου 2023. Μπορώ να ψηφίσω;

Οι Έλληνες του εξωτερικού μπορούν να ψηφίσουν στον τόπο διαμονής τους εφόσον η αίτηση για εγγραφή στους ειδικούς εκλογικούς καταλόγους έχει υποβληθεί στη σχετική πλατφόρμα του Υπουργείου Εσωτερικών (https:/apodimoi.gov.gr) έως και την Τετάρτη 17 Μαΐου 2023. Διευκρινίζεται πως για την έγκριση της αίτησης εφαρμόζονται τα κριτήρια όπως ορίζονται από τον ισχύοντα νόμο.

15. Στις προηγούμενες εκλογές ψήφισα στο εξωτερικό, αλλά την 25η Ιουνίου 2023 θα βρίσκομαι στην Ελλάδα. Θα μπορέσω να ψηφίσω;

Η καταληκτική ημερομηνία υποβολής αίτησης για αναστολή της εγγραφής στους ειδικούς εκλογικούς καταλόγους του εξωτερικού ήταν η Παρασκευή 26 Μαΐου 2023. Οποιαδήποτε αίτηση υπεβλήθη μετά τη συγκεκριμένη ημερομηνία δεν θα ληφθεί υπόψη για την επικείμενη εκλογική διαδικασία.

16. Σε ποια ηλικία αποκτάται το δικαίωμα της ψήφου;

Στην Ελλάδα, δικαίωμα ψήφου έχουν όλοι όσοι συμπληρώνουν το 17ο έτος της ηλικίας τους κατά το έτος των εκλογών. Άρα για τις Εκλογές του 2023, μπορούν να ψηφίσουν όσοι έχουν γεννηθεί από 1/1/2006 μέχρι και 31/12/2006.

17. Ποιοι στερούνται του δικαιώματος αυτού;

Όσοι διατελούν, σύμφωνα με τις διατάξεις του Αστικού Κώδικα σε πλήρη στερητική δικαστική συμπαράσταση. Όσοι το στερήθηκαν λόγω αμετάκλητης ποινικής καταδίκης, σε κάποιο από τα εγκλήματα που ορίζονται από τον ποινικό και στρατιωτικό ποινικό κώδικα, για όσο χρόνο διαρκεί αυτή η στέρηση.

18. Τι να κάνω αν τα στοιχεία μου στους εκλογικούς καταλόγους είναι διαφορετικά από αυτά της ταυτότητάς μου;

Εξαρτάται από τις διαφορές. Αν είναι ουσιώδεις, μπορεί να απαιτηθεί να προμηθευτείτε από το δήμο σας πιστοποιητικό ταυτοπροσωπίας. Καλό είναι να εφοδιαστείτε με αυτό έγκαιρα για να αποφύγετε τις ταλαιπωρίες της τελευταίας στιγμής.

19. Πόσες ημέρες εκλογική άδεια δικαιούμαι, με βάση τη χιλιομετρική απόσταση της περιοχής όπου ψηφίζω;

Όσοι εργάζονται 5 ημέρες δικαιούνται:

Αυτοί που θα μετακινηθούν από 200-400 χλμ., 1 εργάσιμη ημέρα

Αυτοί που θα μετακινηθούν από 401 χλμ. και άνω, 2 εργάσιμες ημέρες, εφόσον κινηθούν εξ ολοκλήρου οδικώς με βάση την υπεύθυνη δήλωσή τους

Όσοι εργάζονται 6 ημέρες δικαιούνται:

Αυτοί που θα μετακινηθούν από 100-200 χλμ., 1 εργάσιμη ημέρα

Αυτοί που θα μετακινηθούν από 201-400 χλμ., 2 εργάσιμες ημέρες

Αυτοί που θα μετακινηθούν από 401 χλμ. και άνω, 3 εργάσιμες ημέρες

Και για τις δύο παραπάνω περιπτώσεις, όσοι μετακινηθούν σε νησιά για τα οποία δεν υπάρχει πρόσβαση, ο αριθμός ημερών άδειας θα εξετάζεται κατά περίπτωση, ανάλογα με την απόσταση και τις ειδικές συνθήκες μετακίνησης, χωρίς η άδεια αυτή να υπερβαίνει τις 3 εργάσιμες ημέρες.

20. Πώς ψηφίζουμε

Οι εκλογείς προσέρχονται στο κατάστημα της ψηφοφορίας και παρουσιάζονται στην εφορευτική επιτροπή, η οποία αναγνωρίζει την ταυτότητά τους και επαληθεύει την εγγραφή τους στον εκλογικό κατάλογο. Οι εκλογείς μπαίνουν στο κατάστημα της ψηφοφορίας ένας – ένας ή σε ολιγάριθμες ομάδες, με τη σειρά της προσέλευσής τους και όπως ειδικότερα καθορίζει κάθε εφορευτική επιτροπή.

Η αναγνώριση των εκλογέων για την άσκηση του εκλογικού τους δικαιώματος γίνεται με βάση την αστυνομική τους ταυτότητα, είτε σε φυσική, είτε σε ψηφιακή μορφή ή τη σχετική προσωρινή βεβαίωση της αρμόδιας αρχής ή το διαβατήριό τους ή την άδεια οδήγησης ή το ατομικό βιβλιάριο υγείας όλων των ασφαλιστικών ταμείων.

Σε κάθε εκλογέα η εφορευτική επιτροπή δίνει ένα φάκελο με ειδικό γνώρισμα μονογραφημένο από τον αντιπρόσωπο της δικαστικής αρχής και σφραγισμένο με τη σφραγίδα της επιτροπής, καθώς και πλήρη σειρά έντυπων ψηφοδελτίων όλων των συνδυασμών και υποψηφίων.

Εκλογείς που από σωματική αδυναμία δεν μπορούν να κάνουν τα πιο πάνω, έχουν το δικαίωμα για το σκοπό αυτό να απευθυνθούν στον αντιπρόσωπο της δικαστικής αρχής ή σε μέλος της εφορευτικής επιτροπής, οι οποίοι είναι υποχρεωμένοι να τους βοηθήσουν.

Απαγορεύεται στον εκλογέα να ρίξει το ψηφοδέλτιό του στην κάλπη: α) αν αυτό δεν είναι μέσα στο φάκελο με το ειδικό γνώρισμα (διαγώνια διαγράμμιση) ή αν δεν έχει κλειστεί ο φάκελος ή αν ο φάκελος δεν φέρει τη σφραγίδα και τη μονογραφή του δικαστικού αντιπροσώπου και β) αν ο εκλογέας δεν αποσύρθηκε πρώτα στον ξεχωριστό χώρο (παραβάν).

Στον εκλογέα που ψήφισε χορηγείται, εφόσον ζητηθεί, σχετική βεβαίωση που υπογράφεται από τον Πρόεδρο της εφορευτικής επιτροπής και σφραγίζεται με τη σφραγίδα της.

Πηγή : https://www.in.gr

Ο μισός πλανήτης χρωστάει στο ΔΝΤ

Μαρία Δεδούση

Περισσότερα από 150 δισεκατομμύρια δολάρια είναι σήμερα το «άνοιγμα» του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, ενώ νέοι παγκόσμιοι δανειστές εμφανίζονται στο προσκήνιο

Όταν η Ελλάδα μπήκε στον μηχανισμό στήριξης, στον κόσμο υπήρχαν περίπου 20 χώρες που είχαν δανειστεί χρήματα από το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο. Ήταν, σε τελική ανάλυση, μια έσχατη λύση ανάγκης. Σήμερα 90 χώρες, περίπου οι μισές του πλανήτη, είναι καταχρεωμένες στο ΔΝΤ, το οποίο από τη μία συνεχίζει να συμπεριφέρεται με έναν απολύτως νεοαποικιακό τρόπο καταστρέφοντας τις τοπικές οικονομίες με τις απαιτήσεις του για ακραία νεοφιλελεύθερες πολιτικές, ενώ από την άλλη κινδυνεύει να χάσει όχι μόνο τη διεθνή παντοκρατορία του, αλλά και τα περίπου 150 δισεκατομμύρια δολάρια που έχει δανείσει με εξοντωτικούς όρους και προϋποθέσεις από δω κι από κει.

Στα τέλη του περασμένου Ιανουαρίου δημοσιεύτηκε μια έρευνα με τίτλο «Ο εξελισσόμενος ρόλος του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου μέσα από έναν σταθερό στόχο». Η έρευνα εξετάζει αυτό ακριβώς που λέει ο τίτλος της. Πώς έχει εξελιχθεί σήμερα ο περίφημος δανειστής κρατών, τον οποίο είχαμε κι εμείς την τιμή να γνωρίσουμε από κοντά; Και κυρίως πώς έχει αλλάξει, με δεδομένο ότι ο ίδιος ο οργανισμός έχει παραδεχτεί και έχει αποδεχτεί την ευθύνη του για τη μακροπρόθεσμη οικονομική καταστροφή ουκ ολίγων χωρών κυρίως του αναπτυσσόμενου κόσμου;

Η απάντηση δεν είναι τόσο απλή. Εξαρτάται ποιον ρωτάς. Αν, για παράδειγμα, ρωτήσεις τους κατοίκους του Σουρινάμ, οι οποίοι είναι στους δρόμους εδώ και μήνες για τα αδιανόητα αυστηρά μέτρα λιτότητας που τους επιβλήθηκαν όταν η χώρα δανείστηκε από το ΔΝΤ, θα σου πουν ότι πλέον μετά βίας μπορούν να αγοράσουν φαγητό, το πρώτο έξοδο που μειώθηκε ήταν οι μισθοί των δασκάλων και πριν προλάβουν να τους πνίξουν οι τροπικές βροχές, τους πνίγει η απελπισία.Αν ρωτήσεις το Πακιστάν, θα σου πει τη δική του ιστορία: Η χώρα είναι ο 7ος μεγαλύτερος οφειλέτης του ΔΝΤ παγκοσμίως, με σύνολο οφειλής 7,4 δισεκατομμύρια δολάρια. Το πρόγραμμα δανεισμού κρέμεται από μια κλωστή, καθώς το ΔΝΤ αρνείται να απελευθερώσει τα τελευταία 2,5 δισεκατομμύρια έως ότου η χώρα συμφωνήσει πλήρως σε νέο πακέτο αυστηρών μέτρων περικοπών και λιτότητας.

Το πρόβλημα είναι ότι η οικονομία του Πακιστάν έχει ήδη καταρρεύσει. Ο πληθωρισμός τρέχει με 37,97%, η χώρα είναι στα πρόθυρα της επανάστασης λόγω των φόρων, της ακρίβειας, των περικοπών και της λιτότητας, αλλά αν δεν πάρει τα υπόλοιπα χρήματα του ΔΝΤ, θα αναγκαστεί να κηρύξει στάση πληρωμών και άρα πτώχευση. Επιπλέον όλων, είναι μία από τις 14 χώρες που έχουν δανειστεί από το ΔΝΤ και είναι αναγκασμένες να πληρώνουν τόκους υπερημερίας της τάξης του 3% σε περίπτωση που δεν είναι συνεπείς στις πληρωμές των δόσεων, κάτι που δεν συμβαίνει σε όλες τις περιπτώσεις. Αυτό, με τη σειρά του, αυξάνει διαρκώς το χρέος και δυσχεραίνει περαιτέρω την αποπληρωμή του. Το Πακιστάν βρίσκεται σε ένα αδιέξοδο χωρίς καμία προφανή λύση.

Οπως εξάλλου και η Αργεντινή, ο νούμερο 1 οφειλέτης στο ΔΝΤ, που έχει δανειστεί από τον οργανισμό το απίστευτο ποσό των 46,1 δισεκατομμυρίων δολαρίων, με συνέπεια η οικονομία της να μην μπορεί να συνέλθει ποτέ. Η χώρα αναγκάζεται να δανείζεται διαρκώς και να χρησιμοποιεί τα νέα δάνεια για να αποπληρώνει τα παλιά χρέη, ενώ οι ακραία νεοφιλελεύθερες πολιτικές που επιβάλλει το ΔΝΤ έχουν γονατίσει την οικονομία και την κοινωνία, σε έναν φαύλο κύκλο που έχει οδηγήσει μεγάλο μέρος της πρώην μεσαίας τάξης στην ανέχεια και κυριολεκτικά στις φαβέλες.

Αν πάλι ρωτήσεις το ίδιο το ΔΝΤ, θα σου πει κάτι εντελώς διαφορετικό. Στην πρόσφατη αυτή έρευνα καταδεικνύεται ότι και ξέρει και αναγνωρίζει τη ζημιά που έχει κάνει και «προσδιορίζει τομείς στους οποίους ενισχύει σήμερα την εστίασή του, συμπεριλαμβανομένης της κλιματικής αλλαγής, των ζητημάτων του φύλου, των ανισοτήτων και της κοινωνικής προστασίας». Τα ίδια ακριβώς επαναλαμβάνει, με γραπτές ή προφορικές δηλώσεις, κάθε φορά που γίνεται μια σχετική ερώτηση. Όταν έρχεται, όμως, η επόμενη ερώτηση, που είναι πώς ακριβώς σκοπεύει να τα κάνει όλα αυτά, οι απαντήσεις τελειώνουν…

Ένας καταχρεωμένος και εξαρτημένος κόσμος

Κατά τη διάρκεια της πανδημίας της Covid-19 περίπου 80 χώρες στράφηκαν στο ΔΝΤ για να δανειστούν χρήματα και να μπορέσουν να αντεπεξέλθουν στις συνθήκες οικονομικής δυσπραγίας στις οποίες περιήλθαν. Και πάλι στη θεωρία και πάρα πολύ γενικά και αόριστα το ΔΝΤ λέει ότι ζήτησε από τις χώρες αυτές να ρίξουν βάρος στον τομέα της Yγείας και της κοινωνικής πρόνοιας. Δεν υπάρχει καμία απόδειξη ότι αυτό πράγματι συνέβη. Αντιθέτως, υπάρχουν αποδείξεις ότι οι περισσότερες από 90 χώρες στον κόσμο που παραμένουν σήμερα χρεωμένες στον οργανισμό είναι όλες αναγκασμένες να ακολουθήσουν συγκεκριμένες σκληρές και αντικοινωνικές πολιτικές βάσει των οποίων πήραν τα δάνεια. Με δεδομένο ότι στον πλανήτη υπάρχουν 194 ανεξάρτητα κράτη, ο μισός κόσμος χρωστάει σήμερα στο ΔΝΤ και εξαρτάται σε κάποιον βαθμό από αυτό.

Παρά την εμπειρία και τη γνώση του παρελθόντος, οι χώρες συνεχίζουν (ακόμη) να δανείζονται από το ΔΝΤ, τον μοναδικό επίσημο παγκόσμιο δανειστή που δίνει χρήματα υπό συνθήκες αδιαφάνειας για τον γενικό πληθυσμό. Με λίγα λόγια, οι λαοί βρίσκονται ένα πρωί να χρωστάνε τα μαλλιοκέφαλά τους και να υπόκεινται σε πολιτικές σκληρής λιτότητας και περικοπών -κυρίως στον κοινωνικό τομέα-, χωρίς να γνωρίζουν τους όρους με τους οποίους συνέβησαν όλα αυτά. Το μεγαλύτερο μέρος των συμφωνιών παραμένει μυστικό και τα αιτήματα για διαφάνεια δεν έχουν μέχρι τώρα απαντηθεί. Συνεπώς το ΔΝΤ μπορεί να λέει ό,τι θέλει, ότι ζητάει, ας πούμε, πιο «κοινωνικά δίκαιη» κατανομή των χρημάτων που δανείζει, αλλά δεν υπάρχει κανένα απτό στοιχείο που να υποστηρίζει τα λεγόμενά του.

Το ΔΝΤ θέλει να ξεφύγει από την εικόνα του οργανισμού που ουσιαστικά αντικατέστησε την αποικιοκρατία στις αναπτυσσόμενες χώρες στις δεκαετίες του ’50, του ’60 και του ’70, μετατρέποντάς τις από πολιτικές αποικίες σε αποικίες χρέους. Στη θεωρία κάτι καταφέρνει με τις ανακοινώσεις και τις «αναδιαρθρώσεις» του καταστατικού του. Στην πράξη συνεχίζει να κάνει ακριβώς τα ίδια.

Η Τυνησία στράφηκε πρόσφατα στον οργανισμό για ακόμη ένα δάνειο, ύψους περίπου 2 δισεκατομμυρίων δολαρίων, καθώς κινδυνεύει άμεσα με χρεοκοπία. Αυτή τη φορά, όμως, οι όροι των δανειστών προκάλεσαν αντιπαραθέσεις ακόμη και μέσα στους κόλπους του ίδιου του ΔΝΤ, καθώς είναι βέβαιο ότι θα προκαλέσουν συνθήκες κοινωνικού χάους στη χώρα, που ήδη μαστίζεται από φτώχεια και ανεργία. Βασικό ζήτημα είναι η περικοπή των κρατικών επιχορηγήσεων, από τις οποίες ζει πολύ μεγάλο μέρος του πληθυσμού. Πέρα από αυτό και παρά τις περί του αντιθέτου διαβεβαιώσεις, εδώ και δεκαετίες η χώρα δεν έχει προβεί σε καμία από τις «δομικές μεταρρυθμίσεις» που υποτίθεται ότι απαιτούνται από τους δανειστές της. Αντιθέτως, ο πλούτος έχει συγκεντρωθεί στα χέρια 20 οικογενειών, το κράτος έχει διπλασιάσει τους υπαλλήλους του με τη γνωστή μέθοδο των διορισμών ημετέρων και ο γενικός πληθυσμός φτωχοποιείται εκθετικά. Τα ίδια ακριβώς συμβαίνουν στο Πακιστάν και στην Αίγυπτο.

Συνεπώς, ως τι έχει λειτουργήσει το ΔΝΤ, αναρωτιούνται πολλοί -φωναχτά πλέον-, αν όχι ως ένας μεγάλης κλίμακας τοκογλύφος, και πού είναι όλες αυτές οι περίφημες «μεταρρυθμίσεις» που υποτίθεται ότι φέρνει ως μέρος των συμφωνιών του με τις χώρες;

Και πάλι δεν υπάρχουν απαντήσεις.

Οι νέοι παγκόσμιοι «σωτήρες»

Όσο αυτά συμβαίνουν στο «πεδίο», σε θεσμικό επίπεδο το ΔΝΤ έχει άλλα θέματα. Με βασικό το γεγονός ότι ενώ είναι ένας διεθνής οργανισμός που υποτίθεται ότι απευθύνεται σε όλο τον κόσμο, στην πραγματικότητα είναι δεμένο με το άρμα των ΗΠΑ και της Δύσης. Μέχρι τώρα αυτό δεν ήταν απαραίτητα κακό, αλλά σε έναν κόσμο που αλλάζει ταχύτατα αρχίζει να γίνεται πρόβλημα. Η περίπτωση της Τυνησίας που αναφέραμε πιο πάνω είναι και πάλι χαρακτηριστική. Όσο γίνονταν οι συζητήσεις για το νέο δάνειο κάποιοι στην πολιτική σκηνή της χώρας πρότειναν να απευθυνθεί αυτή τη φορά στην Κίνα.

Με όλα αυτά τα δισεκατομμύρια μοιρασμένα στις 90 χώρες που του χρωστάνε, το ΔΝΤ έχει πολλά να χάσει με τη μετατόπιση των παγκόσμιων ισορροπιών. Η αποτυχία του να φέρει οποιοδήποτε μακροπρόθεσμο αποτέλεσμα στις χώρες τις οποίες ελέγχει, η κάκιστη φήμη του και η αρτηριοσκληρωτική του αντίληψη για τους όρους με τους οποίους δανείζει συρρικνώνουν ταχύτατα την παντοκρατορία του. Και από ποιον θα δανείζονται οι χώρες;

Από τη Σαουδική Αραβία, ας πούμε, η οποία και ατελείωτα μετρητά έχει και πολύ πιο ευθείς τρόπους να παίρνει αυτό που θέλει και πολύ πιο αποτελεσματικό σύστημα δανεισμού, καθώς καταθέτει τα χρήματα απευθείας στις κεντρικές τράπεζες όσων χωρών δέχονται να τα ανταλλάξουν με μικρές ή μεγαλύτερες χάρες χωρίς να ρωτάει καν τι θα τα κάνουν.

Ή από την Κίνα, η οποία επίσης αναδύεται ως «σωτήρας» μικρών κρατών, ιδιαίτερα σε εκείνες τις περιπτώσεις που το ΔΝΤ καθυστερεί να εγκρίνει τα δικά του δάνεια ή τρώει χρόνο στις διαπραγματεύσεις για τους όρους τους. Αυτό θα έχει ως συνέπεια τα κράτη να σταματήσουν να αποπληρώνουν το ΔΝΤ και να εξυπηρετούν τα νέα τους χρέη, αφήνοντάς του τρύπες δισεκατομμυρίων. Η σκέψη να απαγορευτεί στους οφειλέτες να δανείζονται και από αλλού μάλλον θα απορριφθεί, διότι αν θέσεις στους πιθανούς «πελάτες» σου το δίλημμα «ή από μένα ή από την Κίνα», η πιθανότητα να διαλέξουν τη δεύτερη είναι πάρα πολύ μεγάλες. Κυρίως διότι η Κίνα, όπως και η Σαουδική Αραβία, δεν ζητά καμία μεταρρύθμιση και δεν την ενδιαφέρει καθόλου τι θα κάνεις με τα χρήματα, αρκεί να πληρώνεις τις δόσεις σου και κυρίως να θυμάσαι ότι της χρωστάς. Παραδεισένια κατάσταση για κάθε λογής δικτάτορες και διεφθαρμένα καθεστώτα, αλλά και για τους απελπισμένους του κόσμου, που είναι πλέον πολλοί.

Καθώς οι φτωχότερες χώρες του πλανήτη αντιμετωπίζουν πια άμεσο πρόβλημα επιβίωσης, κυρίως λόγω της ακρίβειας, της επισιτιστικής κρίσης και της κλιματικής αλλαγής, τα χρέη τους αρχίζουν να μοιάζουν με ακάλυπτες επιταγές. Η συζήτηση περί «στάσης πληρωμών», που έως και λίγα χρόνια νωρίτερα ακουγόταν «επαναστατική» σε κάποιους και «αδύνατη» σε πολλούς άλλους, σήμερα είναι όχι απλώς μια πραγματικότητα, αλλά ένα πιθανό μελλοντικό ντόμινο. Αρκεί κάποιος να κάνει την αρχή και να την κάνει με θόρυβο.

Αυτή που ανησυχεί περισσότερο είναι βέβαια η Αμερική, η οποία είναι ο βασικός «τροφοδότης» των ταμείων του ΔΝΤ, ενώ ο οργανισμός αποτελούσε μέχρι τώρα ένα έμμεσο εργαλείο της για να ελέγχει τις οικονομίες -και όχι μόνο- των αδύναμων χωρών. Ο Economist έγραψε πρόσφατα ότι το ΔΝΤ δεν χρειάζεται μια νέα αποστολή (αφήστε τις αηδίες περί κλιματικής αλλαγής και κοινωνικών αδικιών, εν ολίγοις), αλλά να γίνει ακόμη πιο αυστηρό με τους απείθαρχους οφειλέτες και να απαιτήσει από τα κράτη να αναστείλουν τις πληρωμές τους προς άλλους «σκοτεινούς» δανειστές όσο τρέχουν τα δικά του προγράμματα. Να δείξει πυγμή, με λίγα λόγια, να γίνει ακόμη πιο σκληρό, άσχετο αν ήταν αυτή ακριβώς η σκληρότητά του που το έφερε έως εδώ και μαζί του και έναν σωρό χώρες.

Επειδή είναι δύσκολο να πιστέψει κανείς ότι μπορεί ένα μέσο από μόνο του να έχει τόση αποκοπή από τη διεθνή πραγματικότητα, το πιθανότερο είναι ότι αυτές οι απόψεις αντανακλούν τα όσα λέγονται στους διαδρόμους των χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων της Νέας Υόρκης και των διάφορων λόμπι της Ουάσιγκτον. Η Αμερική δυσκολεύεται να χωνέψει ότι χάνει την απόλυτη κυριαρχία σε έναν κόσμο που αλλάζει με κατακλυσμιαίους ρυθμούς. Κι αυτό, ανάμεσα σε άλλα, ίσως της κοστίσει και (ακόμη) μερικές εκατοντάδες δισεκατομμύρια.

Πηγή :  https://www.avgi.gr

 

Ένοχη Ευρώπη – Ένοχη Ελλάδα

 Παναγιώτης Σωτήρης

Όποιος πιστεύει ότι η λύση είναι οι φράχτες και τα pushbacks να ξέρει ότι στο τέλος θα μετρήσει πτώματα

Παρατηρώ τον δημόσιο διάλογο για την ανείπωτη τραγωδία ανοιχτά της Πύλου.

Ενεργοποιήθηκε πολύ γρήγορα ένα ιδεολογικό αντανακλαστικό που έσπευσε να αποδώσει την αιτία της τραγωδίας στους «διακινητές». Δεν είναι η πρώτη φορά: πολύ συχνά όλα τα προβλήματα σε σχέση με το μεταναστευτικό αποδίδονται στους διακινητές.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ

Χτίζοντας φράχτες

Βεβαίως, αυτό που ποτέ δεν τίθεται στη σχετική συζήτηση, είναι γιατί υπάρχουν διακινητές. Γιατί μετανάστες και προσφυγές χρειάζεται να διακινδυνεύουν τη ζωή τους στα σαπιοκάραβα των διακινητών. Γιατί χρειάζεται να τους πληρώνουν κυριολεκτικά μια περιουσία. Γιατί να πρέπει να αντιμετωπίσουν θανάσιμο κίνδυνο για να φτάσουν στην Ευρώπη.

Και η απάντηση είναι πάρα πολύ απλή: γιατί δεν έχουν κανέναν άλλο τρόπο για να φτάσουν την Ευρώπη. Γιατί η Ευρώπη έχει υποκύψει πλήρως στην πολιτική της ακροδεξιάς και πρακτικά έχει καταργήσει και το δικαίωμα στο άσυλο και το δικαίωμα στη μετανάστευση.

Γιατί εάν πάει κάποιος από φτωχή χώρα να ζητήσει ακόμη και τουριστική «Βίζα Σένγκεν» απλώς θα του την αρνηθούν. Γιατί ο μόνος τρόπος για να ζητήσει άσυλο ή να ξεκινήσει τη διαδικασία να μεταναστεύσει είναι να «εισέλθει παράνομα». Γιατί δεν μπορεί να πάει να πάρει ένα αεροπλάνο ή ένα φέριμποτ. Θα πρέπει να πάει στους διακινητές. Θα πρέπει να τους πληρώσει. Θα πρέπει να κινδυνεύσει να χάσει τη ζωή του.

Και όλα αυτά επειδή οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις – της ελληνικής συμπεριλαμβανομένης – έχουν αποφασίσει ότι στην Ευρώπη δεν χωράνε άλλοι μετανάστες και πρόσφυγες, παρότι η Ευρώπη στο παρελθόν είχε αποδεχτεί πολύ μεγάλες μετακινήσεις πληθυσμών. Και είχε ωφεληθεί από αυτές σε όλα τα επίπεδα.

Και ας μην ακούσω το «να κάθονταν στα σπίτια τους». Γιατί η απάντηση είναι πολύ απλή: δεν μπορούσαν να κάτσουν στα σπίτια τους. Γιατί ο πλούτος, οι θέσεις απασχόλησης, οι ευκαιρίες, ακόμη και το βιώσιμο περιβάλλον τώρα που οξύνεται η κλιματική αλλαγή, έχουν εξαιρετική άνιση κατανομή.

Γιατί η αποικιοκρατία δεν σταμάτησε ποτέ. Γιατί ναι εδώ στην Ευρώπη αυτοί οι άνθρωποι μπορούν να έχουν μια καλύτερη τύχη. Γιατί είναι δικαίωμα των ανθρώπων να αναζητούν καλύτερη μοίρα.

Η Ευρώπη χύνει τώρα κροκοδείλια δάκρυα. Σε κάποιες αίθουσες συσκέψεων υπάρχουν και αυτοί που σκέφτονται ότι ίσως αυτή η μεγάλη τραγωδία να τρομάξει μερικούς και να τους κάνει να μην θελήσουν να δοκιμάσουν να έρθουν.

Δείτε την πρόσφατη καταρχήν συμφωνία για το μεταναστευτικό στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Όλη η ουσία είναι να μην μπορεί να μπει κανείς και να επαναπροωθείται όσο πιο γρήγορα γίνεται.

Εάν βέβαια τα καταφέρει να μπει, γιατί η γραμμή αυτή τη στιγμή είναι φράχτες στα χερσαία σύνορα και στα θαλάσσια διαρκή pushbacks. Που ξέρουμε πολύ καλά πόσο επικίνδυνα είναι.

Για να μην πούμε για το γεγονός ότι αρκετοί μετανάστες και πρόσφυγες κινδυνεύουν να αντιμετωπίσουν ψευδείς κατηγορίες ότι ήταν δήθεν «διακινητές» επειδή έπιασαν το τιμόνι για να μην πνιγούν όσοι ήταν στη βάρκα. Και έχουμε αρκετές τέτοιες περιπτώσεις «κατασκευασμένων κατηγορητηρίων» για δήθεν διακινητές και στην Ελλάδα.

Δεν είναι τυχαίο ότι οι μετανάστες βλέπουν πια με φόβο τα σκάφη του Λιμενικού Σώματος γιατί τα έχουν ταυτίσει όχι με τη διάσωση, αλλά με την επαναπροώθηση.

Όμως η ουσία δεν αλλάζει. Ποτέ η μετανάστευση δεν σταμάτησε με φράχτες και pushbacks. Απλώς έγινε πιο επικίνδυνη. Πιο φονική. Για τους μετανάστες και τους πρόσφυγες.

Όποιος θέλει φράχτες και «αυστηρή επιτήρηση των συνόρων», όποιος βλέπει «εισβολές», όποιος μιλάει για «υβριδικές απειλές» να ξέρει ότι στο τέλος θα μετρήσει πτώματα.

Για τα οποία θα είναι συνένοχος.

Πηγή : https://www.in.gr

Η Δεξιά πάντα τέτοια ήταν: Πατριδεμπορία, χριστιανοκαπηλία, αυταρχισμός…

 

Το αλήστου μνήμης δόγμα «πατρίς – θρησκεία – οικογένεια» επανέρχεται, αν και ποτέ η παραδοσιακή Δεξιά δεν το ξέχασε.

Γιώργος Καρελιάς

Όσοι νομίζουν ότι η σημερινή ΝΔ είναι κάτι διαφορετικό από τη διαχρονική δεξιά παράταξη αυτές τις μέρες πρέπει να πήραν την απάντηση: όχι, δεν είναι. Είναι το κόμμα που στηρίζεται σε παραδοσιακές «αρχές»: πατριδοκαπηλία, καπηλεία της θρησκείας, αυταρχισμός. Το αλήστου μνήμης δόγμα «πατρίς-θρησκεία-οικογένεια» επανέρχεται, αν και ποτέ η παραδοσιακή Δεξιά δεν το ξέχασε.

Μήπως οι διαπιστώσεις αυτές είναι υπερβολικές και δυσφημούν το κόμμα του Κυριάκου Μητσοτάκη, που θέλει να το εμφανίζει σαν σύγχρονο ευρωπαϊκό και προοδευτικό; Ας δούμε ορισμένα γεγονότα συγκριτικά με άλλα του πρόσφατου παρελθόντος.

ΠΑΤΡΙΔΟΚΑΠΗΛΙΑ: Μόλις μια πενταετία έχει περάσει από τότε που η «σύγχρονη» ΝΔ -χέρι χέρι με ό,τι πιο ακροδεξιό και αναχρονιστικό υπάρχει στη χώρα- καβαλούσε τον Βουκεφάλα και πρωτοστατούσε στα συλλαλητήρια, για να υπονομεύσει τη Συμφωνία των Πρεσπών, η οποία διευθετούσε αξιοπρεπώς για τη χώρα τη χαμένη εδώ και δύο δεκαετίες υπόθεση του ονόματος της γειτονικής χώρας. Στο βωμό εκλογικών σκοπιμοτήτων οι πλέον ακραίοι της ΝΔ μιλούσαν για «μειοδότες» και «προδότες» της τότε κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ. Και ο κ. Μητσοτάκης, λαϊκίζοντας ασύστολα, απειλούσε με βέτο κατά την ενταξιακή πορεία της Βόρειας Μακεδονίας. Όμως, όταν ήρθε στην κυβέρνηση, όλα αυτά πήγαν περίπατο, αποδεικνύοντας ότι όσα έλεγε περί «επικίνδυνης συμφωνίας» ήταν λόγια του αέρα και μόνο προς άγραν ψήφων.Τι ανάλογο συμβαίνει σήμερα; Η ΝΔ και ο κ. Μητσοτάκης παίζουν ξανά το παιχνίδι του «πατριωτισμού» -πατριδοκαπηλία είναι το σωστό- σε άλλο πεδίο. Ανακινούν, εκ του μη όντος, θέμα στη μειονότητα της Ροδόπης, επειδή έδωσε περισσότερες ψήφους στον ΣΥΡΙΖΑ. Με το ακαταμάχητο «επιχείρημα» ότι, για να συμβεί αυτό, «παρενέβη το Προξενείο της Τουρκίας» υπέρ συγκεκριμένων υποψηφίων. Μόνο που αυτό συμβαίνει εδώ και πολλές δεκαετίες και έχουμε γίνει μάρτυρες διαφόρων επεισοδίων με μειονοτικούς βουλευτές. Το πιο χαρακτηριστικό ήταν το 1990, όταν οι τότε «ανεξάρτητοι» βουλευτές Σαδίκ και Φαίκογλου, που δήλωναν ανοιχτά και προκλητικά «Τούρκοι», έδωσαν ψήφο εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη.

Σήμερα έφτασε στο σημείο η Ντόρα Μπακογιάννη να εκβιάσει- ανοιχτά, επιτόπου και δια ζώσης- τους μειονοτικούς ψηφοφόρους, με την πρωτοφανή απειλή ότι αν δεν ψηφίσουν ΝΔ, τώρα που θα γίνει ξανά κυβέρνηση θα υποφέρουν. Τέτοιο μείγμα πατριδοκαπηλίας, παλαιοκομματισμού και απειλών είχαμε πολλές δεκαετίες να συναντήσουμε.

Και ο νεόκοπος εθνικόφρων εκπρόσωπος της ΝΔ κ. Σκέρτσος ανακαλύπτει ότι το δεύτερο κόμμα της ελληνικής Βουλής είναι «εθνική εξαίρεση». Αστόχησε στον χαρακτηρισμό. «Εθνικό μίασμα» έπρεπε να πει, για να είναι σύμφωνος με την παλαιά ρητορεία των πολιτικών του προγόνων, των «εθνικοφρόνων».

ΚΑΠΗΛΕΙΑ ΤΗΣ ΘΡΗΣΚΕΙΑΣ: Η παράταξη τη Δεξιάς έχει συνδέσει, διαχρονικά, την πολιτική πορεία της με τη θρησκεία. Ποιος έχει ξεχάσει την απόλυτη ταύτιση όλης της ΝΔ με ό,τι πιο σκοταδιστικό στην Ιεραρχία, κατά τη «μάχη των ταυτοτήτων» το 2000; Η «δεξιά του Κυρίου» του Χριστόδουλου και σύμπασα η πολιτική Δεξιά συμπορεύτηκαν στην τελευταία μάχη του 20ου αιώνα υπέρ αναχρονιστικών και σκοταδιστικών αντιλήψεων.

Τι γίνεται σήμερα; Η ΝΔ του Κυριάκου Μητσοτάκη δεν ανέχεται την αμφισβήτηση του… «θρησκευτικού πατριωτισμού» της, που επιχειρείται από τα δεξιά της και επιστρατεύει όλα τα κλασικά στηρίγματά της– από τον Καρατζαφέρη και τον Αρχιεπίσκοπο μέχρι Μητροπολίτες και Ηγουμένους- για να μην της πάρει χριστιανικές ψήφους το κομματίδιο ΝΙΚΗ.

Αυτή, λοιπόν, είναι η σημερινή Δεξιά με το φτιασιδωμένο πρόσωπο της «κεντρώας» και «φιλελεύθερης» ΝΔ. Με όπλα την καπηλεία της έννοιας πατρίδα, την καπηλεία της θρησκείας και τον αυταρχισμό.

Ζούμε ξανά μέρες εθνικοφροσύνης και πατριδοκαπηλίας. Οι αντίπαλοι πρέπει να δίνουν διαπιστευτήρια «πατριωτισμού» στους «κεντρώους» και «φιλελεύθερους» νεοεθνικόφρονες και πατριδεμπόρους.

Πώς το έχει πει ο Άγγλος συγγραφέας Σάμιουελ Τζόνσον; «Ο πατριωτισμός είναι το τελευταίο καταφύγιο των απατεώνων»…

Πηγή : https://www.news247.gr

lΆγ. Νικόλαος Ραγκαβά: Υπογραφές υπέρ του ιερέα με τα "κορίτσια παπαδάκια" - Και στα Χανιά Λειτουργία χωρίς όρους φύλου

Έκκληση ενοριτών Αγίου Νικολάου Ραγκαβά στον Αρχιεπίσκοπο για να μην παύσει τον π. Αλέξανδρο Καριώτογλου μετά τις αντιδράσεις συντηρητικών κύκλων.

Χρήστος Δεμέτης

Διαστάσεις παίρνει το θέμα που ανέδειξε το NEWS 24/7 για την προσωρινή παύση του ιερέα π. Αλέξανδρου Καριώτογλου από την εκκλησία του Αγίου Νικολάου Ραγκαβά στην Πλάκα, μετά την απόφασή του να δώσει βοηθητικό ρόλο στη Λειτουργία της Πεντηκοστής, σε κορίτσια.

Η απόφαση του κληρικού «κυκλοφόρησε» στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και έφερε την προσωρινή παύση του από τις ιερουργίες, μέχρι η 12μελής Ιερά Σύνοδος να συνέλθει για να συζητήσει το θέμα και να λάβει τελικές αποφάσεις.

Η απόφαση να τεθεί σε αργία ο ιερέας προκάλεσε μαζικές αντιδράσεις από άλλους ιερείς που τάσσονται στον προοδευτικό χώρο και από θεολόγους, οι οποίοι ανέφεραν σε δημόσιες αναρτήσεις τους πως δεν υπάρχει κανένας κανόνας που να διέπει το ότι ως «παπαδάκια» μπορούν να οριστούν μόνο αγόρια. Οι ίδιοι ανέφεραν εν πολλοίς πως ο λόγος που η Εκκλησία δεν δέχεται γυναίκες στο Ιερό, είναι καθαρά ιδεοληπτικός και δεν προβλέπεται από κανέναν κανονισμό, παρά μόνο από τις «παραδόσεις». Επικαλούνται δε, τον θεσμό της Διακόνισσας, που δεν έχει καταργηθεί, ενώ κάνουν λόγο για Μονές που φιλοξενούνται γυναίκες, οι οποίες και μετέχουν κανονικά στις Λειτουργίες.

Παράλληλα, στη σελίδα της Ενορίας Αγίου Νικολάου Ραγκαβά στο Facebook δεκάδες πολίτες αναρτούν μηνύματα συμπαράστασης, ενώ οι Ενορίτες μαζεύουν υπογραφές με έκκληση προς τον Αρχιεπίσκοπο Αθηνών κ.κ. Ιερώνυμο, παίρνοντας θέση υπέρ του π. Αλεξάνδρου Καριώτογλου. Οι ίδιοι κάνουν λόγο για «δολοφονία χαρακτήρα», ζητούν από τον κ. Ιερώνυμο να προστατεύσει τον ιερέα, ενώ τάσσονται στο πλευρό του και για την απόφασή του να βαπτίσει παιδί ομόφυλου ζευγαριού, στο πρόσφατο παρελθόν.

Θυμίζουμε εδώ, πως μιλάμε για έναν άνθρωπο που τελεί γάμους και βαπτίσεις στη Δημοτική, προσπαθώντας να καλέσει στην Εκκλησία τους νέους ανθρώπους ανεξαρτήτως φύλου και προσανατολισμού.

Το κείμενο της έκκλησης των Ενοριτών:

«Ως πιστοί χριστιανοί, μέλη του σώματος της Εκκλησίας και ενορίτες στην ενοριακή κοινότητα του Αγίου Νικολάου του Ραγκαβά στην Πλάκα, με ιερατικώς προϊστάμενο τον π. Αλέξανδρο Καριώτογλου (δρ. θρησκειολογίας), νιώθουμε την ανάγκη να απευθύνουμε την κάτωθι έκκληση.

Έκκληση στον ποιμένα, πατέρα μας και επιχώριο επίσκοπό μας Μακαριώτατο Αρχιεπίσκοπο Αθηνών και Πάσης Ελλάδος κ.κ. Ιερώνυμο, έκκληση στη διάκριση και στην εκκλησιαστική πατρότητα, έκκληση προστασίας του πρεσβυτέρου και της ενορίας μας από αήθεις και αν-ορθόδοξες διαδικτυακές επιθέσεις που σπέρνουν διχασμό στο σώμα της Εκκλησίας προκειμένου να εισαγάγουν καινά ήθη στην εκκλησιαστική ζωή δια της μεθόδου της ανθρωποφαγίας.

Αφορμή αποτελεί η επίθεση, ανωνύμων και επωνύμων, που δέχεται η ενορία μας της Αρχιεπισκοπής Αθηνών λόγω φωτογραφιών από τη Θεία Λειτουργία της Πεντηκοστής, στις οποίες εικονίζονται κορίτσια να κρατάνε λαμπάδες στον σολέα του ναού κατά τη διάρκεια της λειτουργίας (= «λαοῦ τὸ ἔργον») ως «παπαδάκια».

Ποιες είναι οι κατηγορίες; Ότι «παπαδάκια» μπορούν να είναι μόνο τα (αχειροτόνητα και αχειροθέτητα) αγόρια, όχι τα (αχειροτόνητα και αχειροθέτητα) κορίτσια, τα οποία απαγορεύεται να λάβουν ευλογία για κάτι τέτοιο, σύμφωνα με τις επιθέσεις.

Όσο κι αν ψάξαμε, αποτύχαμε να εντοπίσουμε οποιαδήποτε βάση για μια τέτοια «απαγόρευση» γυναικών «παπαδακίων» στο σολέα στη θεολογία, στη λειτουργική και στο κανονικό δίκαιο.

(Το παραδέχονται ακόμα και οι επικριτές μας στο πεζοδρομιακότερο των κειμένων «δολοφονίας χαρακτήρος» που δημοσιεύθηκε: επώνυμος λαϊκός και «παράγοντας στα εκκλησιαστικά πράγματα» σημειώνει μεταξύ υβρεολογίων για την κοινότητά μας ότι «συμβαίνει στην επαρχία, να μην υπάρχουν αγόρια να διακονήσουν στο ιερό βήμα τον ιερέα και να επιστρατεύονται κορίτσια», καινοτομώντας κανονολογικά ότι η Ορθοδοξία διασώζεται εάν… υπάρχει λειψανδρία και εάν… δεν είμαστε στην πρωτεύουσα του κράτους). «Περί όνου σκιάς» δηλαδή.

Δεύτερη κατηγορία, ότι τα κορίτσια φορούν ό,τι προβλέπεται για τα αχειροτόνητα και αχειροθέτητα άρρενα παπαδάκια που βοηθούν στη λειτουργία, χωρίς να διευκρινίζεται από τους υβριστές τι θα ήθελαν να φορούν: πάλι αποτύχαμε —όσο κι αν ψάξαμε— να εντοπίσουμε οποιαδήποτε βάση σε κάτι τέτοιο. «Περί όνου σκιάς» δηλαδή.

Αν κάτι όμως προκαλεί κατασκανδαλισμό των πιστών, αυτό είναι η συλλογική δολοφονία χαρακτήρος, ο λίβελλος, η συκοφαντία και η διαβολή που υφίσταται η ενοριακή μας κοινότητα και ο πρεσβύτερός μας: «καραγκιοζιλίκια, βλασφημία, αίρεση, ξέφραγο αμπέλι, κρίμα στα πτυχία σου πάτερ μου, ας μαζέψουν τα κουβαδάκια τους, αδειάστε μας τη γωνιά».

Ως χριστιανοί, ως μέλη της Εκκλησίας, απευθυνόμαστε στον Επίσκοπό μας για τέτοια φαινόμενα, όχι στα αστικά δικαστήρια για τους επώνυμους υβριστές μας.

Αξίζει να σημειωθεί ότι ζητήματα όπως η διαμάχη «προοδευτισμών» και «συντηρητισμών», λειτουργικής ανανέωσης, αναβίωσης θεσμών που έπεσαν σε αχρησία και ούτω καθεξής είναι σημαντικά και καίρια θέματα που είναι σημαντικό να συζητούνται, αλλά αποτελούν θέματα όλως άσχετα με το ζήτημα που συζητούμε σήμερα εδώ και με την αφορμή του.

Δηλαδή, με το εάν μπορούν και κορίτσια να βοηθούν στην εκκλησία δίπλα στα αγόρια, να κρατούν τις λαμπάδες κλπ.

Εξ όσων γνωρίζουμε, το συγκεκριμένο ζήτημα δεν είναι καν «λυμένο», διότι δεν υπήρξε ποτέ «πρόβλημα» που έπρεπε να «επιλυθεί», θεολογικώς, κανονικώς ή άλλως πώς.

Αντ’ αυτού, αυτό που είναι πρόβλημα προς επίλυση είναι ό,τι ονομάστηκε από διδάσκουσα της Θεολογικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών ως η απόπειρα «ισλαμοποίησης» της εκκλησιαστικής ζωής, δηλαδή η απόπειρα λαθραίας και αντι-παραδοσιακής εισαγωγής νεοφανών αντιλήψεων στην εκκλησιαστική ζωή, σχετικά με καινοφανείς και ανορθόδοξες απαγορεύσεις για το γυναικείο φύλο και για άλλα ζητήματα.

Αυτό είναι η κακώς νοούμενη καινοτομία, αυτό είναι που συνιστά «καινά δαιμόνια» σε σύγκρουση με την παράδοση της Εκκλησίας.

Θυμόμαστε εδώ πως παρόμοια διαδικτυακή επίθεση είχε γίνει προ καιρού επειδή στην ενορία μας… βαφτίστηκε Ορθόδοξο ένα παιδί, ως εάν να υπήρχε ποτέ το οποιοδήποτε έρεισμα —στη θεολογία, στην παράδοση, στους κανόνες ή στην πάγια εκκλησιαστική πρακτική— να αρνηθεί η Εκκλησία να βαφτίσει ένα παιδί Ορθόδοξο και να το αφήσει αβάπτιστο, επί τη βάσει του πώς κρίνει τη βιοτή των κηδεμόνων του!

Κι όμως, το είδαμε να υποστηρίζεται κι αυτό από όσους επιχειρούν να υφαρπάξουν τις αρμοδιότητες Επισκόπων και Συνόδου δια του πληκτρολογίου, προκειμένου να εισαγάγουν ανορθόδοξες καινοτομίες και ανορθόδοξα ήθη.

Εξυπακούεται πως στεκόμαστε ολοθύμως στο πλευρό του άμισθου πρεσβυτέρου μας, τον οποίο θα μπορούσαμε να μεγαλύνουμε εκτενώς — αλλά ούτε αυτό είναι το ζήτημα εδώ.

(Οποιοσδήποτε ιερέας θα μπορούσε να συλλέξει «δημόσια λίστα υπογραφών» για οποιοδήποτε θέμα, είτε για καλό είτε για κακό, συνήθεια που επίσης εντάσσεται στο αρνητικό φαινόμενο της απόπειρας επηρεασμού των εκκλησιαστικών πραγμάτων με τον χειρισμό της «κοινής γνώμης», όπως ακριβώς πράττουν όσοι επιτίθενται στην κοινότητά μας «περί όνου σκιάς» — δεν είναι αυτή η φύση της παρούσας έκκλησης.)

Στην παρούσα έκκληση καταθέτουμε ως χριστιανοί τη μαρτυρία μας για το πράγμα καθ’ εαυτό, όχι τις εύλογες συμπάθειές μας ή την αγάπη μας για τον πρεσβύτερο της ενορίας μας.

Ως πιστά μέλη της Εκκλησίας, προσβλέπουμε για την πηδαλιουχία του Σώματός της και της ενοριακής μας κοινότητας στους ποιμένες μας, δηλαδή εν προκειμένω στον επιχώριο επίσκοπό μας, τον Μακαριώτατο Αρχιεπίσκοπο Αθηνών και Πάσης Ελλάδος κ.κ. Ιερώνυμο.

Όχι στους αυτόκλητους διαδικτυακούς ομολογητές της πίστεως δια της συστηματικής ανθρωποφαγίας.

Ανησυχούμε ως χριστιανοί γι’ αυτές τις γεννήτριες διχασμών, καθημερινού σκανδαλισμού των πιστών και απόπειρας επηρεασμού —με όρους άσκησης πίεσης στη δημόσια σφαίρα, δηλαδή με όρους πολιτικού παιχνιδιού— του πώς θα διαποιμάνουν οι ποιμένες και επίσκοποι το σώμα της Εκκλησίας, και απευθύνουμε εναγώνια έκκληση στον Μακαριώτατο και στην Ιεραρχία: «Παῦσον Ἐκκλησίας τὰ σκάνδαλα, καὶ εἰρήνευσον αὐτήν ὡς ἀγαθή».

Ανάλογη Λειτουργία και στα Χανιά

Πρόκειται φυσικά για ένα θέμα παραπάνω από σοβαρό που λαμβάνει κοινωνικές προεκτάσεις, καθώς τα τελευταία χρόνια εντός των κόλπων της επίσημης Εκκλησίας αναδύονται υπερσυντηρητικοί κύκλοι που λαμβάνουν ενεργό ρόλο επιβάλλοντας τις δικές τους επιταγές. Πρόκειται φυσικά για «κύκλους» που είδαμε να σχηματοποιούνται και εκλογικά, μέσω του κόμματος της ΝΙΚΗΣ που διεκδικεί και είσοδο στη Βουλή στις ερχόμενες εκλογές.

Αξίζει μάλιστα να σημειωθεί πως ανάλογη πρακτική με κορίστια «παπαδάκια» – σε μια πράξη συμβολικής ένδειξης συμπερίληψης – έχει λάβει χώρα και στα Χανιά από τον Πρωτοπρεσβύτερο π. Ευτύχη Πετράκη, ο οποίος έχει επίσης ιδιαίτερα έντονη κοινωνική δράση. Μάλιστα, όπως έγινε γνωστό, η Θεία Λειτουργία τελέστηκε για μια ολόκληρη εβδομάδα σε συνεννόηση με το Πειραματικό Γυμνάσιο Χανίων, με συμμετοχή χωρίς όρους φύλου.

Την «είδηση» έκανε γνωστή ο θεολόγος κ. Χρήστος Φραδέλλος, με ανάρτησή του υπέρ του π. Αλεξάνδρου.

Μένει να δούμε πώς θα κινηθεί η Αρχιεπισκοπή, καθώς η απόφασή της θα αποτελεί «μήνυμα» για το τι μέλλει γενέσθαι από εδώ και πέρα. Την ώρα βέβαια που πριν μερικούς μήνες, κινήθηκε με χαρακτηριστική καθυστέρηση ως προς το να λάβει αποφάσεις για την περίπτωση του π. Δημήτριου Λουπασάκη, που τελούσε δήθεν «θαύματα» στον ιερό Ναό των Αγίων Ισιδώρων του Λυκαβηττού (ο ίδιος έχει μετακινηθεί στην Κρήτη).

Πηγή : https://www.news247.gr

ΔΤ Κως: το καθημερινό αποτέλεσμα της κυνικής δεξιάς πολιτικής

 

Δελτίο Τύπου

Ημερομηνία: 7/6/2023
Ώρα:               14:00

Κως: το καθημερινό αποτέλεσμα της κυνικής δεξιάς πολιτικής

Μιχάλης Γιαννάκος/πρόεδρος Π.Ο.Ε.Δ.Ν.: «το ΕΚΑΒ επιχειρεί με ένα μόλις ασθενοφόρο σε Κάλυμνο, Κω, Λέρο, Μύκονο, Νάξο, Πάρο, Σάμο, Σύρο, Σαντορίνη και Τήνο. Στην Χίο και στην Ικαρία το προσωπικό δεν επαρκεί για δεύτερο ασθενοφόρο σε όλες τις βάρδιες, ενώ στην Ίο, στην Κάρπαθο και στα Κύθηρα το ΕΚΑΒ με 1-2 διασώστες λειτουργεί μερικά οκτάωρα»

Όλη η Ανατολική Αττική δεν έχει καν νοσοκομείο.
Στον Έβρο κάνουν αποστάσεις 80-100 χλμ ακόμη και για Α’ βάθμια φροντίδα.

Η καταστροφή του Εθνικού Συστήματος Υγείας είναι δεδομένη.
Η τρομακτική διαχείριση της πανδημίας με τους δεκάδες χιλιάδες νεκρούς, τείνει να θεωρεί “φυσικό φαινόμενο”.
Οι καθημερινοί νεκροί από τις ανεπάρκειες επίσης.
Τα νοσοκομεία λειτουργούν με ηρωικές προσπάθειες των Ιατρών και των Νοσηλευτών και Νοσηλευτριών.
Οι εργαζόμενοι του ΕΚΑΒ γνωρίζουν ότι δεν μπορούν να σώσουν ταυτόχρονα 2 περιστατικά.

Η κατάσταση στην υγεία είναι πραγματικά “Ο πρώτος θα εξυπηρετηθεί, ο δεύτερος θα ότι γίνει….”
Τα ίδια ζήσαμε και στα Τέμπη.

Ο αναιδής προς τους πολίτες κ. Μητσοτάκης, έγραφε στο twitter πριν λίγες ημέρες: “”Θέλουμε ένα καλύτερο μέλλον για όλους. Με αύξηση των μισθών και μείωση των ανισοτήτων, αναβαθμισμένο ΕΣΥ…..”.
Είναι βέβαιο ότι τα επόμενα 4 χρόνια θα συνεχίσει να λέει τα ίδια και θα συμβαίνουν επίσης τα ίδια.
Χαϊδεύει τα αυτιά όσων θέλουν να ακούσουν ψέματα.
Όμως το καθημερινό αποτέλεσμα της κυνικής δεξιάς πολιτικής του, είναι ότι όλα παραδίδονται σε ιδιώτες και ότι εάν δεν έχεις χρήματα μπορεί και να πεθάνεις.

Η κυβέρνηση άφησε τους πολίτες απροστάτευτους σε πανδημία, καταστροφές, οικονομικές κρίσεις.

Η ΠΡΑΣΙΝΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ εγκαίρως έχει καταθέσει το πρόγραμμά της για την Υγεία (https://www.prasini-aristera.gr/gia-tin-ygeia-2/) το οποίο συνοψίζεται στις αρχές:

• Εκδημοκρατισμός και ουσιαστική κοινωνικοποίηση της Δημόσιας Υγείας, με την μεταφορά αποφάσεων και ελέγχου κοντά στον πολίτη -χρήστη.
• Η Υγεία είναι κοινωνικό αγαθό και ως τέτοιο περιλαμβάνεται στα δημόσια αγαθά και κατά συνέπεια δεν πρέπει και δεν μπορεί να υπακούει στους νόμους του κέρδους.
• Κάθε πολίτης, ανεξάρτητα από την κοινωνική και οικονομική του θέση και τον τόπο διαμονής του, έχει το δικαίωμα για ίση και υψηλού επιπέδου περίθαλψη και κοινωνική φροντίδα.
• Διεκδικούμε ένα ολοκληρωμένο Δημόσιο Σύστημα Υγείας.
• Ο στρατηγικός μας στόχος είναι οι μηχανισμοί κοινωνικής προστασίας/φροντίδας να καλύπτουν ολόκληρο το βίο του ανθρώπου, να αποτελούν εγγύηση της κοινωνικής ασφάλειας και ανάπτυξης και να βρίσκονται υπό την εγγύηση του κράτους.
• Το Δημόσιο Σύστημα Υγείας να αποτελεί τμήμα των μηχανισμών κοινωνικής προστασίας και να εντάσσεται στο σύνολο των παρεμβάσεων που οργανώνονται από την πλευρά του κράτους. Στο πλαίσιο αυτό απαιτείται ο αναπροσανατολισμός του υγειονομικού συστήματος προς την Π.Φ.Υ/Κ.Υ με εστίαση στην πρόληψη.
• Συμμεριζόμαστε την αντίληψη για την Ενιαία Υγεία με την έννοια της ολοκληρωμένης αντιμετώπισης του ζητήματος της Υγείας, ως ζήτημα που αφορά στην υγεία των ανθρώπων, των ζώων και του περιβάλλοντος.

Γραφείο Τύπου
ΠΡΑΣΙΝΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ

Πηγή : https://www.prasini-aristera.gr

Πεθαίνοντας αβοήθητες και περιμένοντας το ασθενοφόρο – Στο φως η «γύμνια» του ΕΣΥ

 Μιχάλης Νιβολιανίτης

Ακόμη και στις περιοχές που υπάρχουν τα ασθενοφόρα, είναι πολλές φορές παροπλισμένα καθώς λείπουν διασώστες.

Δύο τραγικά περιστατικά μέσα σε διάστημα λίγων ωρών που σημειώθηκαν σε Κω και Νέα Μάκρη όπου δύο ασθενείς πέθαναν επειδή  δεν υπήρχε ή καθυστέρησε να φτάσει το ασθενοφόρο έφεραν στο φως τις τραγικές ελλείψεις του ΕΣΥ.

Την ώρα που τα νησιά ετοιμάζονται να υποδεχτούν χιλιάδες τουρίστες, την ώρα που η Ελλάδα διαφημίζει στο εξωτερικό  τη «βιτρίνα» δημοφιλών προορισμών ενόψει της καλοκαιρινής περιόδου, αποδεικνύεται ότι υπάρχουν σοβαρές ελλείψεις σε προσωπικό και υποδομές με αποτέλεσμα να χάνονται ζωές σε διάφορα περιστατικά ανά την χώρα.

λλείψεις σε προσωπικό στη νησιωτική χώρα και όχι μόνο που φέρνουν στο προσκήνιο τη «γύμνια» του ΕΣΥ.

Ακόμη και στις περιοχές που υπάρχουν τα ασθενοφόρα, είναι πολλές φορές παροπλισμένα καθώς λείπουν διασώστες.

Προβλήματα που έχουν επισημανθεί από τους αρμοδίους εδώ και χρόνια, αλλά φαίνεται πως για κάποιους δεν αποτέλεσαν προτεραιότητα.

Παρέμβαση εισαγγελέα

Το τελευταίο περιστατικό με την έγκυο στη Νέα Μάκρη, προκάλεσε την παρέμβαση του Προϊσταμένου της Εισαγγελίας Πρωτοδικών της Αθήνας Αντώνη Ελευθεριάνου. Μάλιστα για την πλήρη διερεύνηση της υπόθεσης διατάχθηκε αυτεπάγγελτη προκαταρκτική εξέταση προς κάθε κατεύθυνση για την αναζήτηση τυχόν ποινικών ευθυνών ακόμα και κακουργηματική χαρακτήρα και τον εντοπισμό των υπευθύνων για τη διαχείριση του συγκεκριμένου περιστατικού και τη μη έγκαιρη διακομιδή της 19χρονης στο νοσοκομείο.

Τα δύο τραγικά περιστατικά

Η είδηση ότι μία 63χρονη γυναίκα στην Κω  ξεψύχησε κατά την μεταφορά της στο νοσοκομείο πάνω σε καρότσα καθώς δεν υπήρχε διαθέσιμο ασθενοφόρο να την παραλάβει, προκάλεσε σοκ, οργή, και αγανάκτηση.

Η άτυχη γυναίκα είχε πάει στα γενέθλια της εγγονής της. Την ώρα που έφευγε έπιασε το κεφάλι της, αισθάνθηκε αδιαθεσία, έπεσε και έχασε τις αισθήσεις της.

Η οικογένεια προσπαθούσε απεγνωσμένα να καλέσει ασθενοφόρο αλλά μάταια. Ο λόγος; Στο νησί υπήρχε ένα μόλις διαθέσιμο ασθενοφόρο που βρισκόταν σε άλλο περιστατικό.

«Η Κως εδώ και 10 χρόνια είναι με ένα ασθενοφόρο» δήλωσε ο υποδιοικητής του νοσοκομείου Ηλίας Χρυσόπουλος.

Στο πάρκινγκ του νοσοκομείου ωστόσο, υπάρχουν 3 ασθενοφόρα σε ετοιμότητα αλλά είναι σε ακινησία λόγω ελλείψεων σε προσωπικό.

Η οικογένεια της 63χρονης αναγκάστηκε να μεταφέρει σε καρότσα φορτηγού την άτυχη γυναίκα αλλά μόλις έφτασε στο νοσοκομείο, ήταν ήδη αργά.

Πριν ακόμη συνέλθει η τοπική κοινωνία και όχι μόνο από το σοκ με τον θάνατο της 63χρονης, μία 19χρονη εγκυμονούσα έχασε τη ζωή της, περιμένοντας επί ώρες να έρθει το ασθενοφόρο στη Νέα Μάκρη.

Μόλις η 19χρονη ένοιωσε έντονους πόνους στην κοιλιά το ζευγάρι, που δεν διέθετε αυτοκίνητο, ειδοποίησε στις 8.30 το πρωί το ΕΚΑΒ. Το ασθενοφόρο έφτασε, όπως λένε, γύρω στις 13:00 ενώ η γυναίκα μεταφέρθηκε στο Κέντρο Υγείας της Νέας Μάκρης όπου διαπιστώθηκε ο θάνατός της.

Για το περιστατικό διατάχθηκε ΕΔΕ από τη διοίκηση του ΕΚΑΒ, ενώ «πηγές» του υπουργείου Υγείας αναφέρουν ότι διερευνά τις συνθήκες γύρω από τις μεταφορές ασθενών τονίζοντας ότι οι «ευθύνες θα αποδοθούν μετά την ολοκλήρωση της σχετικής έρευνας». 

Παροπλισμένα ασθενοφόρα λόγω έλλειψης προσωπικού

Εργαζόμενοι στο ΕΚΑΒ ξεσπούν για τις χρόνιες ελλείψεις και υπενθυμίζουν για μία ακόμη φορά ότι πρόκειται για χρόνια προβλήματα. Οι ίδιοι λένε ότι ασθενοφόρα υπάρχουν, όχι όμως διασώστες: σε αυτές τις πέντε λέξεις συμπυκνώνουν οι εργαζόμενοι στο ΕΚΑΒ την ένδεια προσωπικού στη νησιωτική χώρα, όπως αναφέρεται σε σημερινό δημοσίευμα της εφημερίδας τα «ΝΕΑ».

Προειδοποιούν δε ότι εξαιτίας των επισφαλών συνθηκών είναι θέμα χρόνου η τραγική ιστορία που εκτυλίχθηκε στην Κω να επαναληφθεί.

Οι προβλέψεις τους άλλωστε βασίζονται σε… απλά μαθηματικά. Νησιά που αναμένεται τις επόμενες εβδομάδες να «βουλιάξουν» από τουρίστες αλλά και εποχικούς εργαζόμενους καλύπτονται με μόλις ένα ασθενοφόρο, καθώς το προσωπικό δεν επαρκεί για να υπάρχει παράλληλα διαθέσιμο και δεύτερο όχημα.

Στη μακρά λίστα που παραθέτει στα «ΝΕΑ» ο πρόεδρος των εργαζομένων του ΕΚΑΒ, Γιώργος Μαθιόπουλος, συμπεριλαμβάνονται ιδιαίτερα δημοφιλείς τουριστικοί προορισμοί όπως η Μύκονος, η Πάρος, η Νάξος, η Σαντορίνη, η Ανδρος, η Ιος, η Κως, η Λέρος… Οπως αναλύει, για να καλυφθεί η 24ωρη βάρδια ενός ασθενοφόρου είναι απαραίτητο να υπηρετούν 10 διασώστες. Ο κανόνας όμως δεν θέλει το αριθμητικό αυτό κριτήριο να εκπληρώνεται, με αποτέλεσμα οχήματα σε καίρια γεωγραφικά σημεία να παραμένουν παροπλισμένα λόγω έλλειψης προσωπικού.

Ενδεικτικά ο ίδιος αναφέρει την περίπτωση της Μυκόνου, όπου υπηρετούν μόλις 5 διασώστες. «Το κενό καλύπτεται από συναδέλφους που μετακινούνται στο νησί από την ηπειρωτική χώρα, πρέπει όμως να γίνει σαφές πως ούτε στην Αθήνα υπάρχει πλεόνασμα προσωπικού».

Στο νησί του Ιπποκράτη πάλι αποδεικνύεται με τον πλέον τραγικό τρόπο πως ακόμη και όταν οι προϋποθέσεις ασφαλούς παροχής προνοσοκομειακής φροντίδας καλύπτονται οριακά (υπηρετούν 7 μόνιμοι διασώστες και 3 επικουρικοί), το περιθώριο για ανθρώπινες τραγωδίες παραμένει μεγάλο.

Η κατάσταση είναι ακόμη χειρότερη, σύμφωνα με τον πρόεδρο της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Εργαζομένων στα Δημόσια Νοσοκομεία (ΠΟΕΔΗΝ) Μιχάλη Γιαννάκο, στην Ιο, στην Κάρπαθο και στα Κύθηρα, καθώς «το ΕΚΑΒ με έναν-δύο διασώστες λειτουργεί μερικά 8ωρα».

Σφοδρές αντιδράσεις από τα κόμματα

Τα λόγια περισσεύουν όταν χάνονται ανθρώπινες ζωές λόγω ελλείψεων ασθενοφόρων ή προσωπικού.

Τα κόμματα εξέδωσαν ανακοινώσεις εκτοξεύοντας «πυρά» για τα δύο τραγικά περιστατικά σε Κω και Νέα Μάκρη.

«Δεν το χωράει ανθρώπινος νους, εν έτει 2023 να χάνονται συνάνθρωποι μας με αυτό τον τρόπο», σημειώνει η εκπρόσωπος Τύπου του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, Πόπη Τσαπανίδου, σε δήλωσή της αναφορικά με το θάνατο της 19χρονης εγκύου, στη Νέα Μάκρη, που «έφυγε από τη ζωή μαζί με το αγέννητο μωρό της, λόγω καθυστέρησης ασθενοφόρου όπως καταγγέλλει η οικογένειά της».

Η κ. Τσαπανίδου αναφέρει ακόμη ότι «μια γυναίκα στην Κω πέθανε γιατί δεν υπήρχαν οδηγοί για τα ασθενοφόρα του νησιού» και «λίγες ώρες μετά, άλλη μια τραγική είδηση μας συγκλονίζει όλους».

Μάλιστα η κ. Τσαπανίδου τονίζει ότι «η κυβέρνηση της ΝΔ άφησε πίσω της συντρίμμια στο ΕΣΥ και αυτή η σκληρή και αμείλικτη πραγματικότητα, οφείλει να μας κινητοποιήσει άμεσα». «Η χώρα χρειάζεται ένα καλύτερο δημόσιο σύστημα Υγείας που να ανταποκρίνεται στις αυτονόητες ανάγκες όλων των ανθρώπων», υπογράμμισε.

Στο ίδιο μήκος κύματος και το ΠΑΣΟΚ. Ο εκπρόσωπος Τύπου του κόμματος Δημήτρης Μάντζος, έκανε λόγο (Ant1) με αφορμή το τραγικό περιστατικό με τον θάνατο της 19χρονης εγκύου στη Νέα Μάκρη για διαχρονικές παθογένειες του ΕΣΥ ρίχνοντας τα βέλη του και προς τη ΝΔ σημειώνοντας ότι «το κοινωνικό κράτος έχει εγκαταλειφθεί πλήρως τα τελευταία χρόνια».

Γιατί έχουμε ανύπαρκτη πρωτοβάθμια φροντίδα υγείας; Γιατί έχουμε μισθούς αναξιοπρέπειας στους υγειονομικούς μας; Γιατί έχουμε ελλιπές προσωπικό και τόσες πολλές ελλείψεις σε κρίσιμες ειδικότητες; Γιατί έχουμε ένα ΕΚΑΒ σε πλήρη αποδιοργάνωση, χωρίς σχεδιασμό, με ένα ασθενοφόρο να καλύπτει όλη τη νησιωτική Ελλάδα; Και τώρα βλέπουμε και τριάντα χιλιόμετρα μακριά από την Αθήνα, στην Ανατολική Αττική να μην υπάρχει ούτε δημόσιο νοσοκομείο ούτε κάλυψη από ασθενοφόρο!», ανέφερε χαρακτηριστικά

Πηγή : https://www.in.gr