Τι λένε Ευρωπαίοι Επιστήμονες για την ιστορική καταστροφική πλημμύρα της Αττικής

Το θέμα των πρόσφατων φυσικών καταστροφών και ιδιαίτερα της φονικής πλημμύρας που έπληξε την Μάνδρα Δυτικής Αττικής, εξέτασαν κορυφαίοι επιστήμονες που εργάζονται στον τομέα της προστασίας του περιβάλλοντος και της υγείας, και συμμετέχουν στο 7ο ετήσιο συνέδριο του Ευρωπαϊκού Δικτύου Επιστημόνων για την Κοινωνική και Περιβαλλοντική Ευθύνη (ENSSER) που πραγματοποιήθηκε στην Αθήνα.
Oι επιστήμονες εξέφρασαν την αλληλεγγύη του Ευρωπαϊκού Δικτύου στα θύματα των πρόσφατων καταστροφικών πλημμυρών στην Ελλάδα και υπογράμμισαν την ανάγκη να αναληφθεί κοινή δράση στην Ευρώπη, έτσι ώστε οι βλάβες που προκαλούνται από τις ανθρώπινες παρεμβάσεις στο περιβάλλον να εξαλειφθούν και να αντικατασταθούν από δράσεις φιλικές προς το περιβάλλον και την αειφόρο ανάπτυξη.
Συζήτησαν ακόμη για τους παράγοντες που επαύξησαν τη σφοδρότητα της καταστροφικής πλημμύρας, με ιδιαίτερη έμφαση στο φαινόμενο της κλιματικής αλλαγής που διαπιστώνεται ολοένα και πιο έντονα τα τελευταία χρόνια. Επίσης, αναφέρθηκαν σε παρόμοια φαινόμενα που έχουν παρατηρηθεί σε άλλα μέρη στον κόσμο και οφείλονται στους ίδιους κοινούς παράγοντες.
Η Ελλάδα, όπως τονίζουν στην ανακοίνωσή τους, είναι ένα από τα μέρη που επηρεάζονται περισσότερο από την επίδραση της κλιματικής αλλαγής. Είναι προφανές ότι στην κλιματική αλλαγή περιλαμβάνονται και τα ακραία καιρικά φαινόμενα που παρατηρούνται τα τελευταία χρόνια, όπως ο καύσωνας και η ξηρασία, τα οποία συνοδεύονται από έντονες βροχοπτώσεις και καταστροφικές πλημμύρες. Η Ελλάδα, σημειώνουν, μόλις βίωσε μια τέτοια αλληλουχία γεγονότων. Η ιστορική αυτή καταστροφική πλημμύρα ήταν το επακόλουθο ακραίων θερμοκρασιών το περυσινό και εφετινό καλοκαίρι, με θερμοκρασίες πάνω από 40 βαθμούς Κελσίου καθώς και της έντονης ξηρασίας. Αυτό δεν κόστισε μόνο σε ανθρώπινες ζωές αλλά κατέστρεψε και διατάραξε τις ζωές πολλών ακόμη συνανθρώπων μας.
Ένα γεγονός όπως η πρόσφατη πλημμύρα στην Ελλάδα, τονίζουν, δεν μπορεί να αποκαλείται «φυσική καταστροφή» και να παραγνωρίζονται οι ανθρωπογενείς αιτίες που επιδεινώνουν τέτοια φαινόμενα. Για παράδειγμα, η επιστήμη παρέχει αρκετά στοιχεία που αμφισβητούν το κυρίαρχο μοντέλο βιομηχανικής γεωργίας που βασίζεται στη χρήση χημικών και τη μονοκαλλιέργεια. Υπάρχουν πολλές ανεπιθύμητες επιπτώσεις που οφείλονται στην εντατική εφαρμογή αυτού του μοντέλου, από τη διάβρωση του εδάφους που επιδεινώνει τις πλημμύρες έως την εξάπλωση της χρήσης φυτοφαρμάκων που προκαλούν ενδοκρινικές διαταραχές και πολλές φορές ευθύνονται και για καρκινογενέσεις. Αυτές οι δυσμενείς επιπτώσεις παρατηρήθηκαν για πρώτη φορά από ανεξάρτητους επιστήμονες, όμως αργότερα έγιναν αποδεκτές και από επίσημους επιστημονικούς φορείς.

Πηγή : http://tvxs.gr

Τα πεπραγμένα της Χούντας

Ο μαύρος κατάλογος της εφταετίας. Βασανιστήρια, σκάνδαλα, ρουσφέτια, εκτόξευση του χρέους και υποταγή στους Αμερικάνους

Χούντα και Παιδεία
-1. Εκδίωξη των εκπαιδευτικών που είχαν αριστερό φρόνημα.
-2. Επαναπρόσληψη συνταξιούχων εκπαιδευτικών με γνωστά φρονήματα.
-3. Πρόσληψη νέων εκπαιδευτικών που διέθεταν πιστοποιητικό κοινωνικών φρονημάτων.
-4. Οι μαθητές υποχρεώθηκαν να υμνούν τους συνταγματάρχες.
-5. Απαγόρευαν στους εκπαιδευτικούς να χρησιμοποιούν μέχρι και την λέξη κόκκινο επειδή παρέπεμπε στο κομμουνισμό.
-6. Οι μαθητές που έγραφαν με το αριστερό υποχρεώνονταν να γράψουν με το δεξί, ακόμα και δια της βίας, επειδή η γραφή με το αριστερό ισοδυναμούσε με υποσυνείδητη ροπή προς τον κομμουνισμό και έπρεπε να παταχθεί!
-7. Οι μαθητές έπρεπε να κάνουν ομιλίες και να διαγωνίζονται σε εκθέσεις υπέρ της χούντας.
-8. Απαγορεύονταν-κατάσχονταν τα εξωσχολικά βιβλία με κόκκινο εξώφυλλο επειδή παρέπεμπαν στο κομμουνισμό!
-9. Απαγορεύονταν-κατάσχονταν βιβλία από συγγραφείς που η κατάληξή του επώνυμού τους θύμιζε Ρωσία ή κομμουνισμό, όπως Τσέχοφ, Ντοστογιέφσκι, Ζερβό (ζερβά=αριστερά) κτλ.
-10. Η εγκύκλιος 182 καθόριζε αυστηρώς την συμπεριφορά των εκπαιδευτικών και την καθημερινή εξύμνηση των συνταγματαρχών.
Χούντα και Ανθρώπινα Δικαιώματα
-1. Βασανιστήρια και εξορίες όσων δεν διέθεταν πιστοποιητικό κοινωνικών φρονημάτων. Τα βασανιστήρια ήταν απαραίτητα για την προστασία του πολιτισμού μας!
-2. Κατάλυση του ασύλου της κατοικίας, ελεύθερη είσοδος οποιαδήποτε ώρα της ημέρας στην οικία οποιουδήποτε θεωρούνταν ύποπτος.
-3. Ο ΟΤΕ παρακολουθούσε μαζικά τις τηλεφωνικές συνομιλίες των πολιτών.
-4. Από τα ΕΛΤΑ αφαιρούσαν την αλληλογραφία και την έλεγχαν στην κρατική ασφάλεια. Αν εγκρίνονταν το περιεχόμενο έφευγε για τον παραλήπτη.
-5. Λογοκρισία σε κάθε έντυπο μέσο, στις τέχνες και τα γράμματα.
-6. Από το δημόσιο εκδιώχθηκαν όσοι είχαν αριστερό φρόνημα ή δεν διέθεταν πιστοποιητικό κοινωνικών φρονημάτων.
-7. Όσοι δεν τηρούσαν την επιβαλλόμενη συμπεριφορά περνούσαν στρατοδικείο.
-8. Θυρωροί, περιπτερούχοι, οδηγοί λεωφορείων, ταξί και ιδιοκτήτες καφενείων προσεγγίζονταν από την ασφάλεια για να γίνουν πληροφοριοδότες με αντάλλαγμα την ευνοϊκή μεταχείριση από το καθεστώς.
Χούντα και Οικογενειοκρατία
-1. Ο Παπαδόπουλος διόρισε όλα του τα αδέρφια σε επιτελικές θέσεις στο δημόσιο. Ο Κώστας Παπαδόπουλος Στρατιωτικός ακόλουθος, Γενικός Γραμματέας του Υπουργείου Προεδρίας, Περιφερειακός Διοικητής Αττικής και Υπουργός παρά τω Πρωθυπουργώ. Ο Χαράλαμπος Παπαδόπουλος από χαμηλόβαθμος δημόσιος υπάλληλος διορίστηκε Γενικός Γραμματέας Δημοσίας Τάξης.
-2. Οι χουντικοί διόριζαν τους συγγενείς τους στις δημόσιες υπηρεσίες. Όπως ο Μακαρέζος που διόρισε τον κουνιάδο του Α. Ματθαίου Υπουργό Γεωργίας και αργότερα Βορείου Ελλάδας από όπου και ακολούθησαν τα γνωστά σκάνδαλα με τα λεφτά των αγροτικών συνεταιρισμών. Ο Ι Λαδάς διοικητής της ΕΑΤ-ΕΣΑ, Γενικός Γραμματέας στα υπουργεία Δημόσιας Τάξης, Τουρισμού και μετέπειτα Υφυπουργός Εσωτερικών - περιφερειακός διοικητής Θεσσαλίας και υπουργός Κοινωνικών Υπηρεσιών ενεπλάκη σε δύο σκάνδαλα διαφθοράς: το ένα με τα θαλασσοδάνεια και το άλλο με τους διορισμούς δύο εξαδέλφων του. Συγκεκριμένα, ο ένας διορίστηκε στρατηγός και διοικητής της ΑΣΔΕΝ, ενώ ο έτερος τοποθετήθηκε στη θέση του Γενικού Γραμματέα του Υπουργείου Κοινωνικών Υπηρεσιών.
-3. Άλλαξαν οι διοικήσεις των Οργανισμών και πληρώθηκαν από τους λεγόμενους νομιμόφρονες και ευσυνείδητους δημοσίους υπαλλήλους που όλως τυχαίως ήταν συγγενείς τους.
-4. Οι χουντικοί έδιναν τις εργολαβίες του δημοσίου σε δικά τους πρόσωπα. Από τα μεγαλύτερα έργα ανέλαβε ο γαμπρός του Παττακού, Α. Μεϊντάσης, με τη συμβολή του Δήμου Αθηναίων. Είναι τα γνωστά σκάνδαλα Μεϊντάση με τις μελέτες, τα υπόγεια γκαράζ στην πλατεία Κλαυθμώνος και την οδό Λιοσίων, το Πνευματικό Κέντρο στην Ακαδημίας, τις επαύλεις, τις κατασκηνώσεις του Δ. Αθηναίων και άλλα. 
-5. Οι χουντικοί και οι συγγενείς τους έπαιρναν άτοκα δάνεια για να ανοίξουν επιχειρήσεις τις οποίες και δεν άνοιγαν ποτέ. Τα δάνεια της ΕΤΒΑ (1,5 δις δρχ) τα έδινε ο Παύλος Τοτόμης- πρώην υψηλόβαθμο στέλεχος του Τομ Πάπας (EssoPappas κτλ), Υπουργός Δημόσιας Τάξης των χουντικών και μετέπειτα Πρόεδρος της ΕΤΒΑ.
-6. Οι χουντικοί τριπλασίασαν το μισθό του πρωθυπουργού και των υπουργών. Ενώ ο μέσος μισθός ενός εργαζόμενου στον ιδιωτικό τομέα ήταν 3.500 δρχ την ίδια εποχή ο μισθός του Παπαδόπουλου έφτασε και τις 55.000 δρχ και των Υπουργών τις 35.000 δρχ. Τα μέλη του υπουργικού συμβουλίου έπαιρναν εκτός έδρας αποζημίωση με φωτογραφική διάταξη. 1000 δρχ για τον Πρωθυπουργό και 850 δρχ για τους υπουργούς-υφυπουργούς τους για κάθε μέρα που βρίσκονταν εκτός Υπουργείου!
-7. Ο Παπαδόπουλος άλλαξε το νόμο διαζυγίων για λίγες ώρες προκειμένου να χωρίσει και να μπορέσει να νομιμοποιήσει τον δεσμό του με την γραμματέα της ΚΥΠ Δέσποινα Γάσπαρη. Ο νόμος του αυτόματου διαζυγίου έλεγε ότι όποιος ήταν εν διαστάσει για 7 συναπτά έτη τότε έβγαινε το διαζύγιο του αυθημερόν! Το βράδυ πέρασε το νόμο, τα ξημερώματα έκανε την αίτηση, το πρωί βγήκε η απόφαση και την ΙΔΙΑ ώρα κατήργησε το νόμο!
-8. Με τον νόμο περί ευθύνης υπουργών έδιναν ασυλία στα μέλη της κυβέρνησης και παρέγραφαν όποιο αδίκημα και αν είχαν τελέσει τόσο οι υπουργοί - υφυπουργοί όσο και τα ανώτερα στελέχη του δημοσίου που ήταν συγγενείς τους! Αυτόν τον νόμο ουσιαστικά βελτίωσε ο Βενιζέλος...
-9. Νομοθέτησαν με τρίμηνη θητεία σε υπουργική θέση να λαμβάνει ο χουντικός την ανωτάτη σύνταξη ανεξαρτήτως της συντάξεως που θα ελάμβανε ως στρατιωτικός... δηλαδή διπλή σύνταξη!
-10. Νομοθέτησαν το 1970 τη στεγαστική αποκατάσταση όλων των αξιωματικών "διαδραματισάντων εξέχοντα ρόλον" στο πραξικόπημα!
Χούντα, Πελατοκρατία και άλλα Σκάνδαλα
-1. Στις 9 Μαΐου στου 1967 έκαναν άρση της μονιμότητας των Δημοσίων Υπαλλήλων, και με τις Επιτροπές κατά Νομαρχία προχώρησαν σε απολύσεις, προκειμένου να τοποθετηθούν στη θέση των απολυμένων τα δικά τους παιδιά.
-2. Στα υψηλά αξιώματα μπήκαν απόστρατοι για να έχουν και δεύτερο μισθό.
-3. Οι πληροφοριοδότες του καθεστώτος ετύγχαναν ασυλίας και προνομίων όπως άδειες ταξί, περιπτέρων, φορτηγών, κυλικείων κτλ.
-4. Βάφτισαν αντιστασιακούς τους ταγματασφαλίτες που συνεργάστηκαν με τους ΝΑΖΙ την περίοδο της κατοχής, και έτσι τους μοίρασαν συντάξεις και άδειες ταξί, περιπτέρων, φορτηγών, κυλικείων κτλ.
-5. Όσοι στρατιωτικοί στήριξαν το καθεστώς έλαβαν αυξήσεις μισθολογικές και γαλόνια. Οι αποστρατευμένοι διορίστηκαν δήμαρχοι, κρατικοί επίτροποι, σε διάφορες κρατικές θέσεις, ιδρύματα, μεγάλες δημόσιες επιχειρήσεις, συλλόγους, σωματεία και αλλού, εξασφαλίζοντας ένα καλό μισθό παράλληλα με τη σύνταξή τους. Η χώρα έφτασε να έχει πιο πολλούς απόστρατους στρατηγούς από τις ΗΠΑ σε σχέση με τον πληθυσμό της!
-6. Ο Παπαδόπουλος εγκαινίαζε έργα σε μακέτες όπως για παράδειγμα η Εγνατία Οδός, το εργοστάσιο της Peugeot. Πάνω από 100 έργα διαφημίστηκαν από τα ελεγχόμενα ΜΜΕ ότι έχουν γίνει ενώ δεν είχαν γίνει ποτέ! Το ελληνικό δημόσιο έδωσε πάνω από 38 εκατ. δολάρια για την Εγνατία Οδό και δεν έγινε ποτέ! Ο Μακαρέζος υπέγραψε με τον εργολάβο Ρόμπερτ Μακντόναλντ, σύμβαση για την Εγνατία Οδό (ΦΕΚ 1969/Α/15), ο Μακντόναλντ πήρε τα λεφτά (39 εκατ δολάρια) εξαφανίστηκε και η Εγνατία Οδός έμεινε στη μακέτα.
-7. Ο Παπαδόπουλος διαφήμιζε επενδύσεις από το εξωτερικό που δεν ήρθαν ποτέ, ενώ το κράτος δαπανούσε χρήματα για την υποτιθέμενη έλευση των επενδύσεων. Χαρακτηριστικό το σκάνδαλο Λίττον, όπου έδωσαν στην αμερικανική εταιρεία Λίττον πλέον του ενός εκατομμυρίου δολαρίων για να φέρει επενδύσεις άνω των 850 εκατομμυρίων δολαρίων. Ήταν μια εικονική συμφωνία για να φαγωθούν χρήματα από τους χουντικούς όπως παραδέχτηκαν μετά τα στελέχη της εταιρείας.
-8. Το σκάνδαλο των μαύρων-σάπιων κρεάτων της Αργεντινής με τη δωροληψία κατά συρροήν από μεγαλεμπόρους της Ροδεσίας για τη μονοπωλιακή εξασφάλιση αδειών εισαγωγής κρέατος, με αποτέλεσμα τις παράνομες ανατιμήσεις σε βάρος των καταναλωτών.
-9. Τα σκάνδαλα με τον Τομ Πάππας όπου η χούντα τον απάλλαξε από τις αντισταθμιστικές υποχρεώσεις που είχε αναλάβει, για ανέγερση έξι αγροτοβιομηχανικών μονάδων σε διάφορα σημεία της χώρας (ΦΕΚ 1972/Α/72). Του έδωσε και άδεια για τα εργοστάσια της CocaCola, που οι κοινοβουλευτικές κυβερνήσεις δεν ενέκριναν, ως ανταγωνιστικά προς τη ντόπια παραγωγή αναψυκτικών (ΦΕΚ 1968/Α/201).
-10. Τα σκάνδαλα για την μοιρασιά των διυλιστηρίων σε Ωνάση, Νιάρχο, Βαρδινογιάννη, Ανδρεάδη, Λάτση και Πάππα για το 3ο και το 4ο διυλιστήριο της χώρας. Μετά την αποζημίωση του Ωνάση ακυρώθηκε η λεόντειος σύμβαση που είχε υπογραφεί και έτσι το 3ο διυλιστήριο μοιράστηκε μεταξύ Ανδρεάδη και Λάτση (ΦΕΚ 1972/Α/130) κι το 4ο παραχωρήθηκε στο Βαρδινογιάννη (ΦΕΚ 1972/Α/181).

-11. Το σκάνδαλο με τη διασπάθιση των χρημάτων του Ειδικού Ταμείου για το "Τάμα του Έθνους". Το ταμείο στήθηκε και με χρήματα από δάνεια τραπεζών! Έκαναν φτερά το 90% των εσόδων, πάνω από 405 εκατ. δρχ.
-12. Το σκάνδαλο απευθείας αναθέσεων χωρίς διαγωνισμούς, στη Siemens, για τον εξοπλισμό της ΔΕΗ με υπερκοστολογήσεις και αδιαφανείς διαδικασίες.
-13. Το σκάνδαλο χρηματοδότησης της προεκλογικής εκστρατείας του Προέδρου των ΗΠΑ, Νίξον, μέσω του Τομ Πάππας, με 549.000 δολάρια!
Χούντα και Δικαιοσύνη
-1. Απομακρύνθηκαν 30 δικαστικοί που δεν ήταν συνεργάσιμοι με το καθεστώς, με ένα νόμο διάρκειας 3 ημερών που απαγόρευε τις ενστάσεις και την προσφυγή στο ΣτΕ για την αναίρεση της απόλυσης.
-2. Για να μην ασκήσουν την δικηγορία, και να εξοντωθούν οικονομικά οι απολυμένοι δικαστικοί, τους προσάπτουν την κατηγορία περί απολύσεως για πειθαρχικούς λόγους. Οι απολυμένοι δικαστικοί βλέπουν το κενό του νόμου και προσφεύγουν στο ΣτΕ, για το ότι απολύθηκαν δίχως να απολογηθούν για το παράπτωμα που τους κατηγορούσαν. Κερδίζουν την δίκη στο ΣτΕ, και ο Παπαδόπουλος βγάζει διάταγμα με το οποίο έκανε δεκτή την παραίτηση του Προέδρου του ΣτΕ, χωρίς όμως ο Πρόεδρος του ΣτΕ να έχει υποβάλλει ποτέ παραίτηση! Ο Πρόεδρος του ΣτΕ, Στασινόπουλος, εξακολούθησε να αρνείται να υποβάλλει την παραίτησή του, και ο Παπαδόπουλος τον θέτει σε κατ' οίκον περιορισμό!
-3. Έδιναν χάρη στους δικούς ανθρώπους, όπως για παράδειγμα η απονομή χάριτος (απ' τον Παπαδόπουλο) σ' ένα συντοπίτη της Ντέλλας Ρουφογάλη, πρώην μεγάλο ποδοσφαιριστή της τοπικής ομάδας Βέροιας και εξαγωγέα, που είχε καταδικαστεί με αποδείξεις για κατασκοπεία υπέρ της Βουλγαρίας.
-4. Ο Παπαδόπουλος έκτισε "νόμιμα"!!! αυθαίρετη βίλα, με ελικοδρόμιο, φυλάκια για σκοπιές κτλ μέσα στον Εθνικό Δρυμό της Πάρνηθας, αλλά και σαλέ στο όρος Μπέλες, για να κυνηγάει αγριογούρουνα!
Ο Παπαδόπουλος άλλαξε το νόμο διαζυγίων για λίγες ώρες προκειμένου να χωρίσει και να μπορέσει να νομιμοποιήσει τον δεσμό του με την γραμματέα της ΚΥΠ Δέσποινα Γάσπαρη. Ο νόμος του αυτόματου διαζυγίου έλεγε ότι όποιος ήταν εν διαστάσει για 7 συναπτά έτη τότε έβγαινε το διαζύγιο του αυθημερόν! Το βράδυ πέρασε το νόμο, τα ξημερώματα έκανε την αίτηση, το πρωί βγήκε η απόφαση και την ΙΔΙΑ ώρα κατήργησε το νόμο!

Χούντα και Οικονομία
-1. Το Δημόσιο Χρέος από 32 δις δρχ εκτοξεύτηκε στα 114 δις δρχ μέσα σε 7 χρόνια.
-2. Το έλλειμμα στο εμπορικό ισοζύγιο έγινε 5 φορές μεγαλύτερο μέσα σε 7 χρόνια.
-3. Υποδιπλασιάστηκε η αποταμίευση των πολιτών.
-4. Οι εργολάβοι λάμβαναν δάνεια από το εξωτερικό με εγγυήσεις του ελληνικού δημοσίου και στη συνέχεια γίνονταν ανάδοχες των δηµόσιων έργων, µε παραχώρηση των δανείων στο ελληνικό δημόσιο (είπατε κάτι για τη δημιουργική λογιστική;).
-5. Αυξήθηκε ο κρατικός δανεισµός µε έντοκα γραµµάτια.

-7. Διπλασιάστηκε ο κρατικός δανεισμός σε συνάλλαγµα.

-8. Μόνο το 1973 αυξήθηκαν οι τιμές κατά 45-50% (9% αυξήθηκαν το 1974) συρρικνώνοντας στην πραγματικότητα το διαθέσιμο εισόδημα σε επίπεδα προ του 1965.
-9. Υποδιπλασιάστηκαν οι ξένες παραγωγικές επενδύσεις μέσα σε 7 έτη.
-10. Τριπλασιάστηκε ο πληθωρισμός, και οι αυξήσεις των μισθών υστερούσαν κατά πολύ σε σχέση με την αύξηση της παραγωγικότητας της εργασίας.
-11. Παρότι το διεθνές οικονομικό περιβάλλον εκείνη την περίοδο ήταν ευνοϊκό η χώρα δεν κέρδισε σε οικονομική βάση μέχρι την κρίση του 1973.
-12. Υποδιπλασίασαν την ανάπτυξη της αγροτικής οικονομίας από το 4.2% (το 1967) στο 1,8% (7ετία).
-13. Το κατά κεφαλήν αγροτικό εισόδημα έπεσε από το 55% το 1970 στο 43% του μέσου κατά κεφαλήν εθνικού εισοδήματος του 1970.
-14. Με το διάταγμα 1078/1971 φοροαπάλλαξαν το μεγάλο κεφάλαιο μειώνοντας τα έσοδα του ελληνικού δημοσίου και μετακύλησαν τις φοροαπαλλαγές αυτές στις πλάτες των φτωχών και μεσαίων στρωμάτων.
-15. Το σύνολο των επενδύσεων έπεσε από το 46% στο 39% παρότι οι δημόσιες επενδύσεις είχαν διπλασιαστεί.
-16. Οι εξαγωγές των αγροτικών προϊόντων μειώθηκαν από το 63% του συνόλου των εξαγωγών το 1968 στο 48%.
-17. Το έλλειμμα τρεχουσών συναλλαγών αυξήθηκε κατά οχτώ φορές μεταξύ του 1967 και 1972.

-18. Ο λόγος της αύξησης του διακινούμενου χρήματος εκτινάχθηκε από 7,1% το 1969 σε 28,5% το 1973, ενώ η παροχή χρήματος, η οποία περιλαμβάνει το διακινούμενο χρήμα και τις προσωπικές καταθέσεις, αυξήθηκε από 8,2% το 1969 σε 22,7% το 1973 αντίστοιχα.
-19. Το καθεστώς εισέπραττε το 55% τον φορολογικών εισοδημάτων του μέσω έμμεσων φόρων και το 36% μέσων άμεσων φόρων από τα νοικοκυριά. Οι κύριοι έμμεσοι φόροι απευθύνονταν στις χαμηλές και μεσαίες τάξεις μέσω φορολογίας σε προϊόντα και εισοδήματα. Ενώ το σύνολο των φόρων, ως ποσοστό, του μεικτού εθνικού εισοδήματος αυξήθηκε από 27,4% το 1966 σε 29,2% το 1972, οι κληρονομικοί φόροι μειώθηκαν ενώ οι φόροι επιχειρήσεων έδειξαν μείωση της τάξης του 10,9% την περίοδο 1972-73.
Χούντα και Εκκλησία
-1. Νομοθέτηση στημένων ιεροδικείων για να εκδιώξουν όσους κληρικούς δεν συνεργάστηκαν μαζί τους (περί τους 200), με κατάργηση του ένδικου δικαιώματος της έφεσης, με αόριστη καταγγελία, χωρίς να απαιτείται η ύπαρξη υπαιτιότητας του κατηγορούμενου κληρικού και με μόνο την υποτιθέμενη στέρηση της έξωθεν καλής μαρτυρίας.
-2. Ο πρώην χωροφύλακας και μετέπειτα κληρικός Κατινάς, πήγαινε μαζί με φωτογράφο και ένα στρατιώτη, στις οικίες των μη συνεργαζόμενων κληρικών τη νύχτα, χτυπούσε το κουδούνι, και μόλις άνοιγε η πόρτα, εφορμούσε ο στρατιώτης, αγκάλιαζε τον κληρικό και ο φωτογράφος απαθανάτιζε τη στιγμή για να χρησιμοποιηθεί ως πειστήριο για την καταδίκη του κληρικού στο ιεροδικείο.
-3. Αναβολή επ' αόριστον της εκλογής Μητροπολιτών έως ότου ξεκαθαριστεί ποιοί θα ήταν συνεργαζόμενοι.
-4. Με φωτογραφική διάταξη ορίου ηλικίας καθαιρούν τον τότε Αρχιεπίσκοπο Χρυσόστομο και ορίζουν την Σύνοδο των Αρίστων για να παρακαμφθεί η Ιερά Σύνοδος και να εκλεγεί ο αρεστός Αρχιεπίσκοπος, Ιερώνυμος. Για να διαθέτει τις προϋποθέσεις ενθρονισμού του ο Ιερώνυμος μέσα σε 3 μέρες έγινε Επίσκοπος και 3 μέρες αργότερα Αρχιεπίσκοπος!
-5. Διορισμός μόνο των συνεργαζόμενων κληρικών για να ελέγχονται οι πιστοί διά άμβωνος.

Πηγή :  www.aek365.com

'Οταν το μπουζούκι μάγευε όλη την Σοβιετική 'Ενωση!

 

 Eν έτη 1967, στην πρωτεύουσα του Ουζμπεκιστάν στην Τασκένδη, ιδρύθηκε ένα μουσικό συγκρότημα που έμελλε να χαράξει μνήμες και να εμπνεύσει φιλελληνικά αισθήματα σε εκατομμύρια πολίτες της Σοβιετικής Ένωσης. Πρόκειται για το ελληνικό συγκρότημα «Μπουζούκι», που ιδρύθηκε από παιδιά Ελλήνων πολιτικών προσφύγων. Μετά από 50 χρόνια, μέλη του συγκροτήματος, που επαναπατρίστηκαν, μένουν πλέον στην Ελλάδα και κάνουν νέα σχέδια για την καλλιτεχνική πορεία τους, μίλησαν στο «Πρακτορείο 104,9 FM» για το πώς ο αθάνατος ελληνικός πολιτισμός μπορεί να κλείσει πληγές της μεταπολεμικής ιστορίας...
Δύο φορές πολιτικοί πρόσφυγες
«Γεννήθηκα στο Κιλκίς το 1949, στην οικογένεια Ελλήνων προσφύγων από το Πόντο. Οι παππούδες μου ήταν διωγμένοι από την Τουρκία με απειλή θανάτου. Μετά από 25 χρόνια ξανά προσφυγιά. Βρέφος ακόμα, έγινα πολιτικός πρόσφυγας στην αγκαλιά της μητέρας μου. Αρχικά εγκατασταθήκαμε στην Τσεχοσλοβακία, από κει, το 1952, φύγαμε στην Τασκένδη» αφηγείται στην εκπομπή «Με σπαστά ελληνικά» του ραδιοφωνικού σταθμού του Αθηναϊκού Πρακτορείου, «Πρακτορείο 104,9», ο Παναγιώτης Μιχαηλίδης, μουσικοσυνθέτης, ιδρυτής και καλλιτεχνικός διευθυντής του συγκρότημα «Μπουζούκι», διακεκριμένος καλλιτέχνης του Ουζμπεκιστάν.
Η προσφυγιά των Ελλήνων ανταρτών του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδος, μετά την ήττα στον εμφύλιο πόλεμο (1946-1949), είναι μία ματωμένη σελίδα της ελληνικής ιστορίας. Αλλά παρόλα αυτά, έδωσε νέα, ελπιδοφόρα ζωή σε χιλιάδες οικογένειες, που πήραν τον δρόμο της προσφυγιάς και εγκαταστάθηκαν στη Σοβιετική Ένωση, προκειμένου να σωθούν από εκτελέσεις, φυλακές και εξορίες.
Οι πρώτοι Έλληνες πολιτικοί πρόσφυγες έφτασαν στην Τασκένδη το 1949. Ήταν γύρω στα 12.000 άτομα. Αργότερα, ο αριθμός των Ελλήνων αυξήθηκε και στα μέσα της δεκαετίας του 1960 η ελληνική κοινότητα της Τασκένδης αριθμούσε ήδη περίπου 35.000 άτομα.
«Όταν φτάσαμε εκεί μας υποσχέθηκαν πολλά, και όμως, όλα πραγματοποιήθηκαν, εκτός από το ότι δεν "φάγαμε με χρυσά κουταλιά", όπως έλεγαν στους γονείς μας...» λέει με χαμόγελο ο Παναγιώτης Μιχαηλίδης.
«Πράγματι, επί τέσσερις δεκαετίες, μέχρι που επαναπατριστήκαμε, είχαμε μία αξιοπρεπή ζωή, με εξασφαλισμένα από το σοβιετικό κράτος τη στέγη, την εργασία, τη δωρεάν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη αλλά και εκπαίδευση, μόρφωση και όλες τις άλλες δραστηριότητες (σπορ, μουσική, θέατρο, ζωγραφική κ.ά). Όλοι οι νέοι αποκτήσαμε εφόδια να κάνουμε τα όνειρά μας πράξη» αναφέρει ο κ. Μιχαηλίδης και προσθέτει: Εκεί, στο μακρινό Ουζμπεκιστάν, κτίστηκαν από τους ίδιους τους γονείς μας -οικοδόμους- 14 ελληνικές πολιτείες. Εκεί ιδρύθηκε και το δικό μας μουσικό συγκρότημα "Μπουζούκι", που άφησε εποχή στη ζωή του σοβιετικού λαού!».
Ο Μίκης Θεοδωράκης μάς είχε «βαφτίσει» με τον Ζορμπά του
«Μια μέρα ήρθε στη Λέσχη μας, στην Τασκένδη, ο Μίκης Θεοδωράκης. Ήταν το 1966, ήμασταν ακόμα ερασιτέχνες, όπως και τα αλλά συγκροτήματα των ελληνικών πολιτειών (σ.σ η κάθε ελληνική πολιτεία είχε από ένα μουσικό συγκρότημα). Εγώ, νεαρός τότε, έπαιζα ακορντεόν. Τη στιγμή που μπήκε ο μεγάλος Έλληνας μουσικοσυνθέτης κάναμε την πρόβα του Ζορμπά του. "Παναγωτάκη, άσε λίγο το ακορντεόν, κάθισε στο πιάνο και να συνοδεύεις με αυτόν τον τρόπο"» μου είπε ο Μίκης, με τόση αγάπη και ευγένεια! Από τότε δεν πήρα ξανά το ακορντεόν, παίζω μόνο πιάνο, που συνόδευε πολύ όμορφα την ορχήστρα μας» αφηγείται με νοσταλγία ο μαέστρος Μιχαηλίδης.
Με «νονό»-εμπνευστή τον ίδιο τον Μίκη Θεοδωράκη, και με πρώτο στο πρόγραμμα τον Ζορμπά του, το συγκρότημα «Μπουζούκι» ξεκίνησε τη λάμπρη πορεία στη Σοβιετική Ένωση την εποχή του ’70-'80.
Στην Τασκένδη αποκτήσαμε εκπαιδευτικά και επαγγελματικά θεμέλια
Η πρώτη γενιά Ελλήνων πολιτικών προσφύγων εκπαιδεύτηκε και μορφώθηκε με σοβιετικά ιδανικά. Τον νόστο για την πατρίδα, την Ελλάδα, μετέτρεψαν σε μουσική και τραγούδια, που άγγιζε καρδιές εκατομμυρίων. «Το μουσικό ταλέντο μου το ανακάλυψαν οι δάσκαλοι στο σχολειό στο Ουζμπεκιστάν. Πήγα πρώτα στο Μουσικό Σχολείο, με κύκλο σπουδών επτά χρόνων, ενώ εγώ αποφοίτησα σε δύο χρόνια. Μετά Ωδείο. Μόλις αποφοίτησα, αποφάσισα να κάνω συγκρότημα, μια που άρχισα να γράφω τις δικές μου συνθέσεις με ελληνικό χαρακτήρα» σημειώνει ο Παναγιώτης Μιχαηλίδης. Ο ίδιος, ο οποίος μένει με την οικογένειά του στη Θεσσαλονίκη, συνέχισε τη δουλειά τού μουσικού, αλλά και του καθηγητή μουσικής στο Ελληνικό Κολλέγιο, ενώ έχει οργανώσει και σχήματα με παιδιά, που ταξίδεψαν στο εξωτερικό σε διάφορα φεστιβάλ.
Ο κιθαρίστας στο «Μπουζούκι», Ανδρέας Παπαδόπουλος, τονίζει: «Δεν καταθέσαμε ποτέ τα όπλα μας, συνεχίζουμε τη δημιουργική καλλιτεχνική πορεία ως σύνολο, ως "Μπουζούκι". Η πρόσφατη συναυλία του συγκροτήματος στη Μόσχα, στην εκδήλωση την Ημέρα του ΟΧΙ, απέδειξε, ότι στη Ρωσία, αν και πέρασαν 40 χρόνια, το "Μπουζούκι" παραμένει θρύλος».
Οι συναυλίες του «Μπουζούκι» μάς έδιναν τη δύναμη να ξανανιώσουμε άνθρωποι
Ο πρόεδρος του Ελληνικού Συλλόγου Μόσχας, Χρίστος Τσαχτσίδης, διακεκριμένος γιατρός της Ρωσίας, καθηγητής της Οφθαλμιατρικής, μιλώντας στο Αθηναϊκό Πρακτορείο μετά τη συναυλία, επισημαίνει: «Οι πολιτικοί πρόσφυγες ήρθαν στην Ασία από την Ελλάδα για καλύτερη ζωή, ενώ οι γονείς μου, οι Πόντιοι, εκτοπίστηκαν στην Ασία από το Σουχούμι και το Βατούμ, την ίδια χρονιά, το 1949, για μία νέα ζωή-κάτεργα. Θυμάμαι, το συγκρότημα "Μπουζούκι" ερχόταν με συναυλίες στο μέρος που ζούσαμε εξόριστοι, εμείς οι Πόντιοι, στο Καζακστάν. Στην περιοχή Παχταράλ, το μεγάλο χωριό Ιλίτς. Στην περιοχή μας έμειναν περίπου 10.000 εξόριστοι από τη Μαύρη Θάλασσα, Έλληνες, που έφτασαν στα μέρη με δύο αμαξοστοιχίες σε εμπορικά βαγόνια. Οι συναυλίες του "Μπουζούκι" μάς έδιναν τη δύναμη να ξανανιώσουμε άνθρωποι, Έλληνες. Ο ιδρυτής του "Μπουζούκι", Γιάννης Τσελεπίδης, και ο αδελφός του, Λάκης, καθώς και ο Παναγιώτης Μιχαηλίδης, δημιούργησαν μία όαση για μας, καμένους από τον σκληρό ήλιο στις αχανές στέπες της Ασίας».
Διακόσιες συναυλίες τον χρόνο
Από ερασιτεχνικό, το «Μπουζούκι» έγινε επαγγελματικό και σήμερα αριθμεί 15 μέλη: Μουσικούς, σολίστ και χορευτές. «Κάναμε 200 συναυλίες τον χρόνο και ήμασταν πέμπτοι στη λίστα με τα περιζήτητα εμπορικά μουσικά συγκροτήματα στη Σοβιετική Ένωση την εποχή του '80», λέει ο «άλλος» Ανδρέας Παπαδόπουλος, ο οποίος παίζει μπουζούκι (στο συγκρότημα υπάρχουν δύο μουσικοί με το ίδιο όνομα και επώνυμο).
«Ήμασταν εικοσάχρονα… Θυμάμαι, με το μπουζούκι στο χέρι, ένα όργανο μουσικής άγνωστο στους Ρώσους, βγαίνω στη σκηνή, χτισμένη στη μέση του γήπεδο σε μία πόλη στη Νότια Ρωσία… Βλέπω όρθιους πάνω από 40.000 ανθρώπους να χειροκροτούν ασταμάτητα. Αλλά δεν αισθανόμαστε "σταρ", "φίρμες", απλά χαιρόμαστε πολύ που μεταφέρουμε σε εκατομμύρια κόσμο την περηφάνια και την ομορφιά του ελληνικού τραγουδιού!» υπογραμμίζει.
«Στο συγκρότημα τραγουδούσα περίπου δύο χρόνια, γιατί επαναπατρίστηκα νωρίς. Με ανακάλυψε ο ένας από τους ιδρυτές του "Μπουζούκι", ο Γιάννης Τσελεπίδης. Ήμουν νεαρή, οι αυστηροί γονείς μου δεν με αφήναν να πηγαίνω στις περιοδείες μακριά, μόνο σε κοντινές συναυλίες, ημερήσιες» λέει, με χαμόγελο και το βλέμμα στραμμένο στα χρόνια της ανεμελιάς της Τασκένδης, η σολίστ του συγκροτήματος, Ανθή Τατσιούλη.
Στην Ελλάδα, η Ανθή έκανε τη δική της πορεία, συνεργάστηκε με πολλούς άλλους αξιόλογους μουσικοσυνθέτες και τραγουδιστές, όπως ο Γιάννης Σπανός και ο Βασίλης Λέκκας.
Μία άλλη γυναίκα με υπέροχη φωνή, η σολίστ Τζούλια Παπαδόπουλου, ήρθε στο συγκρότημα το 1977. Δούλεψε πέντε χρόνια. Μετά επαναπατρίστηκε, αλλά, όπως αναφέρει, από το 1982 «ξεκινήσαμε από την Ελλάδα ήδη τις περιοδείες στην ΕΣΣΔ. Ενώ είχαμε φύγει πίσω στην πατρίδα, παραμείναμε περιζήτητοι. Ο κόσμος δεν ήθελε να μας χάσει… Στις ημέρες της πρόσφατης συναυλίας μας στη Μόσχα, μετά από 35 χρόνια απουσίας, ένιωσα σαν να μην πέρασε ούτε μια μέρα! Από την άλλη, βλέπουμε πως άλλαξαν πολλά… Η Ρωσία είναι πλέον μία καπιταλιστική χώρα».
Μία αίθουσα γεμάτη με ελληνικές σημαίες
Το συγκρότημα «Μπουζούκι», με αποκλειστικά ελληνικό ρεπερτόριο, είχε κερδίσει καρδιές εκατομμυρίων ξένων θεατών σε μία μεγάλη χώρα. Υπήρχε, όμως, και μία άλλη κατηγορία θεατών, ήταν οι Πόντιοι, που με την παρουσία τους στις συναυλίες δήλωναν μαζί με τον θαυμασμό και τον πατριωτισμό τους.
«Σε μία συναυλία στην πόλη της περιοχής Σεβαστούπολης, Νότιας Ρωσίας, όταν βγήκαμε στη σκηνή, τρομάξαμε από χαρά και φόβο, όταν είδαμε μία αίθουσα γεμάτη με ελληνικές σημαίες. Ήταν εποχή του '80. Η εκδήλωση του ελληνικού πατριωτισμού των σοβιετικών θεατών θα μπορούσε να μας στοιχίσει με την απαγόρευση τις περιοδείας. Ευτυχώς δεν μας πείραξαν, ποτέ δεν μας έγινε λογοκρισία ή παρατήρηση από τα όργανα ασφάλειας, το KGB», θυμάται ο Ανδρέας Παπαδόπουλος.
Τέλος, ο Παναγιώτης Μιχαηλίδης σημειώνει: «Είχαμε τη δόξα και την αγάπη του κόσμου, αλλά ο πλούτος που αποκτήσαμε ήταν τα πτυχία των ανώτερων σπουδών. Οι γονείς μας φύγανε από την Ελλάδα πρόσφυγες σε απόγνωση, ενώ εμείς επαναπατριστήκαμε στην Ελλάδα με σπουδές και ανοιχτά χαμόγελα, γεμάτοι θέληση να συνεχίζουμε στην πατρίδα τη ζωή με δημιουργική διάθεση».
Το συγκρότημα πολιτικών προσφύγων Ελλήνων «Μπουζούκι», μαζί με σύνολα του Σύγχρονου Ωδείου, θα εμφανιστεί την Παρασκευή 1 Δεκεμβρίου, στην Αίθουσα Τελετών του ΑΠΘ, σε συναυλία- αφιέρωμα στο Πάνο Λοΐζο.
Στη συναυλία συμμετέχουν: Παναγιώτης Μιχαηλίδης (πιάνο), Ανδρέας Παπαδόπουλος (μπουζούκι), Βασίλης Τσιούσιος (συνθεσάιζερ), Ανδρέας Παπαδόπουλος (κιθάρα) , Θεόδωρος Παππιδης (μπάσο-κιθάρα), Ηλίας Γουλέτσας (κρούστα), Ιουλιετα Παπαδοπούλου ( σολίστ), Άνθη Τατσιούλη (σολίστ), Ελένη Παναγιώτου (σολίστ), Κώστας Τριανταφυλλίδης (σολίστ) και ο Γιάννης Αγραφιώτης (ηχολήπτης).

Πηγή :  http://tvxs.gr

Γερούν Ντάισελμπλουμ : το πρώτο Μνημόνιο έγινε για να στηριχτούν οι ευρωπαϊκές τράπεζες

Ήταν μόλις τον περασμένο Μάρτιο όταν σε μια συνέντευξή του στην γερμανική FAZ ο, απερχόμενος πλέον, πρόεδρος του Eurogroup Γερούν Ντάισελμπλουμ απέδιδε, λίγο ως πολύ, τα μνημόνια και την ελληνική κρίση στον... άσωτο τρόπο ζωής του ευρωπαϊκού Νότου.
«Κατά τη διάρκεια της κρίσης του ευρώ», είχε πει τότε, «οι χώρες του Βορρά έδειξαν αλληλεγγύη στις χώρες που επηρεάσθηκαν από την κρίση. Αλλά και αυτοί έχουν υποχρεώσεις. Δεν μπορούν να ξοδεύουν όλα τα χρήματα σε ποτά και γυναίκες και μετά να ζητούν βοήθεια».
Χθες, απαντώντας σε ερώτηση του ευρωβουλευτή της Λαϊκής Ενότητας Νίκου Χουντή, ο ίδιος, ο γνωστός μας Γερούν, ανακάλυψε – μάλλον με καθυστέρηση οκταετίας - την άλλη όψη του νομίσματος. Και παραδέχθηκε ότι το πρώτο  Μνημόνιο έγινε για να στηριχτούν οι ευρωπαϊκές τράπεζες και όχι για να διασωθούν οι... άσωτοι του Νότου.
«Σε όλες τις χώρες», είπε, «το μεγαλύτερο πρόβλημα ήταν οι τράπεζες. Είχαμε τραπεζική κρίση, δημοσιονομική κρίση και χρησιμοποιήσαμε πολλά από τα χρήματα του φορολογούμενου με λάθος τρόπο κατά την γνώμη μου, για να σώσουμε τις τράπεζες. Και ο κόσμος που επέκρινε τα πρώτα χρόνια λέγοντας πως όλα έγιναν για τις τράπεζες, έχει κάποιο δίκαιο». Και δεν παρέλειψε να προσθέσει ότι πλέον η προσέγγιση έχει αλλάξει και  για αυτό το λόγο δημιουργήθηκε η τραπεζική ένωση: «Με υψηλότερες προδιαγραφές», είπε, «με καλύτερη εποπτεία, με ένα πλαίσιο εξυγίανσης και διάσωσης, όταν οι τράπεζες έχουν απώλειες. Ακριβώς για να μην ξαναβρεθούμε σε αυτήν την κατάσταση».
Ο Ντάισελμπλουμ δεν είπε χθες κάτι καινούριο. Ούτε πέρασε κρίση πολιτικής μεταμέλειας. Η αποχώρησή του από το Eurogroup και από τον σκληρό πυρήνα του συστήματος υπαγόρευσης των αποφάσεων, του επιτρέπει απλώς να  αναγνωρίσει τις στοιχειώδεις αλήθειες. Κι ενδεχομένως να επιχειρήσει και μια στροφή στο πολιτικό του προφίλ, μετά την κατάρρευση στην οποία οδήγησε  συνολικά την ευρωπαϊκή σοσιαλδημοκρατία το δόγμα των μνημονίων και της λιτότητας.
Το ίδιο είχε πράξει άλλωστε, επίσης στην αποδρομή του, και ο Ολι Ρεν. Ηταν τον Γενάρη του 2014, λίγο πριν αποχωρήσει από την Κομισιόν, και πάλι απαντώντας σε ερώτηση του Νίκου Χουντή, όταν και ο τότε επίτροπος είχε ομολογήσει ότι η Ελλάδα θυσιάστηκε για να σωθούν οι ευρωπαϊκές τράπεζες:
«Το 2010», είχε πει ο Ολι Ρεν, «δεν έγινε αναδιάρθρωση (κούρεμα) του ελληνικού χρέους, για να μη μεταδοθεί η οικονομική κρίση στα άλλα κράτη μέλη και στις ευρωπαϊκές τράπεζες».
Ηταν η πολιτική, κυνική παραδοχή των όσων ήδη γνωρίζαμε και αποκαλύφθηκαν το ίδιο διάστημα – με τον πλέον τεκμηριωμένο τρόπο – στην μεγάλη έρευνα του Κέντρου Διεθνούς Διακυβέρνησης και Καινοτομίας (CIGI) και του αμερικανού ερευνητή και συγγραφέα Πολ Μπλουστάιν. Ο Μπλουστάιν, παραθέτοντας στοιχεία και μαρτυρίες ακόμη και στελεχών της ΕΚΤ, είχε αποκαλύψει πως ο Ζαν Κλοντ Τρισέ, τότε πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, το 2010 τίναξε στον αέρα το σχέδιο του ΔΝΤ για δραστικό κούρεμα του ελληνικού χρέους, επιλέγοντας να σώσει τις γαλλικές και γερμανικές τράπεζες.
Σύμφωνα με τα στοιχεία του CIGI, η έκθεση των γαλλικών τραπεζών σε ελληνικό κρατικό χρέος έφθανε τότε στα 60 δισεκατομμύρια ευρώ και των γερμανικών στα 35 δισεκατομμύρια. Εάν αποφασιζόταν το κούρεμα και αναγκάζονταν να αναλάβουν τις επακόλουθες ζημιές, είναι προφανές ότι το ευρωπαϊκό τραπεζικό σύστημα θα ρίσκαρε την ίδια την επιβίωσή του.
Αντ' αυτού, η πολιτική επιλογή της Ευρώπης ήταν να ρισκάρει την επιβίωση και την αξιοπρέπεια ενός ολόκληρου λαού. Κι αυτή την παραδοχή ήρθαν να κάνουν, κατόπιν εορτής και κατόπιν του «εγκλήματος», και ο Ολι Ρεν και ο Γερούν Ντάισελμπλουμ. Είναι μια παραδοχή που θα είχε ενδεχομένως αξία, εάν σηματοδοτούσε και αλλαγή δόγματος και προσανατολισμού στην Ευρώπη. Μέχρι στιγμής, ωστόσο, παρά την πιο ήπια ρητορική, τέτοια δομική αλλαγή πλεύσης δεν διακρίνεται. Και λίγοι είναι εκείνοι που αμφιβάλλουν ότι και στην επόμενη κρίση, την προτεραιότητα θα την έχουν και πάλι οι τράπεζες και οι αγορές, και όχι οι λαοί...

Πηγή :http://tvxs.gr

Ασπρόπυργος: Ζώα, άνθρωποι και τοξικά

 

Οι λέξεις είναι λίγες για να περιγράψουν την εικόνα: τοξικά απόβλητα, σκουπίδια, μπάζα, νεκρά ζώα, όλα μαζί να σχηματίζουν ένα τεράστιο λόφο που φθάνει σε ύψος τα 5 μέτρα. Ακριβώς δίπλα, μια στάνη με οικόσιτα ζώα, να τρέφονται μέσα από τα σκουπίδια. Και λίγο πιο εκεί, σε ένα παράπηγμα, να ζει μια τετραμελής οικογένεια.
Η τριτοκοσμική –από κάθε άποψη– κατάσταση με την οποία ήρθαν αντιμέτωποι πριν από λίγες ημέρες στον Ασπρόπυργο οι επιθεωρητές Περιβάλλοντος ξεπερνά κάθε φαντασία. Οι επιθεωρητές είχαν δεχθεί καταγγελία ότι σε ιδιωτικό οικόπεδο είχε δημιουργηθεί μια μικρή χωματερή, η οποία όπως αποδείχθηκε έφθανε τα 5 στρέμματα. Συνοδεία των ανθρώπων του τμήματος Προστασίας Περιβάλλοντος της Ασφάλειας Αττικής και κλιμάκιο της αντιπεριφέρειας Δυτικής Αττικής, οι επιθεωρητές πραγματοποίησαν αυτοψία στον χώρο και ήρθαν αντιμέτωποι με μια κατάσταση πολύ χειρότερη από ό,τι είχαν φανταστεί:
Στο κέντρο του περιφραγμένου οικοπέδου βρίσκονταν πλαστικές δεξαμενές με υπολείμματα πετρελαιοειδών, τα οποία διέρρεαν σε παρακείμενο ρέμα. Δίπλα, ένα βουνό από σκουπίδια και μπάζα. «Σκάβοντας», προκειμένου να λάβουν δείγματα, οι επιθεωρητές ανακάλυψαν υπολείμματα τοξικών, νεκρά ζώα, ζωικά απόβλητα, σκουπίδια όλων των ειδών. Σε γειτονικά σημεία υπήρχαν μεγάλες τρύπες διανοιγμένες στο χώμα, μέσα στις οποίες ήταν θαμμένα απόβλητα.
Μέσα σε αυτή την τοξική βόμβα υπήρχε μια μικρή στάνη, με κατσίκια και γουρούνια (τα οποία έβοσκαν στα σκουπίδια) και σε μικρή απόσταση τα παραπήγματα στα οποία κατοικούσε μια τετραμελής οικογένεια (με δύο παιδιά ηλικίας 10 και 17 ετών). Αντιλαμβανόμενος την άφιξη της αστυνομίας, ο ηλικιωμένος πατέρας διέφυγε, ωστόσο στη συνέχεια παραδόθηκε στις Αρχές, καθώς η σύζυγός του δεν πρόλαβε να απομακρυνθεί. Συνελήφθη από τις αρχές στον Ασπρόπυργο με τη διαδικασία του αυτόφωρου και θα του αποδοθούν καταγγελίες για υποβάθμιση περιβάλλοντος.
Το ερώτημα βέβαια είναι τι θα συμβεί με όλα όσα ανακάλυψαν οι Αρχές. Οπως ορίζει η νομοθεσία, το τμήμα Περιβάλλοντος της Περιφέρειας θα ενημερώσει την περιφερειακή επιτροπή αντιμετώπισης περιβαλλοντικής ζημιάς (ΠΕΑΠΖ), η οποία με τη σειρά της θα εκτιμήσει το κόστος της αποκατάστασης. Το ερώτημα βέβαια είναι πώς αυτή θα χρηματοδοτηθεί, καθώς το κόστος είναι υψηλό και προφανώς ξεπερνά τις δυνατότητες του ιδιοκτήτη του οικοπέδου. Το πιθανότερο είναι να καλυφθεί προσωρινά από το Πράσινο Ταμείο και στη συνέχεια να αναζητηθεί λ.χ. μέσω της εφορίας (με βάση την αρχή «ο ρυπαίνων πληρώνει»). Παράλληλα, το τμήμα Περιβάλλοντος της Ασφάλειας Αττικής διεξάγει έρευνα για να εντοπίσει την προέλευση των τοξικών. Ενα από τα ενδεχόμενα που διερευνώνται είναι να προέρχονται από επιχειρήσεις της ευρύτερης περιοχής (ακόμα και γειτονικών νομών), οι οποίες να πλήρωναν τον ιδιοκτήτη του οικοπέδου για να εγκαταλείψουν εκεί τα απόβλητά τους. Τέλος, άγνωστο είναι αν θα παρέμβουν οι κοινωνικές υπηρεσίες για την απομάκρυνση των ανηλίκων από τον χώρο της τοξικής χωματερής.
Δεκάδες υποθέσεις
Αξίζει να σημειωθεί ότι το συγκεκριμένο περιστατικό δεν είναι μεμονωμένο. Τα τελευταία χρόνια τόσο η Περιφέρεια όσο και οι επιθεωρητές Περιβάλλοντος έχουν ερευνήσει δεκάδες υποθέσεις «ιδιωτικών» χωματερών στον Ασπρόπυργο, κοντά ή μέσα σε κατοικημένες περιοχές. Οι υποθέσεις αυτές έρχονται στο φως συνήθως μετά μια καταγγελία, ενώ είναι ιδιαίτερα δύσκολο να ταυτοποιηθεί η πηγή προέλευσης αν οι απορρίπτοντες δεν «συλληφθούν» επ’ αυτοφώρω.

Πηγή : www.kathimerini.gr