Πανιώνιος, κύριε Γιατζόγλου, σημαίνει προσφυγιά

 

Γράφει ο Μανώλης Καλουδάς

Η «ψυχή» των αθλητικών συλλόγων είναι οι οπαδοί τους και αυτό το ξέρουν καλά στον Πανιώνιο. Σε όλα τα τμήματά τους. Από το σκάκι μέχρι το ποδόσφαιρο. Και από την ενόργανη μέχρι το μπάσκετ. Δεν ανέφερα τυχαία τελευταίο το «κυανέρυθρο» τμήμα στο δεύτερο δημοφιλέστερο άθλημα στη χώρα μας. Υπάρχει πολύ συγκεκριμένος λόγος κι αυτός έχει να κάνει με την ακύρωση της συμφωνίας μεταξύ της ΚΑΕ Πανιώνιος και του Στιβ Γιατζόγλου λόγω των ακραίων πολιτικών πεποιθήσεων του.
Λίγες ώρες πριν την ανακοίνωση αντιπροσωπεία των οργανωμένων οπαδών της ομάδας της Νέας Σμύρνης είχε συνάντηση με τους διοικούντες την ΚΑΕ, κατά τη διάρκεια της οποίας εξέφρασε την απόλυτη αντίθετη της στο ενδεχόμενο πρόσληψης του συγκεκριμένου προπονητή. «Για να μην ανοίξουμε άλλες παρτίδες, σκουπίδια σαν αυτό .. ούτε να το σκέφτεστε», έγραψαν λίγο μετά οι «Πάνθηρες» στην επίσημη σελίδα τους στο facebook.
Για όσους δεν θυμούνται, ο Στιβ Γιατζόγλου είχε ταχθεί ανοιχτά υπέρ της Χρυσής Αυγής χαρακτηρίζοντάς την ως «δεξιά παράταξη», ενώ για τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα είχε πει ευθαρσώς ότι «ήταν μια κακή στιγμή». Τα παραπάνω, καθώς και η παρουσία του σε εκδηλώσεις της Χρυσής Αυγής, τον κατέστησαν – και σωστά – σε persona non grata στην «Πλατεία», η οποία κάθε άλλο παρά τέτοιες απόψεις εκφράζει.
Πανιώνιος σημαίνει προσφυγιά, μια λέξη που δεν μπορεί να σταθεί σε καμία περίπτωση δίπλα από κάποιον που εκφράζεται όπως ο κ. Γιατζόγλου. Είναι δυο δρόμοι εκ διαμέτρου αντίθετοι που δεν συγκλίνουν ποτέ ο ένας προς τον άλλον. Ο κ. Γιατζόγλου δεν γίνεται να φορέσει τη φόρμα του Πανιωνίου γιατί έτσι αμαυρώνεται η τεράστια ιστορία του.
Από μένα ένα τεράστιο μπράβο στους οπαδούς του Πανιωνίου για το «βέτο» τους. 

Πηγή: www.altsantiri.gr/

Stern: Δεν κοστίζει δεκάρα στους Γερμανούς η ελάφρυνση χρέους

Το γερμανικό περιοδικό σημειώνει ότι «το τρίτο πρόγραμμα βοήθειας για την Ελλάδα λήγει στα τέλη Αυγούστου και τα κράτη του ευρώ πρέπει να αποφασίσουν εάν θα προχωρήσουν σε ελάφρυνση του χρέους της 

 

«Η ελάφρυνση του ελληνικού χρέους δεν κοστίζει στον Γερμανό φορολογούμενο ούτε μια δεκάρα. Πολλοί δεν το καταλαβαίνουν, επειδή πιστεύουν ότι γεμίσαμε βαγόνια τρένων με ευρώ και τα στείλαμε από το Βερολίνο στην Αθήνα. Αλλά αυτό δεν είναι σωστό. Από τον γερμανικό προϋπολογισμό δεν εισέρευσε ούτε ένα ευρώ στην Ελλάδα», γράφει το γερμανικό περιοδικό Stern. «Αυτό οφείλεται στο περίπλοκο σύστημα διάσωσης. Η Γερμανία βοήθησε την Αθήνα με δύο τρόπους: αρχικά, το Πιστωτικό Ίδρυμα για την Ανοικοδόμηση (Kreditanstalt für Wiederaufbau / KfW) χορήγησε περίπου 15 δισ. ευρώ δάνειο, αργότερα η Γερμανία έδωσε σχεδόν 22 δισ. ευρώ στον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Σταθερότητας / EΜΣ (ESM). Επρόκειτο για εγγύηση ώστε ο ΕSM να πάρει δάνεια από τις παγκόσμιες αγορές και τα οποία χορήγησε στη συνέχεια στην Ελλάδα, υπό όρους φυσικά», σημειώνει το Stern και εξηγεί ότι «με τη μείωση του χρέους, συμβαίνουν τα εξής: τα δάνεια, τα οποία αυτή τη στιγμή έχουν διάρκεια κατα μέσο όρο 32,5 χρόνια, παρατείνονται κατά μερικά χρόνια, ενώ οι τόκοι καθίστανται αργότερα απαιτητοί. Δεν διαγράφονται τα χρέη της Ελλάδος, ούτε καν μερικώς. Αυτό σημαίνει ότι ο ESM και το KfW θα περιμένουν περισσότερο διάστημα για να πάρουν πίσω τα χρήματά τους. Αυτό είναι όλο. Ο Γερμανός φορολογούμενος δεν θα νοιώσει τίποτα».
Το γερμανικό περιοδικό σημειώνει ότι «το τρίτο πρόγραμμα βοήθειας για την Ελλάδα λήγει στα τέλη Αυγούστου και τα κράτη του ευρώ πρέπει να αποφασίσουν εάν θα προχωρήσουν σε ελάφρυνση του χρέους της. Το σχέδιο πρέπει, επίσης, να το εγκρίνουν τα μέλη του γερμανικού κοινοβουλίου, κάτι το οποίο θα είναι δύσκολο, διότι κατά την ψηφοφορία για το τελευταίο πακέτο βοήθειας προς την Ελλάδα το 2015 κατά ψήφισαν πάνω από 60 βουλευτές. Τόσους πολλούς διαφωνούντες δεν μπορεί να αντέξει η νέα κυβέρνηση, η πλειοψηφία θα εξανεμιστεί. Η Άνγκελα Μέρκελ και ο Ολαφ Σολτς θα τελείωναν, πριν καν ξεκινήσουν. Το AfD και το FDP γνωρίζουν αυτόν τον κίνδυνο και θα προκαλέσουν αναταραχή στο συνασπισμό. Θα κακολογούν τους «πτωχευμένους Έλληνες», θρηνώντας τα δισ. που υποτίθεται ότι έστειλαν στην Αθήνα οι Γερμανοί φορολογούμενοι και πολλοί δήθεν ειδικοί και δήθεν σοβαροί δημοσιογράφοι θα συνταχθούν με τον χορό, επειδή τίποτα δεν είναι πιο εύκολο να ευχαριστήσεις τους θαμώνες στα γερμανικά στέκια από ό,τι με την ρητορική κατά των τεμπέληδων Ελλήνων και το κακό ευρώ».
Στο δημοσίευμα επισημαίνεται επίσης ότι όταν οι πιστωτές ενέκριναν το τρίτο πρόγραμμα βοήθειας το 2016, διαβεβαίωσαν την Ελλάδα ότι θα γίνει ελάφρυνση του χρέους αν η κυβέρνηση κάνει μεταρρυθμίσεις. Κατά το μάλλον ή ήττον, ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας τα κατάφερε. Η ανεργία μειώθηκε, η οικονομία αναπτύσσεται, ακόμη και στις κεφαλαιαγορές αρέσουν ξανά οι Ελληνες. «Φυσικά», προσθέτει,«και συνεχίζουν να υπάρχουν αδυναμίες. Η διαφθορά και ο νεποτισμός δεν πατάχθηκαν, η αναδιοργάνωση της διοίκησης προχωρά μεν ικανοποιητικά αλλά αργά, η κατάσταση βελτιώνεται πολύ αργά. Αυτήν την πρόοδο πρέπει (όμως) να την ενισχύσουμε και να κρατήσουμε το λόγο μας».
Ένας άλλος βασικός λόγος για την ελάφρυνση του χρέους, σύμφωνα με το Stern είναι η Κίνα. Γράφει συγκεκριμένα: «Οι Κινέζοι εξαπλώνονται στην Ευρώπη. Με τα χρήματα, τις αγορές επιχειρήσεων και τα κατασκευαστικά έργα, αποκτούν επιρροή, για παράδειγμα στην Ουγγαρία και την Τσεχία, αλλά και στην Ελλάδα. Εκεί μισθώνουν το λιμάνι του Πειραιά και επενδύουν σε εταιρείες ενέργειας. Η δραστηριοποίηση αφήνει σημάδια, οι Έλληνες προσανατολίζονται προς την Ανατολή. Όταν η ΕΕ θέλησε να καταδικάσει την κατάσταση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην Κίνα πέρυσι, οι Έλληνες απάντησαν όχι. Μια προγραμματισμένη (καταδικαστική) δήλωση δεν αποτελεί «εποικοδομητική κριτική», είπαν. Η συνοχή στην Ευρώπη καταρρέει. Το χάσμα μεταξύ Βορρά και Νότου είναι αρκετά μεγάλο, δεν χρειάζεται να διευρυνθεί και να αποξενωθούν οι Έλληνες. Η απόρριψη της ελάφρυνσης του χρέους θα αποτελούσε προσβολή. Οι Έλληνες προσπαθούν, υποφέρουν από μια πρωτοφανή πολιτική λιτότητας, αλλά σημειώνουν προόδους. Το να μην τους βοηθήσουμε θα ήταν σκληρόκαρδο και θα τους οδηγούσε στο στρατόπεδο της Κίνας. Αυτό δεν θα ήταν ξεκίνημα για την Ευρώπη, όπως υπόσχεται η νέα κυβέρνηση. Θα ήταν διάλυση».
«Και όλα αυτά», συνεχίζει, «εξαιτίας μιας ελάφρυνσης χρέους που δεν μας κοστίζει ούτε μια δεκάρα. Μιας ελάφρυνσης χρέους, εξαιτίας της οποίας δεν θα κλείσει κανένα νηπιαγωγείο, δεν θα πρέπει να απολυθεί κανένας εκπαιδευτικός και καμιά γέφυρα δεν θα μείνει ανεπισκεύαστη. Είναι μια συζήτηση για πλασματικούς αριθμούς, μια συζήτηση που εξυπηρετεί προκαταλήψεις και δημιουργεί σύγχιση στο κεφάλι».
«Ένα πράγμα θα πρέπει να είναι σαφές: Όποιος είναι κατά της ελάφρυνσης του ελληνικού χρέους, δεν τον ενδιαφέρουν τα χρήματα των φορολογουμένων. Τον ενδιαφέρει κάτι άλλο. Θέλει να καταστρέψει το μεγαλύτερο επίτευγμα μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, την Ευρωπαϊκή Ένωση, της οποίας οι αξίες, η δημοκρατία, ο διαφωτισμός και η αλληλεγγύη, θα πρέπει να καταστούν περιφρονητέες, έτσι ώστε μια μέρα κάποιοι άλλοι να πάρουν την εξουσία. Οι εθνικιστές. Οι κληρονόμοι του Βίκτορ Ορμπαν και της Μαρί Λεπέν. Όποιος ενδιαφέρεται για την ευρωπαϊκή ενοποίηση, πρέπει να το εμποδίσει. Ο τελικός της Ευρώπης αρχίζει», καταλήγει το γερμανικό περιοδικό.

Πηγή : www.in.gr

«Παγώνει» τις πυρηνικές δοκιμές η Βόρεια Κορέα

 

Το τέλος των δοκιμών πυρηνικών όπλων και βαλλιστικών πυραύλων της Πιονγιάνγκ ανακοίνωσε σε μια κίνηση καλής θέλησης ο πρόεδρος της Βόρειας Κορέας. Η ανακοίνωση έρχεται λίγες ημέρες πριν από τη σύνοδο κορυφής του Κιμ Γιονγκ Ουν και του Νοτιοκορεάτη προέδρου Μουν Τζε-Ιν, την οποία θα ακολουθήσει η ιστορική σύνοδος κορυφής του Κιμ Γιονγκ Ουν και του προέδρου των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ, που αναμένεται να διεξαχθεί στις αρχές του Ιουνίου.
Από σήμερα, «21η Απριλίου, η Βόρεια Κορέα αναστέλλει τις πυρηνικές δοκιμές της και τις εκτοξεύσεις διηπειρωτικών βαλλιστικών πυραύλων», υπογράμμισε ο Κιμ, εκτιμώντας ότι το πεδίο πυρηνικών δοκιμών «ολοκλήρωσε την αποστολή του», σύμφωνα με τις δηλώσεις του, όπως τις μετέδωσε το κρατικό βορειοκορεατικό πρακτορείο ειδήσεων KCNA.
Η Βόρεια Κορέα «θα κλείσει το πεδίο πυρηνικών δοκιμών στο βόρειο τμήμα της χώρας για να αποδείξει τη δέσμευσή της στη διακοπή των πυρηνικών δοκιμών», συμπλήρωσε ο Κιμ, σύμφωνα με την ίδια πηγή.
Η απόφαση αυτή χαιρετίστηκε άμεσα τόσο από τη Νότια Κορέα όσο και από τις Ηνωμένες Πολιτείες, με τον Ντόναλντ Τραμπ να κάνει λόγο για μεγάλη πρόοδο και πως ανυπομονεί για τη Σύνοδο Κορυφής. Ικανοποίηση και από την Κίνα.
Στον αντίποδα, η Ιαπωνία παραμένει συγκρατημένη στις αντιδράσεις της.
Ο πρωθυπουργός Σίνζο Άμπε τόνισε πως πρόκειται για θετική κίνηση, αλλά αυτή θα πρέπει να οδηγήσει στην πλήρη αποπυρηνικοποίηση της Βόρειας Κορέας.

«Αποστολή εξετελέσθη»

«Καθώς έχει πλέον επαληθευτεί ο επιχειρησιακός χαρακτήρας των πυρηνικών όπλων (σ.σ. της Βόρειας Κορέας), δεν είναι πλέον αναγκαίο για εμάς να διεξάγουμε δοκιμές πυρηνικών όπλων ή να εκτοξεύουμε πυραύλους μέσου ή μεγάλου βεληνεκούς ή ICBM (σ.σ. διηπειρωτικοί βαλλιστικοί πύραυλοι)», εξήγησε ο Κιμ κατά τη διάρκεια της συνεδρίασης της Κεντρικής Επιτροπής του κυβερνώντος και μοναδικού κόμματος της Βόρειας Κορέας.
«Το πεδίο πυρηνικών δοκιμών στον βορρά εξετέλεσε την αποστολή του», πρόσθεσε.

Πηγή : www.efsyn.gr

ΔΙΚΤΥΟ Ανανεωτικής Αριστεράς : Επιτέλους… Για να ξέρουμε τι κρέας τρώμε!

 

Δελτίο τύπου 

Θέμα : Επιτέλους… Για να ξέρουμε τι κρέας τρώμε!

Σύμφωνα με νέα νομοθετική διάταξη, οι επιχειρήσεις που ασχολούνται με τη λιανική πώληση κρέατος, όπως είναι τα κρεοπωλεία και τα καταστήματα λιανικής πώλησης που έχουν τμήμα κρεοπωλείου (σούπερ μάρκετ) είναι υποχρεωμένα μέχρι τις 18 Απριλίου να έχουν μετατρέψει τις ταμειακές τους μηχανές, έτσι ώστε σε κάθε απόδειξη να πρέπει να αναγράφεται το είδος κρέατος, η χώρα καταγωγής, το βάρος, η τιμή μονάδας και η αξία.
Με τη διάταξη αυτή ικανοποιείται ένα πάγιο αίτημα των κτηνοτρόφων και των καταναλωτών. Επίσης με αυτό τον τρόπο, θα μπορεί εν μέρει να πραγματοποιείται αφενός η ιχνηλασιμότητα και η ασφάλεια των τροφίμων, αφετέρου η μείωση της παραπλάνησης του καταναλωτή, ως προς την τιμή πώλησης των κρεάτων, αφού είναι γνωστό ότι κρέατα προερχόμενα από χώρες του εξωτερικού βαπτίζονται ελληνικά και κοστολογούνται ως ελληνικά. Να σημειώσουμε ότι οι καταναλωτές παραπλανώνται διαχρονικά και με την ανοχή του κράτους αφού επιτρέπεται να αναρτώνται πινακίδες στα κρεοπωλεία ότι όλα τα κρέατα είναι ελληνικά, όταν π.χ. για το βοδινό κρέας η αυτάρκεια της χώρας είναι μόλις 15-20%.
Αντίθετοι στο σύστημα αναγραφής της προέλευσης του κρέατος στις αποδείξεις λιανικής ήταν ανέκαθεν οι κρεοπώλες, προβάλλοντας ως δικαιολογίες, είτε το ότι δεν μπορούσαν να χωρέσουν σε μια απόδειξη τόσα στοιχεία (παλιότερα), είτε ότι δεν γνωρίζουν με ποιον τρόπο θα καταφέρουν να εφαρμόσουν τον νόμο από τη στιγμή που δεν έχουν καμία επίσημη οδηγία πέραν των γενικών προβλέψεων (ανακοίνωσή της Ομοσπονδίας τους 16 Απριλίου). Η ανησυχία τους στην πραγματικότητα έχει σχέση με το γεγονός, ότι δεν θα μπορούν πλέον να εμφανίζουν κρέατα προερχόμενα από χώρες του εξωτερικού ως ελληνικά και να τα κοστολογούν με υψηλότερες τιμές.
Το ΔΙΚΤΥΟ Ανανεωτικής Αριστεράς θεωρεί, ότι με την απόφαση αυτή ικανοποιείται ένα αίτημα των καταναλωτών, αφού θα γνωρίζουν τι κρέας αγοράζουν, ενώ θα προκύψει σημαντικό όφελος για τα νοικοκυριά. Η εφαρμογή της απόφασης θα πρέπει να ελέγχεται από τα αρμόδια όργανα, χωρίς εξαιρέσεις και παραθυράκια. 

Γραφείο Τύπου

ΔΙΚΤΥΟ Ανανεωτικής Αριστεράς

21η Απριλίου: Κι όμως, γελοίοι, μας έδεσαν

 

Τσαουσίδης Κλέαρχος
 
(...) Φοβάμαι τους ανθρώπους
που άλλαζαν πεζοδρόμιο όταν σε συναντούσαν
και τώρα σε λοιδορούν
γιατί, λέει, δεν βαδίζεις στον ίσιο δρόμο*

Δεν ξέρω πόσοι έχουν ζήσει αυτή την κοινωνική αποξένωση στα επτά χρόνια της τυραννίας.
Δεν ξέρω πόσοι ζουν από όσους ένιωσαν το «χάδι του νόμου» και τη βίαιη αποκοπή από τους δικούς τους με αποφάσεις κομπλεξικών και φασιστοθρεμμένων στρατοδικών ή καθωσπρέπει δικαστών και εισαγγελέων.
Δεν ξέρω πόσοι ακόμη μετρούν πληγές και άλλα σακατιλίκια που απέκτησαν από τους ψυχασθενείς και άκρως ιδιοτελείς ασφαλίτες, ΕΣΑτζήδες ή ΚΥΠίτες.
Ξέρω ότι αυτό που σήμερα δοξάζουν εν πλήρη ελευθερία οι χρυσαυγίτες και υπηρετούσαν μεταδικτατορικά τύποι σαν τον Βορίδη, τον Πλεύρη ή τον Γεωργιάδη είναι μια πληγή που θα κλείσει μόνο με τη δική μας βιολογική εξαφάνιση. Αυτοί ουδέποτε ένιωσαν την ανάγκη έστω για μια συγγνώμη.
Ξέρω ότι εκείνο το πρωινό που τρέχαμε σαν παλαβοί όπου μπορούσε ο καθένας, εικοσάχρονα παιδιά ήμασταν, σαν τσεκουριά κόπηκε ο Απρίλης. Μεγαλώσαμε πριν την ώρα μας.
Ξέρω ότι χάσαμε πρόωρα ένα σωρό συντρόφους, δολοφονημένους αλλά και από αρρώστιες απροσδόκητες ή από γενναία αυτόβουλη αποχώρηση.
Έπειτα από μια σύλληψη που ουδέποτε κατάλαβα γιατί έγινε, έχασα αρκετούς φίλους, φίλες (κάποιους με δική μου πρωτοβουλία), με απέρριψαν συγγενείς ή οικογενειακοί φίλοι.
Ακριβώς τα ίδια συνέβαιναν και με άλλους συντρόφους, όχι κατ' ανάγκην του ίδιου χώρου, και έτσι καταλήξαμε στο τέλος σαν τους απόκληρους του Όργουελ στο «1984». Μαζευόμασταν στα ίδια μαγαζιά (που ελέγχονταν εύκολα από την Ασφάλεια), πηγαίναμε στις ίδιες ταβέρνες, στο ίδιο θέατρο. Έτσι, όποτε έμεναν άπρακτοι οι ψυχάκηδες ασφαλίτες, πέρναγαν ας πούμε από του «Γκιγκιλίνη», μάζευαν τον Νίκο ή τον Θωμά ή τον Λάκη, τους έριχναν ένα χέρι ξύλο και τους παρατούσαν όταν τέλειωνε το ωράριό τους.
Ενδιαμέσως, οι συλλήψεις, τα βασανιστήρια, οι δίκες, οι καταδίκες. Με την πρώτη αμνηστία βγήκαν και οι πρώτοι ανυπότακτοι, αλλά σύντομα ξαναβρέθηκαν στα νέα κελιά που εγκαινίασε το καθεστώς.
Η πλειονότητα της κοινωνίας σιωπούσε ή (οι δεξιοί που είχαν χάσει τον κόσμο κάτω από τα πόδια τους το '64) χειροκροτούσε μανιωδώς τον αποχαλινωμένο φασίστα και τους τζουτζέδες του. Έπειτα από την εκκαθάριση του '68, οι υπόλοιποι καθηγητές μας στέκονταν κλαρίνο μπροστά στον πιο γελοίο (μεταπολεμικά) ένστολο που είχε αναλάβει «αυτόκλητος» τις τύχες μας, με την ολόθερμη συμπαράσταση της οικονομικής ελίτ, του δικαστικού σώματος και της Εκκλησίας της Ελλάδος.
Τι κι αν ζήτησε συγγνώμη χρόνια μετά ο Κλίντον; Οι αναθεωρητές της Ιστορίας αρνούνται την αμερικανική επέμβαση, αγνοούν τα στοιχεία που αποχαρακτηρίζονται από την αμερικανική κυβέρνηση και παίζουν με τα νεύρα μας διότι, απλούστατα, όσα ελληνικά στοιχεία υπήρχαν χαντακώθηκαν ή καταστράφηκαν είτε κάηκαν μαζί με τους φακέλους μας στο colpo grosso της συγκυβέρνησης του ’89.
Η Ιστορία της Αντίστασης στη χούντα στέκεται -και σωστά- στα παλικάρια που δολοφονήθηκαν από τους φασίστες, στους επώνυμους και τους κορυφαίους, όπως ο Αλέκος Παναγούλης.
Αυτό που δεν θέλει να παραδεχτεί και αυτή η Ιστορία είναι ότι υπήρξε αποδοχή της χούντας από το σύνολο σχεδόν των δεξιών (τρεις ή δέκα εξαιρέσεις δεν μετράνε), η ενσωμάτωση στην υποκουλτούρα των ημιμαθών στρατιωτικών ενός ικανού τμήματος του κρατικού μηχανισμού, η ευλογία από την Ιεραρχία και η έμπρακτη στήριξη της οικονομικής ελίτ.
Το βαθύ κράτος της εποχής ενισχύθηκε, έμεινε στο απυρόβλητο στη Μεταπολίτευση και πέρασε άνετα την «ιδεολογία» του στους επίγονους. Όποιος διαφωνεί ας επιχειρήσει μια συζήτηση με έναν αξιωματικό του στρατού ή της αστυνομίας, έναν δικαστικό, βιομήχανο ή μητροπολίτη. Οι πλείστοι θα ισχυριστούν πως το πραξικόπημα στηρίχτηκε από μια μειοψηφία του κλάδου τους. Και, δυστυχώς, αυτό ακούμε και από επίσημα χείλη. Κούνια που μας κούναγε...

(...) Φοβάμαι, φοβάμαι πολλούς ανθρώπους.
Φέτος φοβήθηκα ακόμα περισσότερο*

* Από το «Φοβάμαι» του Μανόλη Αναγνωστάκη. Νοέμβρης του 1983 στην «Αυγή»

Πηγή : www.avgi.gr

Ο καθηγητής που άλλαξε το αγγλικό ποδόσφαιρο

 

του Χριστόφορου Ευαγγελάτου

Η είδηση της αποχώρησης του Αρσέν Βενγκέρ από τον πάγκο της Άρσεναλ στο τέλος της φετινής περιόδου, είναι αναμφίβολα το γεγονός της ημέρας σε ότι αφορά την παγκόσμια αθλητική επικαιρότητα. Κι αυτό από μόνο του φανερώνει το μεγαλείο του ανδρός και το μέγεθος της επιτυχίας του. Η αλήθεια είναι πως όταν πέρασε για πρώτη φορά τις πύλες του Χάιμπουρι, το μακρινό 1996, ελάχιστοι πίστευαν πως οι λονδρέζοι είχαν κάνει μια σωστή επιλογή για τον πάγκο τους.

Αποχωρώντας 22 χρόνια μετά, είναι δεδομένο πως δεν θα βρεις κάποιον που να μην χαρακτηρίζει ιδανική εκείνη την επιλογή. Σε τέτοιο βαθμό μάλιστα που ακόμα και την περίοδο της αμφισβήτησης (ειδικά τα δύο τελευταία χρόνια) όλοι να τονίζουν πρώτα απ’ όλα πως είναι ο αναμορφωτής των κανονιέρηδων.

Ήταν όμως μόνο αυτό ο Αλσατός; Ήταν απλά ένας (ακόμα) καλός προπονητής που κατάφερε να οδηγήσει μια ομάδα στον δρόμο των επιτυχιών και σε κατακτήσεις τίτλων; Όχι βέβαια. Όσοι έζησαν από την πρώτη μέρα αυτό που έχτισε στο Λονδίνο ο Βενγκέρ, είναι σε θέση να καταλάβουν πως είναι ο άνθρωπος που άλλαξε το αγγλικό ποδόσφαιρο. Ένας Γάλλος να αλλάξει την κουλτούρα των Εγγλέζων για την μπάλα; Ακούγεται (και είναι) τόσο ειρωνικό. Είναι όμως και η πραγματικότητα καθώς ο Αρσέν Βενγκέρ διαμόρφωσε μια νέα (πολύ) ελκυστική θεώρηση για τον τρόπο με τον οποίο έπρεπε να παίξει η ομάδα του.

Ο Βενγκέρ μετέτρεψε την Άρσεναλ σε πεδίο εφαρμογής ριζικών αλλαγών σε ότι έχει να κάνει με τον τρόπο που βλέπουν το ποδόσφαιρο οι Εγγλέζοι. Και στον τρόπο που έπαιζαν φυσικά. Μια ομάδα που δεν την έλεγες και…θεαματική (το αντίθετο μάλιστα) έγινε συνώνυμο της αλλαγής, της βελτίωσης και του θεάματος. Έγινε η ομάδα του προπονητή (της) κι αυτό δεν ήταν εύκολο να το πετύχει ένας Γάλλος στο αγγλικό ποδόσφαιρο.

Είναι ξεκάθαρο πως ο ιστορικός του μέλλοντος θα χρησιμοποιήσει ουκ ολίγα κολακευτικά σχόλια για να αποδώσει επί… χάρτου, τον ρόλο του Αρσέν Βενγκλέρ στο ευρωπαϊκό και όχι μόνο στο αγγλικό ποδόσφαιρο. Ο «καθηγητής» όπως τον αποκαλούσαν οι Εγγλέζοι λόγω ιδεών και εμφάνισης δεν ήταν όμως μόνο ένας πρωτοποριακός προπονητής. Ήταν σίγουρα ένας κόουτς που βοήθησε σημαντικά την εξέλιξη του ποδοσφαίρου και οι κόντρες του με τον σερ Άλεξ Φέργκιουσον θα είναι πάντα εκεί για να μας θυμίζουν «μάχες» όπως αυτή του Σένα με τον Προστ.

Ο Βενγκέρ όμως δεν ήταν όπως προαναφέραμε μόνο ένας πολύ μεγάλος προπονητής. Ήταν επίσης ένας κορυφαίος μάνατζερ στον χώρο του ποδοσφαίρου. Η δομή και ο τρόπος λειτουργίας των αγγλικών συλλόγων αλλά και του πρωταθλήματος της πρέμιερ λιγκ, στηρίχθηκαν σε μεγάλο βαθμό στις πρωτοποριακές ιδέες του Αρσεν Βενγκέρ. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε πως ο Αλσατός προπονητής μετέτρεψε την Άρσεναλ σε μια «μηχανή παραγωγής χρήματος», έκανε τους κανονιέρηδες μια από τις πλουσιότερες ομάδες της Ευρώπης.

Μ’ ένα γήπεδο που το ζηλεύουν όλοι οι αγγλικοί σύλλογοι και μ’ ένα ταμείο που είναι γεμάτο εκατοντάδες εκατ. λίρες. Ο Βενγκέρ υπήρξε ένας σπάνιος συνδυασμός ιδιοφυούς προπονητή και επιχειρηματία, καθώς δημιούργησε ένα μοναδικό μοντέλο διοίκησης μιας ομάδας. Τόσο εντός όσο κι εκτός αγωνιστικών χώρων λόγω της δυνατότητας που είχε να ελέγχει τα πάντα στους λονδρέζους.

Ίσως τελικά να μην είναι και απλά μια φήμη αυτό που μας είχε πει κάποτε εργαζόμενος στο προπονητικό κέντρο της Άρσεναλ, περιμένοντας (αρκετή ώρα είναι η αλήθεια) τον Αρσέν Βενγκέρ για συνέντευξη Τύπου πριν από αγώνα με τον Ολυμπιακό. «Εδώ για να γίνει οτιδήποτε πρέπει να υπογράψει ο Αρσέν. Και ο Αρσέν έρχεται ότι ώρα θέλει».

Όσα λόγια και να γράψει κάποιος για τον Αλσατό δεν θα είναι αρκετά για να περιγράψουν το μεγαλείο της προπονητικής του ευφυίας. Ίσως και να είναι αρκετό ένα χειροκρότημα από το γεμάτο Emirates, την τελευταία φορά που θα καθίσει στον πάγκο των κανονιέρηδων. Sir Alex, έφτασε η ώρα να καλέσεις για τον Αρσέν για ένα ουίσκι. Έχετε να πείτε πολλά. 

Πηγή :www.in.gr

Είναι τελικά ο καλύτερος ο Πεπ;

 

 Γράφει ο Αντώνης Καρπετόπουλος

Η Μάντσεστερ Σίτυ αποκλείστηκε με δυο ήττες από την Λίβερπουλ στα προημιτελικά του Τσάμπιονς λιγκ, μολονότι στο πρωτάθλημα Αγγλίας η διαφορά πόντων από την αντίπαλό της είναι τεράστια. Μεταξύ των δυο αυτών παιγνιδιών με τους Κόκκινους η Σίτυ, αγωνίστηκε και με την Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ την οποία ήθελε να κερδίσει για να κατακτήσει και τυπικά το πρωτάθλημα: προηγήθηκε με 2-0, αλλά όσοι είχαν γράψει ήδη τα κείμενα για τον φοβιτσιάρη και αμυντικοπαθή και ξεπερασμένο Μουρίνιο, που σε ένα ακόμα ντέρμπι διασύρθηκε, υποχρεώθηκαν να τα φάνε γιατί στο β ημίχρονο η Γιουνάιτεντ γύρισε το ματς και κέρδισε με 3-2. Κάπως έτσι έχασε η Σίτυ και το δεύτερο ματς με την Λίβερπουλ: προηγήθηκε, της στέρησε ο διαιτητής με μια λάθος απόφαση το 2-0 αλλά στη συνέχεια δέχτηκε ένα γκολ και κατέρρευσε. Παρόλα αυτά ο Πεπ Γκουαρντιόλα ανανέωσε το συμβόλαιο του στην ομάδα και η Σίτυ ανακοίνωσε ότι θα του παρέχει τη δυνατότητα να ξοδέψει κι άλλα πολλά χρήματα για να φτιάξει την ομάδα που θέλει. Κι ας μην έχει καταφέρει να κερδίσει το Τσάμπιονς λιγκ με καμία άλλη ομάδα πλην της διαστημικής Μπαρτσελόνα του Μέσι.  
Η ένταση είναι το μυστικό
Αν θες να μιλάς για ποδόσφαιρο η καλύτερη ευκαιρία είναι πάντα οι ομάδες του Γκουαρντιόλα, όχι γιατί κερδίζουν, αλλά γιατί ό,τι τους συμβαίνει είναι εξαιρετικά εξηγήσιμο: ακόμα και οι αποτυχίες τους. Νομίζω ότι ο Γκουαρντιόλα και η δουλειά του έχουν βοηθήσει αρκετό κόσμο να καταλάβει ότι το πιο σημαντικό πράγμα στο σύγχρονο ποδόσφαιρο είναι η ένταση με την οποία μια ομάδα αγωνίζεται. Δεν είναι το μυστικό πιά, ούτε οι διατάξεις, ούτε οι μαγικές αλλαγές, ούτε η ψυχολογία: το ζήτημα είναι τι βενζίνη υπάρχει στο ρεζερβουάρ. Η εφετινή Σίτυ είναι μια κανονική ομάδα του Γκουαρντιόλα ακόμα κι αν δεν αγωνίζεται με ψευτοφόρ ή δεν έχει τον Τσάβι και τον Ινιέστα: το ποδόσφαιρο που παίζει είναι το ποδόσφαιρο που αγαπάει ο προπονητής της. Είναι μια ομάδα που τρέχει πολύ, κρατάει πολύ τη μπάλα, πιέζει, αμύνεται ψηλά, χτίζει επιθέσεις, δεν πανικοβάλλεται αν βρεθεί πίσω στο σκορ κι όλα αυτά τα κάνει παίζοντας στα κόκκινα. Ο,τι βλέπεις στο γήπεδο είναι αποτέλεσμα δουλειάς στην προπόνηση: καλούς παίκτες έχουν όλοι. Ακριβώς επειδή η Σίτυ είναι ομάδα του Πεπ η τύχη της εξαρτάται πάντα από την ίδια: όταν τρέχει κερδίζει, όταν κατεβάζει ταχύτητα μπορεί να αποκλειστεί κι από την Γουίγκαν στο κύπελλο.   

Ημιτελικοί για κλάματα
Το ότι οι ομάδες του Πεπ σβήνουν προς το τέλος της χρονιάς μου είχε καρφωθεί στο μυαλό από τον καιρό που η Μπαρτσελόνα του μεσουρανούσε: είχα γράψει το 2013 ότι όλοι σχεδόν οι ημιτελικοί του Τσάμπιονς λιγκ που είχε δώσει επί των ημερών του η Μπάρτσα ήταν προβληματικά ματς. Τα όσα συνέβησαν στην συνέχεια στην Μπάγερν και στην Σίτυ απλά δικαιολόγησαν αυτή την παρατήρηση. Η Μπαρτσελόνα το 2009 απέκλεισε στους ημιτελικούς την Τσέλσι χάρη στην εξωφρενική διαιτησία εκείνου του απίθανου Ομπρεμπό. Το 2010 αποκλείστηκε από την Ιντερ. Το 2012 την απέκλεισε η Τσέλσι στο Καμπ Νου. Η Μπάγερν του Γκουαρντιόλα στους ημιτελικούς έζησε εφιάλτες. Το 2014 έχασε 0-4 από τη Ρεάλ στο Μόναχο. Το 2015 μολονότι αγωνίστηκε με τρία στόπερ, δεν γλύτωσε το βαρύ 3-0 από την Μπαρτσελόνα. Το 2016 ήταν το σούπερ φαβορί κόντρα στην Ατλέτικο: δεν τα κατάφερε ούτε τότε. Σε όλες αυτές τις περιπτώσεις η ομάδα του Πεπ έφτασε στα ραντεβού άδεια από ενέργεια έχοντας τρέξει πολύ και έχοντας κάνει καταπληκτικά πράγματα τους πρώτους μήνες: μόνο το 2011 ομάδα του έπαιξε δυο καλούς ημιτελικούς, αλλά αντίπαλος της Μπάρτσα ήταν η Ρεαλ και το κίνητρο έκανε τη διαφορά.
Εβδομάδα των Παθών
Με τη Σίτυ ο Πεπ μετρά δυο αποκλεισμούς στα προημιτελικά του Τσάμπιονς λιγκ – αυτή τη φορά δεν έφτασε ούτε στα ημιτελικά. Γιατί; Γιατί το ξόδεμα ενέργειας που χρειάζεται για να παίξεις στο αγγλικό πρωτάθλημα (πόσο μάλλον για να κυριαρχήσεις σε αυτό…) είναι μεγαλύτερο από αυτό που απαιτείται στο ισπανικό ή στο γερμανικό πρωτάθλημα: είναι πάντα ευκολότερο να προπονείς την Μπάρτσα ή την Μπάγερν από το να φτιάξεις μια Σίτυ, που σπέρνει τον πανικό στην Πρέμιερ λιγκ.
Το άδειασμα του ρεζερβουάρ ήρθε γρηγορότερα και γιατί στη συγκεκριμένη φάση της σεζόν δεν υπάρχει δυνατότητα προπόνησης. Οι ομάδες του Πεπ γεννιούνται στο προπονητικό κέντρο: εκεί ο παίκτης δουλεύει χύνοντας τόνους ιδρώτα για να μπορεί την Κυριακή να κάνει τη διαφορά. Όμως τη δεδομένη στιγμή δυνατότητα προπόνησης δεν υπάρχει: δείτε την εβδομάδα των παθών του και θα το καταλάβετε. Τετάρτη η Σίτυ αγωνίστηκε με την Λίβερπουλ, Πέμπτη η ομάδα είχε ρεπό. Την Παρασκευή κάνει μια χαλαρή προπόνηση γιατί το Σάββατο παίζει το ντέρμπι. Την Κυριακή έχει πάλι ρεπό, τη Δευτέρα χαλαρή προπόνηση και την Τρίτη ματς με την Λίβερπουλ. Ολη αυτή την εβδομάδα ο προπονητής, δηλαδή ο τύπος που παίρνει το μαστίγιο για να τσιτώσει τους παίκτες ενόψει του καθοριστικού ματς, δεν υπάρχει. Μιλάει, βλέπει τους παίκτες να κάνουν ζέσταμα ή να παίζουν ένα διπλό, διαλέγει τους πιο φορμαρισμένους ή τους πιο κατάλληλους, αλλά δεν προπονεί. Και επειδή ο Γκουαρντιόλα δεν μπορεί εκ των πραγμάτων να κάνει τη δουλειά που ξέρει, η Σίτυ, που είναι και κουρασμένη, καταρρέει. Όπως παλιότερα η Μπάρτσα και η Μπάγερν σε συνθήκες ανάλογες.

Αν βρει ένα Μέσι
Η κόπωση που δημιουργούν τα συνεχόμενα ματς μεγάλης έντασης θα μπορούσε να αντιμετωπιστεί με μεγαλύτερο rotation. Όμως οι ομάδες του Γκουαρντιόλα βασίζονται στους συγχρονισμούς, στους αυτοματισμούς και στις συνεργασίες κι αυτά έρχονται μόνο όταν οι παίκτες παίζουν μαζί. Αν όλοι έρχονται από τις Ακαδημίες της Μπάρτσα κάποια πράγματα είναι ευκολότερα, αν τους έχεις μαζέψει από δέκα διαφορετικές χώρες είναι πιο δύσκολο. Το καταφέρνεις αν είσαι μεγάλος προπονητής και ο Πεπ αυτό είναι: για μένα είναι ο καλύτερος στον κόσμο όταν προπονεί, δηλαδή όταν μπορεί και δουλεύει. Αλλά κανείς  δεν είναι θαυματοποιός και στο ποδόσφαιρο δεν υπάρχει συνταγή που να την εφαρμόζεις και να κερδίζεις τα πάντα: όταν κάποιοι παίζουν πολύ κι ασταμάτητα, το παιγνίδι μπορεί να είναι αρμονικό και παραγωγικό, όμως η κόπωση πληρώνεται. Εβλεπα τον Ντε Μπρόιν με τη Λίβερπουλ. Αυτό το καθαρόαιμο έπαιζε μόνο όταν έπαιρνε τη μπάλα στα πόδια. Τρεις μήνες πριν τον Μίλνερ θα τον έκανε κουτό: τώρα ο Μίλνερ τον έκανε να υποφέρει.            
Το ενδιαφέρον της ιστορίας είναι ότι ο Γκουαρντιόλα δυο φορές που αγωνίστηκε σε τελικούς με τη Μπάρτσα σήκωσε κούπες. Κάποιος θα πει ότι τη διαφορά και τις δυο φορές σε εκείνα τα ματς με τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, την έκανε η κλάση του Μέσι και είναι σωστό. Όμως μέτρησε σίγουρα και ότι ο Πεπ είχε χρόνο να προετοιμάσει εκείνους τους τελικούς, ενώ στα διπλά ματς των ημιτελικών και των προημιτελικών, που γίνονται σε μια εβδομάδα, χρόνος δεν υπάρχει και δεν αγοράζεται.
Κάποιος θα ρωτήσει γιατί δεν αλλάζει μέθοδο: η απάντηση είναι ότι αυτή ξέρει κι αυτή εμπιστεύεται.Στην Σίτυ του ανανέωσαν το συμβόλαιο γιατί εκτιμούν την δουλειά του. Αν κάνει μια ομάδα με είκοσι δύο βασικούς παίκτες, ίσως κάποια στιγμή ξανακερδίσει το Τσάμπιονς λιγκ. Ενα Μέσι δύσκολα θα ξαναβρεί για να το πάρει παίζοντας μόνο με έντεκα.. 

Πηγή : http://karpetshow.gr

Οι πολιτικές του Ερντογάν προκαλούν τρικυμία στην τουρκική οικονομία

 

του ΡΑΓΚΙΠ ΝΤΟΥΡΑΝ

H Τουρκία του Ερντογάν είναι υπό διάλυση: Η οικονομική κατάσταση επιδεινώνεται. Η διπλωματία είναι σε απόλυτο χάος. Η τουρκική λίρα είναι σε ελεύθερη πτώση συγκριτικά με το δολάριο και το ευρώ. Οι διεθνείς οίκοι αξιολόγησης (Moody’s, Standart and Poor’s και Fitch Ratings) έχουν τοποθετήσει την Τουρκία στην κατηγορία με τις χώρες όπου «δεν πρέπει να κάνετε επενδύσεις». Τρεις μεγάλοι όμιλοι της χώρας εγκαταλείπουν την Τουρκία ζητώντας να μειωθούν τα χρέη τους. Ο πληθωρισμός έχει ξεπεράσει το 10%. Η ανεργία αυξάνεται. Ο κατασκευαστικός τομέας είναι σε κρίση και τέλος δεν έρχονται καθόλου ξένοι τουρίστες.
«Συνωμοσία κατά της οικονομίας μας», φώναξε ο Πρόεδρος Ερντογάν, που άσκησε δημόσια και βάναυση κριτική στον αντιπρόεδρο της κυβέρνησης, Μεχμέτ Σιμσέκ, ο οποίος είναι υπεύθυνος για την οικονομία και  είχε αποτολμήσει να εξηγήσει τις υπάρχουσες δυσκολίες της τουρκικής οικονομίας.
Ο επικεφαλής των οικονομικών συμβούλων του Προέδρου Ερντογάν, κ. Γιτζίτ Μπουλούτ, πρώην κεμαλικός δημοσιογράφος που έχει εξελιχθεί σε ιδεολόγο του Παλατιού, εξήγησε την Τετάρτη τους λόγους για τους οποίους είναι σε αυτή την κατάσταση η οικονομία σήμερα, μιλώντας στην δημόσια τηλεόραση και στην εβδομαδιαία εκπομπή «Βαθιά Ανάλυση»: «Είμαστε σε πόλεμο. Μαχόμαστε κατά του ιμπεριαλισμού. Η σύνοδος κορυφής Τουρκίας-Ρωσίας-Ιράν έχει αλλάξει εντελώς την παγκόσμια κατάσταση. Στο εξής, το επίκεντρο είναι η Ανατολή. Στέλνουν τους στρατούς τους και τα αεροπλάνα τους στην Μεσόγειο. Ο πόλεμος που διεξάγουμε σήμερα είναι εξίσου σημαντικός με τον Πόλεμο της Ανεξαρτησίας (1919-1923). Ας στείλουν ότι θέλουν. Εμείς, όμως, έχουμε την πίστη με το μέρος μας. Δεν μπορούν να μας πολεμήσουν. Θέλουν να αυξήσουν τα επιτόκια. Λοιπόν, όπως λέει και ο Πρόεδρός μας, ανεξάρτητα από την ισοτιμία του συναλλάγματος, τα επιτόκια μπορούν να ανέβουν ή να πέσουν...» Δεν παρέλειψε, χωρίς να τον κατονομάσει βέβαια, να ασκήσει κριτική στον αντιπρόεδρο της κυβέρνησης κ. Σιμσεκ: «Η συνωμοσία των Βρετανών!»
Από την άλλη πλευρά, οι ανεξάρτητοι οικονομολόγοι εξηγούν ότι οι πολιτικές επιλογές του Ερντογάν είναι οι κύριες αιτίες για την κακή δημοσιονομική κατάσταση: Η Άγκυρα απομακρύνεται από την Ευρωπαϊκή Ένωση, αν και είναι ο πλέον σημαντικός εμπορικός της εταίρος, προσπαθεί να προσεγγίσει την Ρωσία και έχει καλές σχέσεις με τζιχαντιστικές οργανώσεις της Μέσης Ανατολής. Ο Ερντογάν πολεμά τους Κούρδους στην Τουρκία, την Συρία και το Ιράκ - γεγονός που εκτοξεύει τις στρατιωτικές δαπάνες. Η Άγκυρα όντας σε σύγκρουση με τις χώρες του Κόλπου, με εξαίρεση το Κατάρ, δεν εισπράττει πλέον ζεστό χρήμα. Οι πολιτικές καταστολής ενάντια σε δημοσιογράφους, ακαδημαϊκούς, φοιτητές, και ακτιβιστές για τα δικαιώματα του Ανθρώπου, αποθαρρύνουν πρώην ή εν δυνάμει ξένους επενδυτές. Εν συντομία, η έλλειψη κράτους δικαίου έχει άμεσο αντίκτυπο στην οικονομία.
Οι εκπρόσωποι τύπου της κυβέρνησης, όπως και οι υποτιθέμενοι οικονομολόγοι του Ερντογάν ανακοίνωσαν τα τριμηνιαία αποτελέσματα σε ετήσια βάση αυξημένα άνω του 7% - παγκόσμιο ρεκόρ για το 2018.  Τώρα γίνεται σαφές ότι αυτά τα νούμερα ήταν προϊόν παραποίησης και αλλαγής των κριτηρίων υπολογισμού του ρυθμού ανάπτυξης. 
Η Yeni Safak, εφημερίδα που ανήκει στον αδελφό του γαμπρού του Ερντογάν βρήκε μια μαγική συνταγή: Δεν δημοσιεύει κανένα στατιστικό εύρημα που καταδεικνύει τα προβλήματα της οικονομίας, αλλά αρκείται να δημοσιεύει πεντάστηλα με τίτλους όπως «Τα θεμέλια της Οικονομίας είναι σταθερά».  
Η οικονομία δεν είναι παρά μια αντανάκλαση της πολιτικής, όπως έγραψε για παράδειγμα ο Μουσταφά Σονμεζ, αρθρογράφος-οικονομολόγος της ιστοσελίδας Arti Gerçek.
Οι αντιφατικές πολιτικές του Ερντογάν, ειδικά μετά το αποτυχημένο πραξικόπημα της 15ης Ιουλίου, έχουν ως στόχο να τον διατηρήσουν στην εξουσία και να του εξασφαλίσουν νίκη από τις πρώτες προεδρικές εκλογές το φθινόπωρο του 2019. Κάνει συμμαχίες και τις ανατρέπει ανάλογα με τα δικά του συμφέροντα. Στην εγχώρια πολιτική, συμμάχησε αρχικά (το 2002) με την Σέκτα του Γκιουλέν, μετά με τους φιλελεύθερους, και σε μια στιγμή ακόμη και με τους Κούρδους. Από τότε έχει χάσει όλους τους πρώην συμμάχους του, συμπεριλαμβανομένων σημαντικών προσωπικοτήτων του κόμματός του, ανάμεσα στους οποίους ο πρώην Πρόεδρος Αμπντουλάχ Γκιουλ και ο πρώην Προέδρος του Κοινοβουλίου Μπουλέντ Αρίντς. Σήμερα έχει μόνο έναν σύμμαχο: τον Ντεβλέτ Μπαχελί του Εθνικιστικού Κόμματος Δράσης (που αποτελείται από το ακροδεξιό MHP και τους Γκρίζους Λύκους). Και αυτό το κόμμα με μια πρόσφατη διάσπαση έχασε περισσότερα από τα μισά στελέχη και τους μισούς ψηφοφόρους του. 
Στον διπλωματικό χάρτη, η κατάσταση είναι ακόμη πιο περίπλοκη και δύσκολη για τον Ερντογάν. Σήμερα τα πάει πολύ καλά με την Μόσχα και την Τεχεράνη, παρά το γεγονός ότι αυτές οι δυο πρωτεύουσες ήταν ορκισμένοι εχθροί της οθωμανικής αυτοκρατορίας. Ο παλιός φίλος Μπασάρ αλ Άσαντ έχει γίνει ο νούμερο ένα εχθρός στην περιοχή. Αντικομουνιστής και φιλοαμερικάνος από γεννησιμιού του, ο Ερντογάν πλέον τάσσεται απέναντι από την Ουάσιγκτον. 
Οι διπλωματικοί αναλυτές πλέον δεν γνωρίζουν ποια πλευρά θα πάρει ο Ερντογάν, στην περίπτωση που ο Τράμπ επιτεθεί στην Συρία, δηλαδή στην Ρωσία και στο Ιράν. 
Μια εξωτερική πολιτική βασιζόμενη στα προσωπικά συμφέροντα (δηλαδή στις προεδρικές εκλογές) και στην μάχη κατά των Κούρδων, σε καμία περίπτωση δεν είναι βιώσιμη. 
Η Τουρκία έχει ήδη βιώσει μια τραγική εμπειρία: Ο πρώην πρωθυπουργός Αντνάν Μεντερές, στα τέλη του 1959 και στις αρχές του 1960 είχε επιδιώξει να ενισχύσει τις σχέσεις της Άγκυρας με την Μόσχα, όταν η Ουάσιγκτον είχε αρχίσει να ασκεί κριτική στην τουρκική κυβέρνηση. Οι κεμαλιστές στρατιωτικοί, που ήταν υπέρ του ΝΑΤΟ, έκαναν το πραξικόπημα της 27ης Μαΐου 1960 και ανέτρεψαν τον Μεντερές. Ο πρώην πρωθυπουργός μαζί με δυο υπουργούς του εκτελέστηκαν με κρεμάλα, αφότου δικάστηκαν από στρατιωτικό ειδικό δικαστήριο.

Πηγή :  http://tvxs.gr